Gmina Tymbark

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Gmina Tymbark

Herb gminy

Rodzaj gminy

wójt

Stanisław Pachowicz

Urząd gminy

34-650 Tymbark
Tymbark 49
Tymbark
tel. 18 332-56-37
faks 18 332-53-60

Powierzchnia

32,7 km²

Populacja (2004)
• liczba ludności
• gęstość

6192
189,4 osób/km²

Strefa numeracyjna

18 (do 2005)

Tablice rejestracyjne

KLI

miejscowości partnerskie

Whaley Bridge

Anglia
Brachstedt

Niemcy
Murça

Portugalia
Quievrain

Bułgaria
Bizovac

Chorwacja
Pakostane

Chorwacja
Spisske Vlachy

Słowacja
Vrbov

Słowacja
Nepcaly

Słowacja
Verbivka

Ukraina
gmina Gizałki

Polska

Strona internetowa gminy

Gmina Tymbark to gmina wiejska w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie nowosądeckim.

Siedziba gminy to Tymbark.

Według danych z 30 czerwca 2004², gminę zamieszkiwały 6192 osoby.

[edytuj] Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002⁶, gmina Tymbark ma obszar 32,7 km², w tym:

użytki rolne: 50%
użytki leśne: 42%

Gmina stanowi 3,44% powierzchni powiatu.

[edytuj] Demografia

Dane z 30 czerwca 2004²:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	6192	100	3123	50,4	3069	49,6
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	189,4		95,5		93,9

Według danych z roku 2002⁶, średni dochód na mieszkańca wynosił 1574,36 zł.

[edytuj] Sołectwa gminy Tymbark

Piekiełko 3.55km²
Podłopień 12.13km²
Tymbark (siedziba gminy) 8.77km²
Zamieście 4.77km²
Zawadka 3.40km²

[edytuj] Położenie

Cały obszar gminy znajduje się w zlewisku potoków Łososinki i Słopniczanki, należących - poprzez rzekę Łososinę - do lewostronnego systemu rzecznego Dunajca, prawego dopływu Wisły. Łososina jest obecnie bardzo zanieczyszczona (wody jej nie mieszczą się w żadnej z klas czystości), choć nazwę swą bierze od pływających w niej niegdyś łososi, których tarliska znajdowały się w potokach źródliskowych na północnych zboczach gór Jasień i Mogielnica.

Gmina mieści się w terenie górzystym, o nachyleniu zboczy do kilkunastu stopni, a jej gleby (w większości brunatne i mady) zaliczane są do IV i V klasy jakości, są trudne do uprawy i nie są zbyt urodzajne.