Język wepski
Z Wikipedii
| Vepsan kel’ | |
| Obszar | Karelia, Federacja Rosyjska |
| Liczba mówiących | 3 000 - 8 000 |
| Ranking | ? |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki uralo-ałtajskie *Języki uralskie **Języki ugrofińskie ***Języki fińskie ****Języki bałtyckofińskie *****Język wepski |
| Pismo | łaciński |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | ? |
| Regulowany przez | ? |
| ISO 639-2 | fiu |
| SIL | VEP |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język wepski - język uralski z bałtyckofińskiej grupy językowej, używany przez Wepsów, zamieszkujących północno-zachodnią Rosję - na wschód od Sankt Petersburga oraz okolice jeziora Ładoga w rejonie Petrozawodzka (Karelia). Do jego zapisu stosowany jest alfabet łaciński z dodatkowymi znakami diakrytycznymi. Język ten posiada trzy główne dialekty: północny (najliczniejszy, obejmuje 3/4 mówiących), oraz środkowy i południowy. Charakterystyczną cechą jego gramatyki jest występowanie dużej, nawet jak na języki ugrofińskie, liczby przypadków, których jest 24. Obecnie język wepski używany jest przez ok. 3 000 - 8 000 Wepsów (na ogólną liczbę odpowiednio 8 000 - 12 000 osób deklarujących tę narodowość). W XX wieku język wepski wypierany jest przez język rosyjski i w znacznie mniejszym stopniu - przez spokrewniony z wepskim język karelski.
chantyjski • erzja • estoński • fiński • ingryjski • karelski • komi • lapoński • liwski • mansyjski • maryjski • moksza • mordwiński • rauma (dialekt) • udmurcki • võro • wepski • węgierski • wotycki
