Język võro
Z Wikipedii
| Võro kiil | |
| Obszar | Estonia, Łotwa, Rosja |
| Liczba mówiących | około 70 000 |
| Ranking | (poza pierwszą 100.) |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki uralo-ałtajskie *Języki uralskie **Języki ugrofińskie ***Języki fińskie ****Język võro |
| Pismo | zmodyfikowany łaciński |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | brak |
| Regulowany przez | Võro Instituut |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | brak |
| ISO 639-2 | fiu |
| SIL | VOR |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język võro (Võro kiil) – język ugrofiński z podgrupy bałtyckofińskiej (rodzina uralska), właściwy dla liczącej ok. 70 000 ludzi populacji zamieszkałej w południowo-wschodniej części Estonii, oraz w przygranicznych rejonach Łotwy i Rosji (nad jeziorem Pejpus).
Przez długi czas uważany za dialekt estońskiego, po rozpadzie ZSRR został uznany przez miejscowe władze za pełnoprawny język. Posiada status języka regionalnego w prowincji Tartu (pol. Dorpat) i jest wykładany w 26 szkołach. Dwa razy w miesiącu wychodzi w nim gazeta "Uma Leht". Mimo to ulega zanikowi. Przekład Biblii na võro powstał w 1686 r.
W języku tym powstał tekst piosenki, która reprezentowała Estonię w Konkursie Piosenki Eurowizji w 2004 r.
