Jan Miodek
Z Wikipedii
| Jan Miodek | |
 |
|
| Urodzony | 7 czerwca 1946 r. Tarnowskie Góry, Polska |
Jan Franciszek Miodek (ur. 7 czerwca 1946 r. w Tarnowskich Górach) – znany językoznawca, piszący o tzw. kulturze języka polskiego; profesor i dyrektor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego; członek Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk oraz Rady Języka Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
W latach młodości marzył o zawodzie dziennikarza. W 1963 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie Wrocławskim. Po obronie pracy magisterskiej Nazwy miejscowe kulturalne typu Środa, Piątek, Wola, Osiek, zaproponowano mu staż asystencki w tamtejszej katedrze języka polskiego. W 1968 r. poślubił Teresę Taczanowską, którą poznał w czasie studiów. Kilka lat potem urodził im się syn Marcin (obecnie doktorant Instytutu Filologii Germańskiej).
Od 1969 r. obecny na łamach wrocławskiego dziennika Słowo Polskie, gdzie prowadzi rubrykę Rzecz o języku, zaś od 1987 r. – w Telewizji Polskiej program Ojczyzna polszczyzna. Publikuje również w najstarszym polskim miesięczniku Wiedza i Życie. W 1983 r. otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego, a także stanowisko docenta Uniwersytetu Wrocławskiego. Podstawę kolokwium stanowiły dwie książki – Rzecz o języku. Szkice o współczesnej polszczyźnie oraz Kultura języka w teorii i praktyce.
Od maja 1989 r. jest dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1991 r. senat tej uczelni przyznał mu stanowisko profesora nadzwyczajnego, a już w 1995 r. odebrał tytuł profesorski z rąk Lecha Wałęsy. 10 marca 2006 r. roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego.
[edytuj] Nagrody
Jest laureatem wielu nagród: Wojciecha Korfantego, Hugona Steinhausa, Towarzystwa Przyjaciół Śląska w Warszawie, Loży Liderów w Katowicach, Ministra Edukacji Narodowej, rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, Złotej Kuli Wrocławskiej Izby Gospodarczej i wielu innych. Dwukrotnie został wybrany najpopularniejszym mieszkańcem Wrocławia, jest również honorowym obywatelem Tarnowskich Gór Kalet.
[edytuj] Najbardziej znane książki
- Syntetyczne konstrukcje leksykalne w języku polskim (1976)
- Kultura języka w teorii i praktyce (1983)
- Rzecz o języku (1983)
- Odpowiednie dać rzeczy słowo (1987, 1988, 1993)
- Ojczyzna polszczyzna (1990, 1991, 1996)
- Ojczyzna polszczyzna dla uczniów (1990, 1991, 1996)
- Przez lata ze słowem polskim (1991)
- Śląska ojczyzna polszczyzna (1991)
- Przez lata ze „Słowem Polskim” (1991)
- Nie taki język straszny (1992, 1996)
- O języku do kamery (1992)
- Nie taki język straszny (1992, 1996, 1997)
- Miodek drąży skałę (1993)
- Jaka jesteś, polszczyzno? (1996, 2000)
- Rozmyślajcie nad mową! (1998, 1999)
- ABC polszczyzny (2000)
- Duży Miodek (2002)
- Słownik ojczyzny polszczyzny (2002)
