Jimmy Somerville
Z Wikipedii
Jimmy Somerville | |
Jimmy Somerville na koncercie w klubie "Skarpa" w Warszawie, 10 czerwca 2006 r. |
|
Imię i nazwisko | Jimmy Somerville |
Data urodzenia | 22 czerwca 1961 r. |
Pochodzenie | Glasgow, Szkocja |
Instrument | wokal |
Gatunek | pop-rock, new romantic, synth pop, pop-dance |
Zawód | wokalista, autor tekstów, kompozytor |
Aktywność | od 1983 |
Wytwórnia płytowa | London Records, Gut Records, BMG |
Zespół | |
Bronski Beat The Communards |
|
Strona internetowa |
Jimmy Somerville (ur. 22 czerwca 1961 r. w Glasgow w Szkocji) – szkocki piosenkarz, wokalista i założyciel popularnych w latach 80. zespołów Bronski Beat i The Communards, nagrywający również solowe płyty, znany z charakterystycznego falsetu oraz z zaangażowanych społecznie i politycznie tekstów.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
[edytuj] Młodość
Ideowy lewicowiec, jako nastolatek był aktywistą lewicowych bojówek. Aktywnie działał w Anti-Nazi League (Liga Antynazistowska) i Labour Party Young Socialists (Młodzi Socjaliści Partii Pracy). Brał udział w demonstracjach przeciwko zamykaniu kopalń i kontestował rząd torysów. Do dziś jest działaczem społecznym zaangażowany w ruchu lewicowym propagującym tolerancję, czynnie popierającym przedsięwzięcia w obronie praw człowieka oraz akcje przeciw homofobii. Jest także zdeklarowanym gejem. Prywatnie wegetarianin.
[edytuj] Bronski Beat i The Communards
Działalność muzyczną rozpoczął zakładając w Londynie w 1983 r. grupę Bronski Beat. Muzycy z tej grupy poznali się podczas tworzenia dokumentalnego projektu filmowego pt. Framed Youth: The Revenge of the Teenage Perverts traktującego o nastoletnich gejach i lesbijkach. Popularność przyniosły mu początkowo covery przebojów disco, później zaangażowane społecznie przeboje takie jak Smalltown Boy, Why?, Junk i For a Friend. Utwór Smalltown Boy mówiący o prowincjonalnym ostracyzmie wobec młodego geja, jest jego najbardziej rozpoznawalnym przebojem. W czerwcu 1985 r. Somerville opuścił zespół, by razem z klawiszowcem Richardem Colesem założyć duet The Communards. Działalność w nowym zespole była dla Somerville'a wyrazem potrzeby śpiewania bardziej zaangażowanych politycznie utworów. Duet wydał dwie płyty długogrające, jednak rozpadł się po niespełna trzyletniej działalności.
Okres działalności w obydwu zespołach, mimo że krótki, był czasem, w którym Somerville zdobył największą popularność i nagrał swoje najbadziej znane utwory.
-
Zobacz więcej w osobnych artykułach: Bronski Beat, The Communards.
[edytuj] Solowa kariera
W 1988 roku Somerville rozpoczął karierę solową po rozpadzie swojego drugiego zespołu. W 1989 r. ukazał się pierwsza solowa płyta Somerville'a pt. Read My Lips. Zawierała m.in. takie przeboje, jak Comment Te Dire Adieu z repertuaru Françoise Hardy i You Make Me Feel Mighty Real z dorobku Sylvestra. Niestety nowa solowa płyta nie trafiła już w gusta szerszej publiczności. 1989 i 1991 Somerville brał udział w charytatywnym projekcie Band Aid, z którego dochód wspomagał fundusz dla Etiopii. W 1991 r. Dla fanów wydana została przekrojowa płyta The Singles Collection 1984-1990 wspominająca dawne hity obu zespołów Jimmy'ego. Po wydaniu płyty Jimmy Sommerville bardziej angażuje się w projekty filmowe niż działalność stricte muzyczną, czego efektem był m.in. udział w filmach Orlando, Mensonge i Postcards from America – jako twórca i wykonawca muzyki, czasem jako aktor w epizodach. Film Postcards from America wyprodukowany został przez wytwórnię filmową Normal Films założoną przez Somerville'a i Isaaca Juliena na potrzeby jego realizacji.
Działalność koncertową wznowił w 1995 r. wydając pop-dance'owy album Dare To Love z tekstami na tematy gejowskie. Promocyjna trasa koncertowa albumu w 1996 objęła USA, Liban, Estonię, Kazachstan, Rosję, Kanadę, Europę Zachodnią. W tym samym roku Jimmy zaangażował się w projekt Respect przeprowadzony w ramach kampanii pt. „Zjednoczmy się przeciwko Rasizmowi” (Unite Against Racism). Rok 1997 to rozstanie się z wytwórnią London Records. Kolejne nagrania, począwszy od singla Dark Sky powstały w studiach Gut Records. Intensywna działalnośc koncertowa tego roku to udział kolejno w Europride w Paryżu, CSD w Kolonii, Summer Rites w Londynie, Mardi Gras w Manchesterze, koncercie dobroczynnym na rzecz ośrodka dla nosicieli HIV i chorych na AIDS w Hanowerze, obchodach 10-lecia brytyjskiego pisma „The Pink Paper” oraz w koncercie w Royal Albert Hall z okazji rocznicy Stonewall riots.
Rok 1998 to kilkutygodniowy pobyt i koncerty w Autralii, m.in. w Sydney na „Mardi Gras” i w Melbourne oraz współpraca z Sally Herbert przy nagraniu płyty duetu Banderas. Tego samego roku Somerville rozpoczął nagrania do swojej czwartej płyty pt. Manage The Damage wyprodukowanej wspólnie z Ashem Howesem. Płyta wyszła w maju 1999 r. Rok 1999 to również występ na koncercie „Scotland Rocks For Kosovo” oraz tourne po Niemczech, Francji, Włoszech, Grecji, Danii i Szwecji (w tym CSD w Berlinie, Europride w Sztokholmie i Mermaid Pride w Kopenhadze). W listopadzie 1999 r. Jimmy Somerville wystąpił w Royal Albert Hall w Londynie na „Equality Show” dla uczczenia 30. rocznicy wydarzeń w Stonewall Inn (razem z Georgem Michaelem, Boyem Georgem i Eltonem Johnem). Tego samego roku nagrał cover francuskiej piosenki Francoise Hardy Comment Te Dire Adieu.
W roku 2000 trasa koncertowa przebiegała przez Austrię, Szwajcarię i wschodnie Niemcy (Drezno, Miśnia, Wiedeń, Oldenburg). Promując album Manage The Damage koncertował krótko w USA i Kanadzie, nawiązując przy okazji współpracę z Fundacją im. Matthew Sheparda w Nowym Jorku. W sierpniu 2000 r. wydał na singlu nową wersję przeboju Why?. W 2001 r. Somerville wystąpił przed kilkunastotysięcznym tłumem podczas CSD w Berlinie, obchodząc też swoje czterdzieste urodziny w klubie „Matrix”. W 2002 r. pracował nad nagraniami w studiach niemieckich i włoskich oraz koncertował w Moskwie i Petersburgu. Przed 35-tysięczną publicznością wystąpił podczas targów Expo w Hanowerze. Tego samego roku dał koncert w Australii: na „Gay Pride” w Perth oraz na ceremonii otwarcia „Gay Games” w Sydney.
Od roku 2003 ulubionym miejscem działalności muzycznej Somerville'a stają się Niemcy. To tutaj pracuje nad nową płytą wraz z Paulem Makiem, Sebastianem i Marcelem Kriegami, Tillmannem Uhrmacherem, Felixem Gauderem oraz Rosenstolz. Sukcesem był koncert przed Bramą Brandenburską podczas CSD, który przyciągną pół miliona widzów. W Niemczech również miały miejsce premiery kolejnych singli Somerville’a. Podczas „Mardi Gras” w 2003 w Londynie po prawie 20 latach Somerville zaśpiewał w duecie z Marckiem Almondem ich wspólny przebój I Feel Love. W 2004 r. wyszła kolejna płyta, zatytułowana Home Again.
Obecnie po stare przeboje Bronski Beat i Somerville'a sięgają od czasu do czasu twórcy house i techno-mixów (m.in. Why? remiksowany przez Guya Garretta i Supermode, w Polsce grupa Milkshop – Smaltown Boy na płycie Marzyciele). Jimmy Somerville pozostaje wciąż najbardziej znaną postacią gejowskiej kontrkultury.
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Z grupą Bronski Beat
-
- Smalltown boy, London Records 1984, singiel
- Why?, London Records 1984, singiel
- It Ain't Necessarily so, London Records 1984, singiel
- The Age of Consent, London Records 1984, LP/CD
- Hundreds and Thousands, Forbidden Fruit/London 1984, LP/CD
-
- Run For Love, London Records/Metronome 1985, singiel
- EP Sampler, Old Gold Records Ltd. 1993, LP
- The Essentials, Rhino Records 2002, CD
[edytuj] Z grupą The Communards
-
- You Are My World, London Records 1985, singiel
- Don't Leave Me This Way, London Records 1986, singiel
- Disenchanted, London Records 1986, singiel
- So Cold The Night, London Records 1986, singiel
- Communards, London Records 1986, LP/CD
-
- Never Can Say Goodbye, London Records 1987, singiel
- Tomorrow, London Records 1987, singiel
- For a Friend, London Records 1987, singiel
- You Are My World '87, London Records 1987, singiel
- There's More to Love, London Records 1987, singiel
- Red, London Records 1987, LP/CD
- Storm Paris, London Records 1988, LP/CD
- Heaven, London Records 1993, LP/CD
[edytuj] Solowo
-
- Comment Te Dire Adieu, FFRR London Records 1989, singiel
- You Make Me Feel (Mighty Real), FFRR London Records 1989, singiel
- Read My Lips (Enough Is Enough), FFRR London Records 1989, singiel
- Read my Lips, London Records 1989, LP/CD
-
- Run From Love, FFRR London Records 1991, singiel
- To Love Somebody, FFRR London Records 1991, singiel
- Smalltown Boy '91, FFRR London Records 1991, singiel
- The Singles Collection, London Records 1991, LP/CD
-
- By Your Side, FFRR London Records 1995, singiel
- Hurt So Good, FFRR London Records 1995, podwójny singiel
- Heartbeat, FFRR London Records 1995, podwójny singiel
- Safe In These Arms, FFRR London Records 1997, singiel
- Dare to Love, London Records 1995, LP/CD
-
- Master Series, FFRR London Records 1996, singiel
- Dark Sky, GUT Records 1999, singiel
- Something To Live For, GUT Records 1999, singiel
- Lay Down, GUT Records 1999, podwójny
- Manage the Damage, Gut Records 1999, CD
- Root Beer, Instinct Records 2000, CD
-
- Why? 2000, Almighty 2000, singiel
- Can't Take My Eyes Off Of You, Almighty/Atoll Musi 2001, singiel
- The Very Best of Jimmy Somerville, Bronski Beat and The Communards, Waner Brothers/London Records 2001, CD
-
- It's So Good, BMG International 2004, podwójny singiel
- Come On (z Rosenstolz), Hablando/BMG International 2004, singiel
- Ain't No Mountain High Enough, Hablando/BMG International 2005, singiel
- Home Again, BMG International 2004, CD
[edytuj] Współpraca
- Z duetem Banderas album Ripe (wokal i chórki), Polygram 1991, CD
[edytuj] Filmografia
[edytuj] Jako reżyser
- 1983: Framed Youth: The Revenge of the Teenage Perverts, (Framed Youth), Wielka Brytania, dokumentalny, reżyseria: Trill Burton, Jeff Cole, Rose Collis, Nicola Field, Toby Kettle, Pom Martin, Jimmy Somerville
[edytuj] Jako kompozytor i wykonawca muzyki filmowej
- 1992: Orlando, Francja, Holandia, Rosja, Wielka Brytania, Włochy, melodramat, reżyseria Sally Potter
- 1993: Mensonge, Francja, dramat, reżyseria François Margolin
- 1994: Postcards from America, USA, Wielka Brytania, dramat, reżyseria Steve McLean
- 2000: Queer as Folk, serial USA
[edytuj] Jako aktor
- 1988: Looking for Langston jako Angel, Wielka Brytania, dramat, reżyseria Isaac Julien
- 1992: Orlando jako Falsetto (anioł), Francja, Holandia, Rosja, Wielka Brytania, Włochy, melodramat, reżyseria Sally Potter
- 1997-2002: Lexx gościnnie w epizodzie, Kanada, Niemcy, Wielka Brytania, telewizyjny przygodowy serial science fiction
[edytuj] Filmowe wydawnictwa muzyczne
- 1991: Video Collection 1984/1990. Jimmy Somerville Featuring Bronski Beat and The Communards, zbiór wideoklipów z lat 1984-1990
[edytuj] Występy w Polsce
- 22 sierpnia 1991 r. występ podczas koncertu gwiazd na festiwalu w Sopocie
- 10 czerwca 2006 r. koncert w klubie „Skarpa” w Warszawie w ramach „Dni Równości” (relacja)