Kick-boxing
Z Wikipedii
Kick-boxing - dyscyplina sportowa (sport walki), w której walczy się stosując zarówno bokserskie ciosy pięścią, jak i kopnięcia.
Spis treści |
[edytuj] Historia kick-boxingu
Pierwszym krajem, kojarzącym się z kick-boxingiem jest Tajlandia. Dla wielu wielkim zaskoczeniem jest fakt, że tak naprawdę sport ten rozwinął się we wczesnych latach 70. w USA. Nowe pokolenie młodych, uprawiających karate i spragnionych wrażeń ludzi doprowadziło do narodzin full-contact karate. W nowym sporcie dopuszczalne były uderzenia pięścią oraz kopnięcia aż do nokautu przeciwnika. Pierwsze walki odbywały się na typowych dla karate matach. Później jednak maty ustąpiły miejsca ringowi bokserskiemu. Tak przeprowadzone pierwsze zawody rozpoczęły karierę wielkich sportowców jak Bill Wallace, Benny Urquidez oraz Joe Lewis. Podczas tych zawodów większość dzisiejszych zasad nie była zastosowana np. uczestnicy walczyli ze sobą bez podziału na kategorie wagowe.
[edytuj] Rywalizacja sportowa
Dziś między innymi możemy wyróżnić:[1]
- Full contact: wszystkie techniki nożne i bokserskie dozwolone są powyżej pasa, z minimalną liczbą kopnięć podczas rundy-8, jeśli zawodnik nie zada 8 kopnięć traci 1 punkt, nie wolno kopać kolanem ani uderzać łokciem. Walka odbywa się na ringu bokserskim
- Low kick Kick-boxing: dozwolone są wszystkie techniki bokserskie oraz kopnięcia do wysokości głowy, nie ma minimalnej liczby kopnięć na minutę oraz nie wolno kopać kolanem ani uderzać łokciem. Walka odbywa się na ringu bokserskim
- Light contact Walka odbywa się na ringu, parkiecie lub tatami. Forma walki ciągłej w której zawodnicy muszą wykazać się umiejętnością walki technicznej..
- Semi contact Walka odbywa się na parkiecie lub tatami
Z chwilą założenia WKA (World Kickboxing Association) kick-boxing stał się prawdziwie międzynarodowym sportem. I chociaż nie jest tak popularnym sportem jak inne sztuki walki – taekwondo, boks czy kyokushin, kick-boxing umożliwia zdobycie podstawowych technik walki w relatywnie krótkim czasie.
[edytuj] Techniki kopnięć
Podstawowe:
- kopnięcie frontalne (ang. front kick)
- kopnięcie okrężne (ang. roundhouse kick, round kick lub turning kick)
- kopnięcie boczne (ang. side kick)
- kopnięcie ściągające (opadające) (ang. axe kick)
- kopnięcie zahaczające (hakowe) (ang. heel kick)
- ścinające
Obrotowe:
- kopnięcie boczne z obrotem
- kopnięcie ściągające (opadające) z obrotem
- kopnięcie zahaczające (hakowe) z obrotem
- kopnięcie okrężne z obrotem
Z wyskoku:
- kopnięcie frontalne z wyskoku
- kopnięcie okrężne z wyskoku
- kopnięcie boczne z wyskoku
- kopnięcie zahaczające z wyskoku
Z wyskokiem i obrotem:
- boczne z wyskokiem i obrotem
- zahaczające z wyskokiem i obrotem
[edytuj] Znani kick-bokserzy
Zobacz: Kick-bokserzy
[edytuj] Osiągnięcia Polaków w kick-boxingu
- W 1989 Marek Piotrowski jako pierwszy Polak został zawodowym mistrzem świata.
- W 1992 r. Polak, Dariusz Jung został mistrzem świata amatorów w kat. muszej (do 51 kg), wersja low-kick.
- W 1994 r. Dariusz Jung zdobył tytuł mistrza świata zawodowców federacji IKKC w kat. junior-koguciej (do 54.2 kg); w 1995 r. - tytuł mistrza świata zawodowców prestiżowej federacji ISKA, a w 1996 r. - mistrzostwo świata zawodowców federacji WKA, wszystkie tytuły w tej samej kategorii wagowej.
- W 2002 r. Mariusz Źiętek został zawodowym mistrzem świata federacji WKN w formule full-contact w kick-boxingu. W 2005 obronił tytuł mistrza świata
- W 2005 r. Katarzyna Furmaniak jest Mistrzynią świata w kat. light-contact (do 65 kg) w węgierskim Szeged
- W 2006 r. Łukasz Jarosz został Mistrzem Świata w formule low-kick
- W 2006 r. Agnieszka Pułtorak została mistrzynią świata w formule light-contact
- W 2006 r. Emilia Szabłowska startująca w kat. wag -60kg na Pucharze Świata na Węgrzech, zajmując pierwsze miejsce w swojej kategorii stała się zarazem pierwszą Polką która zdobyła Puchar Świata w formule semi contact. Ten sam sukces powtórzyła na Pucharze Świata we Włoszech. W 2006 r. zdobyła również tytuł wicemistrzyni Europy na zawodach w Lizbonie.
