Klemens VII (papież)
Z Wikipedii
| Klemens VII | |
 |
|
| Imię łacińskie | Clemens PP. VII |
| Data wyboru | 19 listopada 1524 |
| Imię i nazwisko | Giulio di Giuliano de' Medici |
| Urodzony | 26 maja 1478 Florencja, Włochy |
| Zmarł | 25 września 1534 Rzym, Włochy |
Klemens VII, właśc. Giulio de Medici (ur. 26 maja 1478 we Florencji, zm. 25 września 1534 w Watykanie) - papież w latach 1523 - 1534. Jako brat Lorenza II Medyceusza, był wujem królowej Francji - Katarzyny Medycejskiej.
Od 1513 był kardynałem i arcybiskupem Florencji. Wybrany został po 19 listopada 1523 po długim (aż dwumiesięcznym) konklawe. W 1526 założył z Francją, Mediolanem, Wenecją i Florencją Ligę Świętą przeciw cesarzowi Karolowi V. Na lata jego pontyfikatu przypada wiele wydarzeń niepomyślnych nie tylko dla Kościoła rzymskiego - zagrożenie tureckie, spustoszenie Rzymu przez wojska cesarskie w 1527 (tzw. Sacco di Roma) i nowe podziały w łonie chrześcijaństwa. Kwestie sporne z Lutrem nie zostały rozstrzygnięte, a rządzona przez Henryka VIII Anglia oderwała się od Kościoła rzymskokatolickiego.
Po wydarzeniach roku 1527 papież został uwięziony przez żołnierzy cesarskich w zamku św. Anioła. Cesarz starał się nakłonić papieża do zwołania soboru powszechnego i reformy wewnętrznej Kościoła. Klemens VIII jednak do końca się przed tym wzbraniał. W 1529 zawarł z Karolem V pokój w Barcelonie. Następnego roku cesarz zwołał zjazd stanów Rzeszy do Augsburga, na którym uchwalono reformacyjne Credo (tzw. Wyznanie augsburskie, będące jednym z dokumentów założycielskich Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego).
Okres jego pontyfikatu jest negatywnie oceniany przez historyków Kościoła. Papież obawiał się koncyliaryzmu (a więc utraty własnej realnej władzy) i głównie z tego powodu odmawiał zdecydowanie zwołania soboru.
| Poprzednik Hadrian VI |
 |
Papież |
|
Następca Paweł III |
