Konstanty Puzyna
Z Wikipedii
Konstanty Puzyna (ur. 13 kwietnia 1929 r. w Warszawie, zm. 28 sierpnia 1989 r. w Augustowie), polski teatrolog, eseista, publicysta, poeta.
Ukończył studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Debiutował w 1947 r. Był kierownikiem literackim teatrów: Teatru "Wybrzeże" (1953-1954), Teatru Dramatycznego (1955-1965) i Teatru Ateneum w Warszawie). Od 1956 do 1969 r. był zastępcą redaktora naczelnego pisma "Dialog", poświęconego dramaturgii teatralnej. Od 1971 do 1989 r. redaktor naczelny pisma. W latach 1968-1971 był także redaktorem "Polityki". Pracownik naukowy Instytutu Sztuki PAN. W latach 1986-1987 wykładał w City University of New York.
[edytuj] Twórczość
- To co teatralne (szkice teatralne; Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1960)
- Burzliwa pogoda (felietony teatralne; Państwowy Instytut Wydawniczy 1970)
- Syntezy za trzy grosze (szkice; Państwowy Instytut Wydawniczy 1974)
- Półmrok. Felietony teatralne i szkice (Państwowy Instytut Wydawniczy 1982, ISBN 83-06-00751-4)
- Kamyki (poezje; Państwowy Instytut Wydawniczy 1989, ISBN 83-06-01803-6)
- Witkacy (oprac. i red. Janusz Degler, Errata 1999, ISBN 83-90-78336-3)
[edytuj] Opracowania
- Stanisław Ignacy Witkiewicz, Dramaty t. I-II (wybór i wstęp; Państwowy Instytut Wydawniczy 1962, 1972, wydanie poszerzone 1979, 1983, ISBN 83-06-01014-0)
- Antonin Artaud, Teatr i jego sobowtór (przekł. z fr. i wstęp Jan Błoński; noty Jan Błoński i Konstanty Puzyna; Wyd. 2: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1978)
