Kontinuum językowe
Z Wikipedii
Kontinuum językowe albo dialektalne - grupa blisko spokrewnionych etnolektów, których warianty regionalne przenikają się nawzajem, uniemożliwiając nakreślenie ostrych granic lingwistycznych. Podział kontinuum na poszczególne dialekty i języki dokonywany jest według umownych zasad.
[edytuj] Przykłady kontinuów językowych
- wschodniosłowiańskie kontinuum językowe: język ukraiński - język rosyjski - język białoruski
- zachodniosłowiańskie kontinuum językowe: język polski - języki łużyckie - język czeski - język słowacki
- skandynawskie kontinuum językowe: język duński - język szwedzki - język norweski - język farerski - język islandzki
- serbochorwackie kontinuum językowe: język słoweński - język chorwacki - język bośniacki - język serbski - język czarnogórski. Tworzy kontinuum południowosłowiańskie z dialektami języka macedońskiego i bułgarskiego
- dialekty języka arabskiego na całym terytorium arabskim od Mauretanii po Irak i Półwysep Arabski
- dialekty języka keczua w zachodniej części Ameryki Południowej
- dialekty języka kri w Kanadzie