Kos
Z Wikipedii
Kos | |||||||||||||||||||||||||||||
samiec |
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | wróblowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | drozdowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | kos | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Turdus merula | |||||||||||||||||||||||||||||
(Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Podgatunki | T. merula merula T. merula aterrimus T. merula syriacus T. merula maurtanicus T. merula cabrerae T. merula azorensis T. merula intermedius T. merula maximus T. merula simillimus T. merula nigropileus T. merula bourdilloni T. merula kinnisii T. merula sowerbyi T. merula mandarinus T. merula spencei |
Kos (Turdus merula) – średni ptak częściowo wędrowny z rodziny drozdowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Turdus merula merula – Europa poza Bałkanami i południowo-wschodnimi skrajami oraz Nowa Fundlandia. Sporadycznie pojawia się na Grenlandii i Labradorze. Introdukowany w Australii, Nowej Zelandii i okolicznych wyspach.
- Turdus merula aterrimus – Bałkany, południowa Ukraina, Kaukaz, Taurus i północny Iran oraz Kreta
- Turdus merula syriacus – południowo-wschodnia Azja Mniejsza, Lewant, Irak i Iran
- Turdus merula maurtanicus – północno-zachodnia Afryka
- Turdus merula cabrerae – Madera i zachodnie Wyspy Kanaryjskie
- Turdus merula azorensis – Azory
- Turdus merula intermedius – środkowa Azja od wschodniego Afganistanu po Chiny
- Turdus merula maximus – Himalaje
- kos indyjski Turdus merula simillimus – południowo-zachodnie Indie
- Turdus merula mandarinus – Daleki Wschód
Pozostałe podgatunki występują w południowej i wschodniej Azji.
- T. merula nigropileus
- T. merula bourdilloni
- T. merula kinnisii
- T. merula sowerbyi
- T. merula spencei
Polskie ptaki (poza osobnikami z miast) zimują na południu Europy, przeloty w marcu i kwietniu oraz październiku i listopadzie.
- Cechy gatunku
- Samiec czarny, starsze osobniki mają żółtopomarańczowy dziób. Samica oliwkowobrązowa z niewyraźnymi plamkami na spodzie i rozjaśnieniem na podgardlu.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 24-27 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 34-40 cm
waga ok. 75-110 g - Biotop
- Wszelkie obszary z drzewami lub krzewami. Ptaki zamieszkujące duże miasta wytworzyły odrębne populacje, które zimują w kraju i mają odrębne zachowania od reszty ptaków.
- Gniazdo
- Zazwyczaj nisko na drzewie, nawet na wysokości 50 cm. W mieście również w załomach murów i innych miejscach przypominających półdziuple. Gniazdo zbudowane jest z suchych liści i źdźbeł trawy, wzmocnione mieszaniną próchnicy i ziemi.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza kilka lęgów, składając w marcu – lipcu 3-6 wysmukłych jaj. Barwy jaj zmienne – od zielononiebieskich w czerwonobrązowe plamki, po brązowe.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 12-14 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po 13-14 dniach.
- Pożywienie
- Bezkręgowce i owoce.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.