Lojaliści (rewolucja amerykańska)
Z Wikipedii
Lojaliści – obok patriotów jedna z dwóch dominujących opcji politycznych w okresie narastającego napięcia pomiędzy koloniami brytyjskimi w Ameryce Północnej a Wielką Brytanią w okresie poprzedzającym rewolucję amerykańską jak i w czasie wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Lojaliści stali na pozycjach utrzymania brytyjskiej kontroli nad koloniami. Wielu z lojalistów wzięło udział w walkach w czasie wojny po stronie brytyjskiej. Lojaliści najczęściej wywodzili się z bogatej, anglikańskiej, konserwatywnej warstwy społeczeństwa amerykańskiego, choć poważną grupę wśród nich stanowili pospolity element. Wiele z lojalistów było brytyjskimi urzędnikami kolonialnymi. Oddzielną grupę lojalistów stanowili tzw. czarni lojaliści – niewolnicy murzyńscy z południa, którym przyrzekano nadanie wolności za udział w walkach po stronie brytyjskiej. Lojalistami w większości byli Indianie, choć zasadniczo nie zalicza się ich do tej grupy. Po wygranej wojnie i uzyskaniu niepodległości przez Stany Zjednoczone, większość lojalistów opuściło trzynaście stanów reemigrując do Wielkiej Brytanii bądź przenosząc się do nie objętych przez rewolucję kolonii na północy. Ta ostatnia grupa licząca około 30 tysięcy osób osiedliła się w Górnej Kanadzie lub Nowym Brunszwiku tworząc podstawy anglosaskiej ludności Kanady. Używa się także termin późni lojaliści, w stosunku do tych Amerykanów, którzy skuszeni hojnymi nadaniami ziemskimi w Górnej Kanadzie emigrowali tam z Stanów Zjednoczonych
