Manchester United F.C.
Z Wikipedii
| Manchester United | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełna nazwa | Manchester United Football Club | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przydomek | The Red Devils (Czerwone Diabły) United (Zjednoczeni) |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data założenia | 1878 jako Newton Heath L&YR | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Stadion | Old Trafford Stretford Greater Manchester |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Liczba miejsc | 76,212 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Prezes |  Joel i Avram Glazer |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener |  Alex Ferguson |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Liga | Premier League | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2005-2006 | miejsce drugie | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
Manchester United – klub piłkarski z siedzibą w Manchesterze, grający w najwyższej angielskiej lidze piłkarskiej - Premier League. Jest jednym z najbardziej utytułowanych angielskich klubów. United zdobyli mistrzostwo Anglii 15 razy (Premier League wygrali 8 razy), Puchar Anglii 11 razy, Puchar Ligi Angielskiej 2 razy, Puchar Europy 2 razy i Superpuchar Europy 1 raz. Klub ma najwyższą średnią widzów na mecz w lidze, przewodzi tym statystykom od 15 sezonów. W sezonie 2005/2006, średnia widownia wynosiła 68 765. Jeden z najstarszych klubów świata, znany też pod przydomkiem Czerwone Diabły.
Klub został utworzony pod nazwą Newton Heath w 1878 jako zespół pracowników stacji kolejowej Lancashire and Yorkshire Railway w Newton Heath. W 1902 klub był bliski zbankrutowania, gdy pojawił się nowy właściciel J.H. Davies, który zmienił nazwę z Newton Heath na Manchester United. United po II wojnie światowej zatrudnili jako trenera Sir Matta Busby'ego. Jego młoda drużyna przyniosła wspaniałe sukcesy wygrywając Premier League w 1956 i 1957 roku. Sukcesy te zostały przyćmione katastrofą lotniczą, która wydarzyła się w Monachium w 1958 roku, zginęło w niej ośmiu zawodników klubu z Old Trafford. W wyniku tej tragedii potęga klubu podupadła, szybko jednak zdołano ją odbudować, dzięki czemu Manchester United znów wygrali ligę w roku 1965 i 1967, a także Puchar Europy w 1968 roku.
Klub nie odnosił znaczących sukcesów nie licząc Pucharu Anglii zdobytego w 1990 roku. Kiedy to Alex Ferguson poprowadził ich w ciągu 11 lat do 8 tytułów mistrza ligi angielskiej. Najnowszy tytuł mistrzów Premier League przypadł im w sezonie 2002/2003. W 1999 roku Manchester United stał się jedynym klubem który wygrał: Premier League, Puchar Anglii i Puchar Europy (Puchar Ligi Mistrzów) w tym samym sezonie (Potrójna Korona). W 1999 roku rząd brytyjski zablokował próbę przejęcia klubu przez Ruperta Murdocha, ale w 2005 roku udało się to Malcolmowi Glazerowi. Wprowadził przez to klub w ogromne długi, jako, że większość pieniędzy za które kupił United była pożyczona. Kibice, jak i cała liga Angielska podchodzi do Amerykanina bardzo sceptycznie. Ankiety mówią, że ponad 63 proc. kibiców z Old Trafford nie lubi Glazera[potrzebne źródło]. Prawie 75 proc. kibiców innych klubów Premiership opowiedziało się przeciwko nowemu właścicielowi[potrzebne źródło]. Tylko niewielka część angielskich kibiców stwierdziła, że Glazera lubi, lub nie ma nic przeciwko[potrzebne źródło].
Pierwszym polskim piłkarzem w ManU jest bramkarz reprezentacji Polski Tomasz Kuszczak, który trafił na Old Trafford 11 sierpnia 2006 z West Bromwich Albion.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Początki (1878-1945)
Klub został utworzony jako Newton Heath (Lancashire & Yorkshire Railway) (w skrócie Newton Heath (L&YR) przez grupę robotników kolejowych z Manchesteru w 1878 r. Nazwa wkrótce została skrócona do Newton Heath i lokalnie stała się znana jako "The Heathens". Drużyna stała się członkiem założycielskim Football Alliance w 1889 i dołączyła do Football League w 1892 kiedy to Football Alliance i Football League złączyły się w jedną całość.
Najstarszym znanym filmem o Manchester United jest zwycięstwo 2-0 w Burnley 6 grudnia 1902 r.
Klub stawił czoła bankructwu w 1902 r. i został uratowany przez J.H. Daviesa który spłacił klubowe długi i zmienił jego nazwę na Manchester United, zmienił również kolory drużyny ze złotego i zielonego na znane nam dzisiaj. Z nową nazwą United wygrali ligę w 1908 r. i Puchar Anglii 26 kwietnia 1909 r. grając w Crystal Palace przeciwko Bristol City. Później dzięki wsparciu finansowemu Daviesa, United przeprowadzili się z Bank Street na nowy stadion Old Trafford w 1910 r. Wygrali ligę po raz drugi już w rok po przeprowadzce na nowy stadion czyli w 1911 r.
[edytuj] Lata Busby'ego (1945-1969)
Matt Busby został zatrudniony na stanowisko menadżera w 1945 r. i od razu zaszokował wszystkich wprowadzając wiele (nieznanych w tamtych czasach) nowości do treningu zawodników. Szybko przyniosło to efekt. Klub zajął drugie miejsce w lidze w 1947 r. i wygrał Puchar Anglii w 1948 r.
Prowadził politykę wprowadzania młodych zawodników na murawę, kiedy to tylko było możliwe. Zespół dzięki temu wygrał ligę w 1956 r., a średnia wieku zawodników wynosiła tylko 22 lata. Ta polityka stała się głównym powodem klubowych sukcesów. W następnym sezonie, wygrali ligę ponownie i doszli do finału Pucharu Anglii, przegrywając tylko z Aston Villą. Stali się również pierwszą angielską drużyną, która rywalizowała w Pucharze Europy i doszła do półfinału.
W kolejnym sezonie wydarzyła się tragedia. Samolot którym drużyna wracała do domu po meczu w Pucharze Europy rozbił się przy starcie z lotniska w Monachium. Tragedia ta wydarzyła się 6 lutego 1958 r., zabierając życia 8 piłkarzy i kolejnych 15 pasażerów. Zaczęto rozmawiać o tym czy klub powinien po tym co się stało zawiesić działalność, ale Jimmy Murphy który przejął pałeczkę menadżera do chwili wyzdrowienia Matta Busby'ego z urazów odniesionych w katastrofie nie dopuścił do tego. Klub kontynuował grę z tymczasowym trenerem. Pomimo tego, po raz kolejny doszli do finału Pucharu Anglii gdzie przegrali z Boltonem.
Busby kompletnie odbudował zespół we wczesnych latach 60., zatrudniając takich piłkarzy jak Denis Law i Pat Crerand. Zespół wygrał Puchar Anglii w 1963, później zwyciężył w lidze w 1965 i 1967, a następnie jako pierwszy angielski klub wygrali Puchar Europy w 1968 r. Manchester United stał się sławnym klubem ponieważ posiadał w swoich szeregach trzech zdobywców Złotej Piłki: Bobby'ego Charltona, Denisa Lawa i George'a Besta. Busby zrezygnował z bycia menadżerem United w 1969 r. i został zastąpiony przez trenera drużyny rezerw i zarazem byłego gracza United Wilfa McGuinnessa.
[edytuj] 1969-1986
United walczyli pod wodzą Wilfa McGuinnessa i Franka O'Farrella zanim menadżerem stał się Tommy Docherty pod koniec 1972 r. Docherty, albo "the Doc" ("Doktorek"), uratował United przed relegacją w tym sezonie, ale United zostali relegowani w 1974 r. Zespół wygrał promocję za pierwszym podejściem i doszedł do finału Pucharu Anglii w 1976 r., jednak zostali w nim pokonani przez Southampton. Doszli do finału ponownie w 1977 r., pokonując w nim Liverpool. Docherty był na fali sukcesu i popularności. Jednak wkrótce po finale został zwolniony z fotela menadżera, ponieważ zażarcie pokłócił się z żoną psychoterapeuty United.
Dave Sexton zastąpił Docherty'ego na stanowisku menadżera latem 1977 r., i sprawił, że zespół zaczął grać formacją bardziej defensywną. Ten styl gry był niepopularny wśród kibiców, którzy byli przyzwyczajeni do ofensywnej gry, którą preferowali Docherty i Busby. Sexton nie potrafił wygrać żadnego trofea, więc został zwolniony w 1981 r., pomimo wygrania przez United swoich siedmiu ostatnich meczów pod wodzą Sextona.
Został zastąpiony przez przebojowego Rona Atkinsona, który od razu pobił brytyjski rekord transferowy zatrudniając Bryana Robsona z West Bromwich Albion. Zespół Atkinsona został wzmocniony kolejnymi nowymi graczami, takimi jak: Jesper Olsen i Gordon Strachan grającymi obok dawnych klubowych młodzików: Normana Whiteside'a i Marka Hughesa. United wygrali Puchar Anglii w 1983 i 1985 r. i były duże szanse na wygranie ligi w sezonie 1985/1986, po tym jak wygrali 10 pierwszych ligowych meczów. Bardzo wcześnie bo już na początku października mieli 10 punktową przewagę nad drugim zespołem w tabeli. Jednak forma zespołu spadła i United ukończyli sezon na czwartym miejscu w lidze. Słaba forma pozostała do następnego sezonu i United mieli w nim minimalną przewagą nad strefą spadkową, Atkinson został zwolniony.
[edytuj] Era Alexa Fergusona: przed potrójną koroną (1986-1998)
Alex Ferguson przybył z Aberdeen FC by zastąpić Atkinsona i poprowadził klub do 11 miejsca w lidze na koniec sezonu. W następnym sezonie 1987/1988, United zajęli 2 miejsce z Braianem McClairem w składzie, który zdobył w lidze 20 goli dla United, po raz pierwszy od czasów Georga Besta.
Jednak mimo to, United szło bardzo źle do 1989 r. i klub był bliski spadku z ligi. Dodatkowo wiele transferów Fergusona nie znalazło akceptacji fanów. Pojawiły się pogłoski o możliwości zwolnienia Fergusona na początku 1990 r., ale zwycięstwo w 3 rundzie Pucharu Anglii nad Nottingham Forest dało nadzieję na w miarę udany sezon. United zwyciężyli Puchar, pokonując w finale Crystal Palace.
United wygrali Puchar Zdobywców Pucharów w sezonie 1990/1991, pokonując w finale mistrza Hiszpanii – Barcelonę, ale kolejny sezon okazał się rozczarowaniem dla nich, ponieważ przegrali w końcówce tytuł mistrza ligi na rzecz Leeds United. W międzyczasie tj. w 1991 klub wszedł na Londyńską Giełdę Kapitałową i został wyceniony na 18 milionów funtów, od tej pory finanse klubu są dostępne do wglądu publicznego.
Przybycie do drużyny Erica Cantony w listopadzie 1992 r. było punktem zwrotnym w historii United. Gdy Cantona zgrał się z najlepszymi zaufanymi talentami: Garym Pallisterem, Denisem Irwinem i Paulem Incem, tak dobrze jak zrobił to Ryan Giggs który już stawał się gwiazdą, skończyli sezon 1992/1993 z tytułem mistrza Anglii. Był to ich pierwszy tytuł od roku 1967. W następnym sezonie po raz pierwszy wygrali dublet (ligę i Puchar Anglii), ale klub przeżył też smutne wydarzenie w tym sezonie. 20 stycznia 1994 r. umarł legendarny menadżer i prezydent klubu Matt Busby.
W sezonie 1994/1995, Cantona dostał zawieszenie na osiem miesięcy za wskoczenie w publiczność i zaatakowanie fana Crystal Palace Matthew Simmonsa, w meczu United na stadionie Selhurst Park. Remisując swój ostatni ligowy mecz (niewygrywając przez to ligi) i przegrywając z Evertonem w finale Pucharu Anglii, zostali największymi przegranymi sezonu. Wtedy Ferguson rozwścieczył kibiców sprzedając kluczowych zawodników i zastępując ich młodymi wychowankami klubu takimi jak: David Beckham, Gary Neville, Phil Neville i Paul Scholes. Nowi zawodnicy szybko stali się regularnymi reprezentantami Anglii. Radzili sobie zaskakująco dobrze i United wygrali dubla ponownie w sezonie 1995/1996. Po raz pierwszy zdarzyło się, że angielski zespół zdobył dubla dwa razy.
Wygrali ligę ponownie w 1997 r. i Eric Cantona ogłosił, że przechodzi na futbolową emeryturę w wieku lat 30. Kolejny sezon (1997/1998) zaczęli dobrze, ale ukończyli go na drugim miejscu, za Arsenalem, który wygrał dubla w tym sezonie.
[edytuj] Potrójna korona (1998-1999)
1998/1999 był sezonem, w którym Manchester United odniósł największe sukcesy, w całej angielskiej historii klubów piłkarskich. Jako, że stali sie pierwszym i jedynym angielskim zespołem, który wygrał "potrójną koronę" – Premier League, Puchar Anglii i Ligę Mistrzów w jednym sezonie. W finałowym meczu tego sezonu pokonali Bayern Monachium w finale Ligi Mistrzów 2:1, obydwa gole zostały strzelone w doliczonym czasie gry, przez późno wprowadzonych rezerwowych Teddyego Sheringhama i Ole Gunnar Solskjæra. Alex Ferguson został później mianowany na Sir Alexa Fergusona za swój wkład w futbol.
[edytuj] Po potrójnej koronie (1999-do teraz)
United wygrali ligę w 2000 i 2001 r., ale prasa zauważyła, że w tych sezonach zawalali walkę o odzyskanie Pucharu Ligi Mistrzów. Ferguson zaadoptował bardziej defensywne taktyki, aby sprawić, by United byli ciężsi do pokonania w Europie, ale nie przyniosło to spodziewanych efektów i United skończyli sezon na 3 miejscu w 2002 r. Odzyskali tytuł mistrza Premiership w następnym sezonie (2002/2003) i zaczęli dobrze kolejny sezon, ale ich forma spadła znacząco kiedy Rio Ferdinand został zawieszony na osiem miesięcy, za nie zgłoszenie się na badanie antydopingowe. Jednak wygrali Puchar Anglii w 2004 r. eliminując z rozgrywek Arsenal (późniejszego zwycięzcy Premiership), który stał na ich drodze do finału, w którym pokonali Millwall.
Sezon 2004/2005 charakteryzował się w grze United małą skutecznością strzelecką, spowodowane to było głównie przez kontuzję napastnika Ruuda van Nistelrooya. United zakończyli ten sezon bez żadnego trofeum i na 3 miejscu w lidze. Tym razem nawet "nagroda pocieszenia" (Puchar Anglii) przepadła im, gdyż przegrali w finale w rzutach karnych po bezbramkowym meczu z Arsenalem. Poza murawą głównym tematem była możliwość przejęcia klubu na koniec sezonu, przez biznesmena z Tampy na Florydzie, Malcolma Glazera, który aktualnie posiadał na własność zespół Tampa Bay Buccaneers, który gra w futbol amerykański. Glazer przejął kontrolę nad interesami klubu. United mieli kiepski start w sezon 2005/2006, ponieważ opuścił ich pomocnik Roy Keane i dołączył do Celtiku – klubu któremu kibicował za młodu. Keane odszedł, gdy publicznie skrytykował grę niektórych swoich klubowych kolegów, za marną postawę w fazie grupowej Ligi Mistrzów. United zjęli czwarte, a zarazem ostatnie(ostatnie) miejsce w grupie i odpadli przed fazą pucharową. Zdarzyło się to po raz pierwszy od ponad dekady. Ten sezon wypadł słabo również dlatego, że czołowi gracze zespołu m.in. Gabriel Heinze, Alan Smith i Paul Scholes doznali poważnych kontuzji. Jednakże nie skończyli sezonu z pustymi rękami, wygrali Puchar Ligi Angielskiej 2006, pokonując w finale beniaminka Wigan Athletic 4:0. United zapewnili sobie także 2 miejsce w lidze i co za tym idzie automatyczną kwalifikację do fazy grupowej Ligi Mistrzów, pokonując w finałowym dniu sezonu Charlton Athletic 4:0. Także w 2006 roku nowym sponsorem United zostało AIG, którego logo widnieje na koszulkach Manchesteru od początku nowego sezonu 2006/2007. Czerwone Diabły rozpoczęły swoją batalię o Premiership od pogromu Fulham London 5:1, co zapewniło im pozycję lidera po raz pierwszy od 3 lat. Sir Alex Ferguson z pewnością będzie walczył o zatrzymaniu 1 pozycji do końca sezonu.
[edytuj] Aktualny skład
Odeszli w 2006 roku: Ruud van Nistelrooy (Real Madryt), Quinton Fortune (Bolton Wanderers), Liam Miller (Sunderland AFC).
Przybyli w 2006 roku: Michael Carrick (Tottenham Hotspur), Tomasz Kuszczak (West Bromwich Albion).
[edytuj] Sukcesy
- Puchar Europy: (2) 1968, 1999,
- Superpuchar Europy: (1) 1991,
- Puchar Zdobywców Pucharów: (1) 1991,
- Puchar Interkontynentalny: (1) 1999
- Mistrzostwo Anglii: (15) 1908, 1911, 1952, 1956, 1957, 1965, 1967, 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003,
- Puchar Anglii: (11) 1909, 1948, 1963, 1977, 1983, 1985, 1990, 1994, 1996, 1999, 2004
- Puchar Ligi Angielskiej: (2) 1992, 2006
[edytuj] Rekordy
| Najwyższe zwycięstwo u siebie | ||
| Mecz | Wynik | Data |
|---|---|---|
| Manchester - RSC Anderlecht | 10:0 | 26.09.1956 |
| Manchester - Wolverhampton | 10:1 | 15.10.1892 |
| Manchester - Lincoln | 10:1 | 21.11.1892 |
| Manchester - Ipswich Town | 9:0 | 4.03.1995 |
| Manchester - AS Roma | 7:1 | 10.04.2007 |
| Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe | ||
| Nottingham Forest - Manchester | 1:8 | 6.02.1999 |
| Northampton Town - Manchester | 2:8 | 7.02.1970 |
| Najwyższa porażka u siebie | ||
| Manchester - Blackburn Rovers | 0 : 7 | 10.21.1926 |
| Najwyższa porażka na wyjeździe: | ||
| Blackburn Rovers - Manchester | 7:0 | 26.12.1931 |
| Grimsby Town - Manchester | 7:0 | 26.12.1890 |
| Newcastle United - Manchester | 7:1 | 10.09.1927 |
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwięcej bramek | ||
| Zawodnik | Ilość | Lata |
|---|---|---|
| Bobby Charlton | 249 | 1956 - 1973 |
| Denis Law | 236 | 1962 - 1973 |
| Jack Rowley | 211 | 1937 - 1955 |
| George Best | 178 | 1963 - 1974 |
| Dennis Viollet | 178 | 1949 - 1962 |
| Joe Spence | 168 | 1919 - 1933 |
| Mark Hughes | 164 | 1983 - 1995 |
| Ruud van Nistelrooy | 150 | 2001 - 2006 |
| Stan Pearson | 149 | 1935 - 1954 |
| David Herd | 145 | 1961 - 1968 |
| Ryan Giggs | 136 | 1991 - ? |
| Paul Scholes | 130 | 1994 - ? |
| Brian McClair | 128 | 1987 - 1998 |
| Tommy Taylor | 128 | 1953 - 1958 |
| Andy Cole | 121 | 1995 - 2001 |
| Ole Gunnar Solskjaer | 116 | 1996 - ? |
| Joe Cassidy | 100 | 1893 - 1900 |
| Sandy Turnbull | 100 | 1906 - 1915 |
| Bryan Robson | 98 | 1981 - 1994 |
| George Wall | 98 | 1906 - 1915 |
| Lou Macari | 97 | 1973 - 1984 |
[edytuj] Menedżerowie
- A.H. Albut: (1892 - lipiec 1900)
- James West: (lipiec 1900 - 28 września 1903)
- Ernst Mangnall: (30 września 1903 – 19 sierpnia 1912)
- John Bentley: (sierpień 1912 – grudzień 1914)
- John Jack R. Robson: (21 grudnia 1914 – październik 1921)
- John Chapman (1 listopada 1921 – 7 października 1926 (zawieszony przez FA z nieujawnionego powodu)
- Clarence Lal George Hilditch (październik 1926 - kwiecień 1927 (jedyny grający trener Manchesteru)
- Herbert Bamlett (kwiecień 1927 – kwiecień 1931)
- Walter Crickmer (kwiecień 1931 - lipiec 1932)
- Scott Matthewson Duncan (1 sierpnia 1932 – listopad 1937)
- Walter Crickmer: (listopad 1937 – 1945)
- Matt Busby (19 lutego 1945 – czerwiec 1969)
- Jimmy Murphy: (luty – sierpień 1958) (opiekun drużyny w czasie rekonwalescencji Sir Matta Busby'ego po katastrofie w Monachium)
- Wilf McGuinness (czerwiec 1969 – 29 grudnia 1970)
- Matt Busby (29 grudnia 1970 - czerwiec 1971)
- Frank O'Farrell (9 czerwca 1971 - 19 grudnia 1972)
- Tommy Docherty (30 grudnia 1972 – 4 lipca 1977)
- Dave Sexton (14 lipca 1977 - 30 kwietnia 1981)
- Ron Atkinson (czerwiec 1981 - 6 listopada 1986)
- Alex Ferguson (6 listopada 1986 - ?)
[edytuj] Znani piłkarze
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Arsenal • Aston Villa • Blackburn Rovers • Bolton Wanderers • Charlton Athletic • Chelsea • Everton • Fulham • Liverpool • Manchester City • Manchester United • Middlesbrough • Newcastle United • Portsmouth • Reading • Sheffield United • Tottenham Hotspur • Watford • West Ham United • Wigan Athletic
1956: Real Madryt • 1957: Real Madryt • 1958: Real Madryt • 1959: Real Madryt • 1960: Real Madryt • 1961: SL Benfica • 1962: SL Benfica • 1963: A.C. Milan • 1964: Inter Mediolan • 1965: Inter Mediolan • 1966: Real Madryt • 1967: Celtic F.C. • 1968: Manchester United F.C. • 1969: A.C. Milan • 1970: Feyenoord Rotterdam • 1971: Ajax Amsterdam • 1972: Ajax Amsterdam • 1973: Ajax Amsterdam • 1974: Bayern Monachium • 1975: Bayern Monachium • 1976: Bayern Monachium • 1977: Liverpool F.C. • 1978: Liverpool F.C. • 1979: Nottingham Forest • 1980: Nottingham Forest • 1981: Liverpool F.C. • 1982: Aston Villa • 1983: Hamburger SV • 1984: Liverpool F.C. • 1985: Juventus Turyn • 1986: Steaua Bukareszt • 1987: FC Porto • 1988: PSV Eindhoven • 1989: A.C. Milan • 1990: A.C. Milan • 1991: Crvena Zvezda Belgrad • 1992: FC Barcelona • 1993: Olympique Marsylia • 1994: A.C. Milan • 1995: Ajax Amsterdam • 1996: Juventus Turyn • 1997: Borussia Dortmund • 1998: Real Madryt • 1999: Manchester United F.C. • 2000: Real Madryt • 2001: Bayern Monachium • 2002: Real Madryt • 2003: A.C. Milan • 2004: FC Porto • 2005: Liverpool F.C. • 2006: FC Barcelona
1961: Fiorentina • 1962: Atlético Madryt • 1963: Tottenham Hotspur • 1964: Sporting CP • 1965: West Ham United • 1966: Borussia Dortmund • 1967: Bayern Monachium • 1968: A.C. Milan • 1969: Slovan Bratysława • 1970: Manchester City F.C. • 1971: Chelsea F.C. • 1972: Rangers F.C. • 1973: A.C. Milan • 1974: 1. FC Magdeburg • 1975: Dynamo Kijów • 1976: RSC Anderlecht • 1977: Hamburger SV • 1978: RSC Anderlecht • 1979: FC Barcelona • 1980: Valencia CF • 1981: Dinamo Tbilisi • 1982: FC Barcelona • 1983: Aberdeen FC • 1984: Juventus Turyn • 1985: Everton F.C. • 1986: Dynamo Kijów • 1987: Ajax Amsterdam • 1988: KV Mechelen • 1989: FC Barcelona • 1990: Sampdoria Genua • 1991: Manchester United F.C. • 1992: Werder Brema • 1993: Parma F.C. • 1994: Arsenal F.C. • 1995: Real Saragossa • 1996: Paris Saint-Germain • 1997: FC Barcelona • 1998: Chelsea F.C. • 1999: Lazio Rzym
A.C. Milan • Arsenal F.C. • Ajax Amsterdam • Bayer Leverkusen • Bayern Monachium • Borussia Dortmund • FC Barcelona • FC Porto • Inter Mediolan • Juventus Turyn • Liverpool F.C. • Manchester United • Olympique Lyon • Olympique Marsylia • Paris Saint-Germain • PSV Eindhoven • Real Madryt • Valencia CF •
