Marguerite Yourcenar
Z Wikipedii
Marguerite Yourcenar (wł. de Crayencour) (ur. 8 lipca 1903, zm. 17 grudnia 1987) - pisarka francuska.
Urodziła się w Brukseli w Belgii, jej matka zmarła w dziesięć dni po porodzie z powodu komplikacji. Uczyła się w posiadłości swego ojca w północnej Francji. Ojciec nauczył ją łaciny gdy miała dziesięć lat, a greki w wieku lat dwunastu.
Jej pierwsza powieść Alexis opublikowana została w 1929 roku. Marguerite była lesbijką. Jej bliska przyjaciółka, a także wielka miłość, tłumaczka Grace Frick, zaprosiła ją do Ameryki, gdzie Marguerite wykładała literaturę porównawczą w Nowym Jorku. W 1951 opublikowała po francusku powieść Pamiętniki Hadriana, którą pisała z przerwami od dekady. Powieść ta odniosła natychmiastowy sukces i spotkała się z uznaniem krytyków. Yourcenar odtworzyła w niej życie i śmierć jednego z największych władców starożytnego świata, rzymskiego cesarza Hadriana, który pisze długi list do Marka Aureliusza, swego następcy i adoptowanego syna. Cesarz wspomina swoją przeszłość, opisuje triumfy i swą filozofię.
Yourcenar jako pierwsza kobieta w historii została wybrana w 1980 do Akademii Francuskiej. Należała do grona najbardziej poważanych twórców piszących w języku francuskim, opublikowała wiele powieści oraz trzy tomy wspomnień.
W 1983 roku została wyróżniona prestiżową Nagrodą Erazma z Rotterdamu (wspólnie z Raymondem Aronem, Isaiahem Berlinem i Leszkiem Kołakowskim).
Większość swojego życia (od 1939 roku) spędziła w Petite Plaisance w Northeast Harbor na wyspie Mount Desert w stanie Maine. Znajduje się tam dziś muzeum poświęcone jej pamięci.
[edytuj] Dzieła
- Le jardin des chimères (1921)
- Aleksis (fr. Alexis ou le traité du vain combat, 1929)
- Pindare (1932)
- La nouvelle Eurydice (1931)
- Moneta snów (fr. Denier du rêve, 1934)
- La Mort conduit l'Attelage (1934)
- Feux (poemat prozą, 1936)
- Opowieści wschodnie (Nouvelles orientales, krótkie opowiadania, 1938)
- Les songes et les sorts (1938)
- Le coup de grâce (1939)
- Pamiętniki Hadriana (fr. Mémoires d'Hadrien, 1951)
- Électre ou La chute des masques (1954)
- Kamień filozoficzny (fr. L'Œuvre au noir, powieść, 1968, nagrodzona Prix Femina 1968)
- Souvenirs pieux (1974)
- Archives du Nord (1977)
- Czarny mózg Piranesiego. Konstandinos Kawafis (fr. Le cerveau noir de Piranese, esej, 1979)
- Mishima ou la vision du vide (esej, 1980)
- I jak woda płynie (fr. Comme l'eau qui coule, opowiadania, 1982)
- Quoi? L'Éternité (1988)