Maria Szyszkowska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Maria Szyszkowska

Maria Szyszkowska (ur. 7 października 1937 w Warszawie) - filozof, lewicowa polska działaczka polityczna i społeczna, nauczyciel akademicki i senator RP V kadencji, członkini honorowa partii RACJA Polskiej Lewicy.

Autorka m.in. projektu ustawy Kodeks honorowy osób pełniących funkcje publiczne, projektu ustawy o rejestrowanych związkach między osobami tej samej płci, a także projektów ustaw dotyczących aborcji i eutanazji.

Od 1995 r. razem ze swoim trzecim mężem, Janem Stępniem, mieszka w Strzelcach pod Nałęczowem.

[edytuj] Kariera zawodowa

W 1961 ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1962 na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej. Po obronie doktoratu na Wydziale Prawa UW w 1967 musiała odejść z uniwersytetu z przyczyn światopoglądowych. Działała w Stowarzyszeniu PAX Bolesława Piaseckiego.

Pracowała na pół etatu jako adiunkt na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK. W rok po uzyskaniu habilitacji w 1973 na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ministerstwo skierowało ją do pracy w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Równolegle, w kolejnych latach, dojeżdżała z Warszawy na wykłady do filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Restrykcje spowodowane były faktem, że zajmowała się filozofią prawa, dziedziną zlikwidowaną administracyjnie w uczelniach państwowych w 1950, nawiązywała do filozofii Immanuela Kanta i habilitowała się na KUL-u.

Profesorem nadzwyczajnym została w 1988, a zwyczajnym w 1993.

Od 1992 zaczęła ponownie pracować na Uniwersytecie Warszawskim. W tym samym roku utworzyła, jako pracownik zatrudniony na pół etatu, Zakład Filozofii Polityki w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Kierowała nim do 1994. Na UW wykłada filozofię współczesną, filozofię kultury i filozofię prawa. Przez półtora roku wykładała filozofię na uniwersytecie w Wiedniu. Opublikowała kilkadziesiąt książek i kilkaset artykułów.

Jest wiceprzewodniczącą polskiego oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC). Należy m.in. do Związku Literatów Polskich, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Internationale Gesellschaft "System der Philosophie" [1]. Jest członkiną zespołu redakcyjnego Wolnomularza Polskiego. Była przewodniczącą rady kwartalnika naukowego Małżeństwo i Rodzina oraz założycielką Inicjatywy Otwarci.

Od 2002 roku współpracuje z tygodnikiem Fakty i Mity, w którym przez 3 lata prowadziła stałą rubrykę. Artykuły jej autorstwa ukazują się także w dzienniku Trybuna oraz miesięczniku "Medycyna dla Ciebie".

[edytuj] Działalność polityczna

W kadencji 1993-1997 była sędzią Trybunału Stanu RP. Senator V kadencji (2001-2005) z listy wyborczej SLD-UP. Obecnie członkini honorowa partii RACJA Polskiej Lewicy, wcześniej należała do Sojuszu Lewicy Demokratycznej (z którego wystąpiła 26 stycznia 2005), gdzie przewodniczyła Komisji Etyki tej partii. Należała do Platformy Socjalistycznej SLD (www) i klubu senackiego Lewica Razem (www), w skład którego wchodzili senatorowie SLD i Unii Pracy.

W listopadzie 2003 złożyła w Senacie pierwszy w Polsce projekt ustawy o rejestrowanych związkach między osobami tej samej płci, mającej na celu uregulowanie sytuacji prawnej osób homoseksualnych w Polsce.

30 maja 2005 wyraziła chęć startu w wyborach prezydenckich jako niezależny kandydat. 10 czerwca redaktor naczelny tygodnika Fakty i Mity i dotychczasowy kandydat APP "Racja" Roman Kotliński zrezygnował ze startu w wyborach udzielając poparcia kandydaturze prof. Marii Szyszkowskiej. 25 czerwca 2005 Szyszkowska uzyskała także poparcie Antyklerykalnej Partii Postępu "Racja". Poparcia udzieliły jej również Pracownicza Demokracja, Stowarzyszenie na Rzecz Państwa Neutralnego Światopoglądowo NEUTRUM, Komunistyczna Partia Polski, Demokratyczna Unia Kobiet oraz Nowa Lewica. Początkowo poparcia udzieliła jej także Platforma Proletariacka, jednak po dwóch tygodniach wycofała je. W wymaganym terminie zebrała 96959 podpisów poparcia pod swoją kandydaturą, co nie pozwoliło jej na start w wyborach.

W swoim programie domagała się: poprawy warunków życia (w szczególności emerytów, rencistów, kombatantów, niepełnosprawnych i bezradnych), natychmiastowego wycofania wojsk polskich z Iraku, wprowadzenia zasiłków dla wszystkich bezrobotnych, ochrony praw pracowniczych, szacunku i równych praw dla wszystkich mniejszości, neutralności światopoglądowej państwa, kontroli wydatkowania środków publicznych, obrony własności państwowej i spółdzielczej, odrodzenia wartości honoru w polityce, troski o los twórców oraz życzliwości dla zwierząt. ^[1]

22 września 2005 jej sztab wyborczy w porozumieniu z kilkoma lewicowymi organizacjami jak: Pracownicza Demokracja, Porozumienie Kobiet 8 Marca, Stowarzyszenie "Nigdy Więcej", Młodzi Socjaliści i Unia Lewicy III RP utworzył nieformalną Koalicję Przeciw Młodzieży Wszechpolskiej, której celem było wyeliminowanie Młodzieży Wszechpolskiej z publicznej debaty przed wyborami parlamentarnymi 2005.

Prof. Szyszkowska w wyborach parlamentarnych do Sejmu w 2005 roku startowała z warszawskiej listy Komitetu Wyborczego Polskiej Partii Pracy, który uzyskał 0,77% poparcia. Zdobyła 2590 głosów.

W sierpniu 2006 prof. Szyszkowska została członkinią honorową partii RACJA Polskiej Lewicy.

[edytuj] Nagrody i wyróżnienia

Za działalność publiczną odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (30 marca 1999). W 1999 roku otrzymała Tęczowy Laur - nagrodę przyznawaną za działalność na rzecz tolerancji i otwartości społeczeństwa. W 2004 została uhonorowana tytułem Człowieka Tęczy przyznawanym osobom związanym z ruchami LGBT.

9 maja 2005 została nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla. Jej kandydaturę na wniosek Fundacji Swisspeace [2], zajmującej się promowaniem idei pokoju na świecie, zgłosiła minister spraw zagranicznych Szwajcarii Micheline Calmy-Rey. W uzasadnieniu zwrócono uwagę na wieloletnią działalność na rzecz praw człowieka, stanowcze i wolne od koniunkturalizmu propagowanie idei życzliwości wobec wszystkich grup społecznych oraz szerzenie pacyfizmu.

[edytuj] Poglądy

Maria Szyszkowska od lat głosi antyklerykalne poglądy. Konsekwentnie opowiada się za pacyfizmem, a także przeciwko temu co uznaje za formy zniewolenia i dyskryminacji. Jest orędowniczką państwa neutralnego światopoglądowo. Domaga się wolności światopoglądowej i tolerancji oraz szacunku dla każdego człowieka. Jest kantystką, agnostykiem, wegetarianką. Sformułowała własną teorię prawa naturalnego i powołała do życia filozofię codzienności.

Jej zdecydowane poglądy powodują, że ma zarówno wrogów, jak i zagorzałych zwolenników. Przeciwnicy prof. Szyszkowskiej zwracają uwagę, że forsuje swoje poglądy i pomysły w sposób radykalny i kontrowersyjny, co uniemożliwia jej zbudowanie szerszego konsensusu wokół nich, a tym samym skuteczne działania polityczne.