Mięta długolistna
Z Wikipedii
| Mięta długolistna | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | jasnotowe |
| Nadrząd | Lamianae |
| Rząd | jasnotowce |
| Rodzina | jasnotowate |
| Rodzaj | mięta |
| Gatunek | mięta długolistna |
| Nazwa systematyczna | |
| Mentha longifolia | |
Mięta długolistna (Mentha longifolia) - gatunek byliny należący do rodziny jasnotowatych. Występuje w stanie dzikim w południowej i środkowej Europie. W Polsce pospolita na całym obszarze.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia o mało przyjemnym zapachu. Osiąga 30-100 cm wysokości.
- Łodyga
- Wzniesiona, luźno lub gęsto owłosiona, u nasady z podziemnymi rozłogami.
- Liście
- Podługowato-lancetowate lub jajowate, ostro piłkowane, 5-10 cm długości, różnie owłosione, ale przeważnie pod spodem filcowane. Nerwacja słabo wystająca.
- Kwiaty
- Różowe lub czerwonawoliliowe w kłosokształtnych kwiatostanach, o długości od 3 do 10 cm. Kwitnie od lipca do września.
- Biotop
- Wilgotne łąki, brzegi cieków wodnych, rowy, wilgotne pola i polne drogi. Rośnie przede wszystkim na glebach zawierających wapń i azot.
