Mocznik
Z Wikipedii
Mocznik, karbamid (ang. urea) - CO(NH2)2 - organiczny związek chemiczny diamid kwasu węglowego.
Tworzy bezbarwne kryształy bez zapachu o temperaturze topnienia 133°C.
Związek ten został po raz pierwszy sztucznie otrzymany przez Friedricha Wöhlera w 1828 r. Mocznik był pierwszym związkiem organicznym otrzymanym z całkowicie nieorganicznych substratów w wyniku ogrzewania cyjanianu amonu:
- NH4NCO → H2N-CO-NH2
czym dowiedziono niesłuszność teorii "siły życiowej", rzekomo potrzebnej do syntezy związków produkowanych przez żywe organizmy.
W przemyśle mocznik jest otrzymywany w bezpośredniej reakcji dwutlenku węgla z amoniakiem:
- CO2 + 2NH3 → CO(NH2)2 + H2O
Jest to końcowy produkt przemiany białek i innych związków azotowych w organizmie. Jest wydalany z moczem, a w niewielkich ilościach z potem.
Stosowany jest jako surowiec w produkcji tworzyw sztucznych, a także do produkcji leków i kosmetyków.
W rolnictwie stosowany jako: nawozów mineralnych, substancja konserwująca, dodatek do pasz dla bydła.
Zobacz też:
To jest tylko zalążek artykułu związanego z chemią i rolnictwem. Jeśli możesz, rozbuduj go.
