Pajęczno
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°09' N 019°00' E
| Pajęczno | |||
|
|||
| Województwo | łódzkie | ||
| Powiat | pajęczański | ||
| Gmina - rodzaj |
Pajęczno miejsko-wiejska |
||
| Prawa miejskie | 1276 i od 1958 | ||
| Burmistrz | Dariusz Tokarski (e-mail) |
||
| Powierzchnia | 20,21 km² | ||
| Położenie | 51° 09' N 19° 00' E |
||
| Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
6731 333,1 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
34 | ||
| Kod pocztowy | 98-330 | ||
| Tablice rejestracyjne | EPJ | ||
|
Położenie na mapie Polski
  Pajęczno
|
|||
| TERC10 (TERYT) |
1101309044 | ||
|
Urząd miejski3
ul. Parkowa 8/1298-330 Pajęczno tel. 34 311-12-12; faks 34 311-21-35 (e-mail) |
|||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Pajęczno – miasto w woj. łódzkim, w powiecie pajęczańskim, położone na północnym skraju Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, w zakolu Warty. Leży około 45 km na północ od Częstochowy, 38 km na południowy wschód od Wielunia, 37 km na zachód od Radomska i ok. 40 km na płd.-zachód od Bełchatowa. W północnej części miasta, w Parku Tysiąclecia, znajduje się Jezioro Matusowiec.
Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pajęczno, a w latach 1956-1975 i od roku 1999 siedziba powiatu pajęczańskiego. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. częstochowskiego.
Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 6731 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwsze wzmianki o miasteczku Pageuchno (łac. Paginensi) położonej na szlaku handlowym między Śląskiem a Rusią pochodzą z 1140 r. Nazwa miejscowości zmieniała się z biegiem lat: Paginensi (lat.), Pageuchno, Pagenchno, Pageczno, Pajęczno. W 1265 r. miejscowość otrzymuje przywilej lokacyjny, czyli zostaje oficjalnie zapisana w dokumentach. W tym czasie wraz z Ziemią Łęczycką należy do księcia Leszka Czarnego. Już w 1276 r. w Kronice Otrlieba Pajęczno zostaje wymieniane jako miasto, co czyni je jednym z najstarszych miast w Polsce. Kościół wzmiankowany jest już w 1277 r. (był oczywiście drewniany). Mimo, iż miasto jest bardzo stare, nie ma w nim zbyt dużo zabytków- głównie przez wszechobecne pożary, które w średniowieczu pochłonęły większość budynków, dokumentów i kościół (największe w 1524, 1564, 1793 i 1810). W roku 1575 w podziemiach kościoła pochowany został Marcin Bielski – jeden z najwybitniejszych polskich kronikarzy ("Kronika wszytkiego świata"). W 1748 wybudowano kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który stoi do dziś. Utrzymany jest w konwencji barokowej. W ołtarzu umieszczony jest cudowny obraz Matki Bożej Pajęczańskiej (Pajęczańskiej Matki Kościoła- korony papieskie otzymał 28 maja 2005). Kościół jest jedną z głównych atrakcji miasta.
Podczas zaboru rosyjskiego, w 1870 r. Pajęczno utraciło prawa miejskie (Rosją władał wówczas car Aleksander II). Przywrócono je ponownie w 1958 r. W czasie I wojny światowej miasto odegrało niemałą rolę, mimo iż nie toczono tu większych bitew. We wrześniu 1914 stacjonowały tu pułki dragonów rosyjskich, w październiku przechodziły przez miasto oddziały niemieckie, w listopadzie ponownie pojawili się Rosjanie, ale zostali wyparci przez austriackich huzarów. 4-ty korpus austriacki wraz ze sztabem stacjonuje długi czas na plebanii, dowodził nim generał Tersystański, dzięki temu Pajęczno zostało zachowane od rabunku. Podczas II wojny światowej w okolicy Pajęczna nie toczono walk. Nie zostało ono nawet znacząco zniszczone (w przeciwieństwie to pobliskiego Działoszyna, który został kilkakrotnie zbombardowany i całkowicie zniszczony; oraz Wielunia, który był pierwszym zbombardowanym polskim miastem).
W 1960 r. powstaje budynek Powiatowej Rady Narodowej (obecnie szpital). W 1973 r. Pajęczno zostaje przyłączone do województwa częstochowskiego (zniesiony w Polsce zostaje także urząd powiatu). Po ostatniej reformie administracyjnej w 1999 r. Pajęczno odzyskało status powiatu i od tamtej pory należy do województwa łódzkiego.
Przez miasto przechodzi droga krajowa nr 42 (Kluczbork-Radomsko), w pobliżu znajduje się magistrala kolejowa Śląsk-Porty i stacja węzłowa Chorzew Siemkowice.
Honorowym obywatelem Pajęczna jest Papież Jan Paweł II.
[edytuj] Liczba mieszkańców
| Rok | 1793 | 1820 | 1850 | 1880 | 1900 | 1908 | 1921 | 1935 | 1971 | 2000 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mieszkańców [1] | 643 | 1077 | 1253 | 2057 | 2895 | 1756 | 2609 | 3500 | 4000 | 6731 |
[edytuj] Zabytki
- barokowy kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z XVIw z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem z ok. XIII w. Koronacja obrazu (Korony papieskie), odbyła się 25 maja 2005 r.
- rynek starego miasta, kamienice od XIX wieczne, stara karczma,
- ponad 700. letnia lipa
[edytuj] Przemysł
Prężny ośrodek przemysłowy (zakłady mięsne Liwa p. Wawra , fabryka płyt pilśniowych, liczne zakłady,przetwórnie owocowo warzywne). Przemysł spożywczy (nabiał) i mechaniczny, jedena z najwiekszych w województwie Gminna spółdzielnia Samopomocy Chłoskiej, która zajmuje sie produkcją przetworów owocowo-warzywnych na bazie staropolskich przepisów bez konserwantów, przemysł włókienniczy, meblowy.
[edytuj] Znane osoby wywodzące się z Pajęczna
- Aleksander Jakubczyk (minister skarbu w 1926-28)
- Janusz Cymański (biolog i fizyk, prof. Uniwersytetu w Lozannie, autor teorii rozruchu molekularnego)
- Natalia Budro (modelka)
- Ryszard Gajęcki (kolsultant ONZ dla 35 krajów, kierownik katedry Szkoły Głównej Handlowej, a w latach 1990-1993 prorektor tej uczelni)
Zobacz też: miasta w Polsce
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
