Rezydencja w Würzburgu
Z Wikipedii
Rezydencja biskupia w Würzburgu, otoczona wspaniałym parkiem, to jeden z najznamienitszych zabytków architektury barokowej w Europie, porównywana często do pałaców Schönbrunn w Wiedniu oraz Wersalu. Zaprojektowana przez Baltazara Neumanna na zlecenie książąt biskupich Jana Filipa von Schönborn oraz jego brata Fryderyka Karola w 1720 r. została ukończona w 1744r. Rezydencja słynnie z bogato zdobionych wnętrz. Na szczególną uwagę zasługuje główna klatka schodowa z największym na świecie malowidłem plafonowym autorstwa włoskiego malarza Giovanniego Battisty Tiepolo. Pałac uległ znacznemu zniszczeniu podczas drugiej wojny światowej, a jego restauracja trwała do 1987 r.
Spis treści |
[edytuj] Budowa
W 1720 r. biskup Würzburga Jan Filip von Schönborn zlecił budowę pałacu młodemu i jeszcze mało znanemu wówczas architektowi Baltazarowi Neumannowi. Neumann musiał skomponować w spójną całość projekty powstałe na bazie jego własnych pomysłów z projektami poszczególnych fragmentów budowli zleconymi uprzednio najznamienitszym architektom ówczesnych Niemiec i Francji – Lucasa von Hildebrandta, Maksymiliana von Welscha, Roberta de Cotte oraz Germana Boffranda. Główny zleceniodawca zmarł cztery lata później, a pieczę nad dalszymi pracami przejął jego brat Fryderyk Karol von Schönborn. Budowę rezydencji ukończono w 1744 r., ale prace nad wystrojem wnętrz trwały do roku 1780. Freski na klatce schodowej, malowidła w Sali Cesarskiej (Kaisersaal) oraz w kościele przypałacowym (Hofkirche) wykonał w latach 1750-53 Giovanni Battista Tiepolo, najsłynniejszy malarz fresków XVIII wieku.
[edytuj] Wystrój wnętrz
Rezydencja to prawie 400 pomieszczeń. Na szczególną uwagę zasługują klatka schodowa, kościół dworski (Hofkirche) oraz utrzymane w dekoracyjnym stylu rokoko frankońskiego: Sala Biała (Weisser Saal), Komnata Cesarska (Kaisersaal), Gabinet Luster (Spiegelkabinett) oraz pokój wenecki (Das Venezianische Zimmer).
Na sklepieniu głównej klatki schodowej znajduje się, powstałe w latach 1752-1753, największe na świecie malowidło sufitowe (około 600 m²) autorstwa Giovanniego Battisty Tiepolo. Fresk przedstawia cztery (ówcześnie znane) kontynenty: Europę, Amerykę, Azję i Afrykę.
Sala Biała (Weisser Saal), słynąca z białych stiukowych dekoracji autorstwa Antonio Bossiego, silnie kontrastuje z wielobarwnymi malowidłami klatki schodowej i Sali Cesarskiej. Salę Cesarską (Kaissersaal) zdobią freski Tiepola nawiązujące do historii Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Malowidło na suficie przedstawia przybycie do miasta Beatrycze Burgundzkiej, przyszłej żony Fryderyka I Barbarossy. Na ścianie południowej znajduje się fresk przedstawiający ich ślub, udzielany przez biskupa z Würzburga. Komnatę otaczają pomniejsze sale reprezentacyjne, z których najcenniejszą jest Gabinet Luster (Spiegelkabinett). Ściany gabinetu zbudowane są z tafli szyb, których tylna strona została poddana szczególnej obróbce artystycznej, pozwalającej na bezpośrednie wkomponowanie malowideł w lustra.
W południowo-zachodnim narożniku pałacu znajduje się kościół (Hofkirche) projektu Baltazara Neumanna, perfekcyjnie wkomponowany w bryłę pałacu, zaskakujący kurwaturą wnętrz. Ołtarz zdobią malowidła Tiepola Wniebowzięcie Maryi oraz Upadek zbuntowanych aniołów.
[edytuj] Ogrody pałacowe
Wokół rezydencji roztacza się utrzymany w stylu barokowym tarasowy ogród, w którym znajdują się liczne rzeźby Johanna Petera Wagnera przedstawiające postaci mitologiczne.
[edytuj] Historia najnowsza
Rezydencja została doszczętnie spalona w czasie nalotów bombowych podczas drugiej wojny światowej. Przetrwał jedynie kamienny trzon budowli, skrywający najbardziej wartościowe wnętrza (klatkę schodową, Salę Białą, Komnatę Cesarską). Prace rekonstrukcjyne trwały do 1987 roku, kiedy to oddano dla zwiedzających Gabinet Luster. W 1981 r. rezydencja w Würzburgu wraz z otaczającymi ją ogrodami oraz placem pałacowym została wpisana na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Rezydencja w Würzburgu: strona oficjalna (de) (en)
- Lista światowego dziedzictwa UNESCO: Rezydencja w Würzburgu (en) (fr)
Katedra w Akwizgranie • Katedra w Spirze • Rezydencja w Würzburgu, ogrody pałacowe i plac rezydencji • Kościół pielgrzymkowy w Wies • Zamki Augustusburg i Falkenlust w Brühl • Katedra Mariacka i Kościół Św. Michała w Hildesheim • Zabytki rzymskie, kolumna w Igel, Katedra Św. Piotra i Kościół Najświętszej Marii Panny • Lubeka miasto hanzeatyckie • Pałace i zespoły parkowe w Poczdamie i Berlinie • Opactwo i klasztor Altenmünster w Lorsch • Kopalnie rudy miedzi i srebra w Rammelsberg oraz stare miasto w Goslar • Cysterski zespół klasztorny w Maulbronn • Huta żelaza w Völklingen • Kopalnia Messel • Katedra w Kolonii • Budynki Bauhausu w Dessau i Weimarze • Miasta Lutra Eisleben i Wittenberga • Klasycystyczny Weimar • Museumsinsel w Berlinie • Zamek Wartburg koło Eisenach • Ogrody Dessau-Wörlitz • Wyspa klasztorna Reichenau na Jeziorze Bodeńskim • Kompleks Węglowo-Przemysłowy Niemieckiego Związku Celnego w Essen • Zabytki doliny środkowego Renu • Stare miasto w Stralsund i Wismar • Zabytki doliny Łaby koło Drezna • Ratusz i posąg Rolanda w Bremie • Park mużakowski w Bad Muskau • Limes Germanicus • Stare miasto w Bambergu, Quedlinburgu oraz w Ratyzbonie