Sillimanit
Z Wikipedii
Sillimanit , Sylimanit, Silimanit – minerał, odmiana polimorficzna krzemiany glinu.
Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego geologa i chemika B. Sillimana.
[edytuj] Właściwości
- Wzór chemiczny: Al2SiO5 – krzemian glinu.
- Układ krystalograficzny: rombowy
- Barwa: biało szara, brunatnawa lub zielonawa.
- Twardość w skali Mohsa: 6,5.
- Rysa: biała
- Połysk: szklisty
- Łupliwość: doskonała.
- Przełam: nierówny
- Gęstość: 3,2 g/cm³.
- Inne: należy od krzemianów wyspowych. Tworzy skupienia fibrolitowe-mętnożółtawe, charakter optyczny minerału dodatni, nie rozkłada się w kwasach.
Tworzy on w skałach wydłużone kryształy, słupki i pręciki ułożone w równoległe pakiety, subtelnie włókniste formy noszą nazwę fibrolitu. Cienkie płytki minerału są bezbarwne.
Odmiany polimorficzne: andaluzyt i dysten.
[edytuj] Występowanie:
Występuje w skałach przeobrażonych metamorficznych .Powstał pod wpływem wysokiej temperatury lecz umiarkowanych ciśnieniach. Typowy minerał skał metamorficznych, głównie gnejsów i łupków łyszczykowych.
Miejsca występowania: Hiszpania, Rosja, Chiny, Indie, Kenia, RPA, Kanada, USA, Australia
W Polsce występuje w Tatrach, Sudetach w górach Sowich, Złotych, Izerach i okolicach Strzelina.
[edytuj] Zastosowanie:
- w przemyśle używane do produkcji materiałów ogniotrwałych , kwasoodpornych i ceramiki szlachetnej.
- w odlewnictwie jako sproszkowany materiał wysokoogniotrwały używany jest do wykonywania masy formierskiej.
- niektóre odmiany jako kamienie szlachetne.