Społeczeństwo informacyjne

Z Wikipedii

Społeczeństwo informacyjne - terminem określa się społeczeństwo, w którym towarem staje się informacja traktowana jako szczególne dobro niematerialne, równoważne lub cenniejsze nawet od dóbr materialnych. Przewiduje się rozwój usług związanych z 3P (przesyłanie, przetwarzanie, przechowywanie informacji).

Termin został wprowadzony w 1963 roku przez Japończyka T. Umesao (wersja oryginalna "jōhōka shakai") w artykule o teorii ewolucji społeczeństwa opartego na technologiach informatycznych, a spopularyzowany przez K. Koyama w 1968 roku w rozprawie pt. "Wprowadzenie do Teorii Informacji" (Introduction to Information Theory). W Japonii powstał również "Plan utworzenia społeczeństwa informacyjnego, jako cel narodowy na rok 2000". Była to realna strategia zakładająca informatyzację kraju, prowadzącą do rozwoju intelektualnego kraju oraz tworzenia wiedzy, a nie dalsze uprzemysławianie kraju i wzrost dóbr materialnych.

Społeczeństwo informacyjne odnosi się do technicznych narzędzi komunikacji, magazynowania i przekształcania informacji.

Teorie rozwoju społecznego tłumaczą społeczeństwo informacyjne jako kolejny etap rozwoju społecznego, po społeczeństwie przemysłowym. Nazywane jest również mianem społeczeństwa post nowoczesnego, ponowoczesnego lub poprzemysłowego. Z punktu widzenia społecznego podziału pracy, społeczeństwem informacyjnym będzie nazywana zbiorowość w której 50% plus jedna osoba lub więcej, spośród zawodowo czynnych, zatrudnionych jest przy przetwarzaniu informacji. D Bell określał pracę człowieka przednowoczesnego jako grę człowieka z przyrodą, człowieka nowoczesnego jako grę człowieka z naturą nieożywioną a pracę człowieka ponowoczesnego jako grę miedzy ludźmi. Cechy charakterystyczne takiego społeczeństwa to m.in.:

• wysoko rozwinięty sektor usług, przede wszystkim sektor usług nowoczesnych (bankowość, finanse, telekomunikacja, informatyka, badania i rozwój oraz zarządzanie), w niektórych krajach w tym sektorze pracuje przeszło 80% zawodowo czynnej ludności, przy czym sektor usług tradycyjnych przekracza nieznacznie 10%
• gospodarka oparta na wiedzy
• wysoki poziom skolaryzacji społeczeństwa
• wysoki poziom alfabetyzmu funkcjonalnego w społeczeństwie
• postępujący proces decentralizacji społeczeństwa
• renesans społeczności lokalnej
• urozmaicanie życia społecznego.

Spis treści 1 Cechy i funkcje społeczeństwa informacyjnego 2 Rozwój społeczeństwa informacyjnego 3 Zobacz też 4 Bibliografia 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Cechy i funkcje społeczeństwa informacyjnego

Elementarne zasady społeczeństwa informacyjnego:

• wytwarzanie informacji

• przechowywanie informacji

• przetwarzanie informacji

• przekazywanie informacji

• pobieranie informacji

• wykorzystywanie informacji

Właściwości społeczeństwa informacyjnego:

• wytwarzanie informacji - masowy charakter generowanych informacji , masowe zapotrebowanie na informację i masowy sposób wykorzystywana informacji

• przechowywanie informacji - techniczne możliwości gromadzenia i nieograniczonego magazynowania informacji

• przetwarzanie informacji - opracowywanie technologii i standardów umożliwiających m.in. ujednolicony opis i wymianę informacji

• przekazywanie informacji - przekazywanie informacji bez względu na czas i przestrzeń

• pobieranie informacji - możliwość odbierania informacji przez wszystkich zainteresowanych

• wykorzystywanie informacji - powszechne, otwarte i nielimitowane korzystanie z internetu jako źródła informacji

Funkcje społeczeństwa informacyjnego:

• edukacyjna - upowszechnienie wiedzy naukowej oraz uświadamianie znaczenia podnoszenia kwalifikacji
• komunikacyjna - Społeczeństwo informacyjne ma za zadanie stworzenie możliwości komunikowania się wielu różnorodnych grup w obrębie całości społeczeństwa globalnego
• socjalizacyjna i aktywizująca - mobilizacja osób czasowo lub stale wyłączonych z możliwości swobodnego funkcjonowania społeczeństwa. Cechuje się także wykonywaniem zawodu bez konieczności wychodzenia z domu i aktywizacją niepełnosprawnych.
• partycypacyjna - możliwość prowadzenia debat i głosowania w internecie
• organizatorska - tworzenie warunków konkurencyjności na rynku
• ochronna i kontrolna - stworzenie mechanizmów obrony obywateli i instytucji przed wirtualną przestępczością

[edytuj] Rozwój społeczeństwa informacyjnego

Rozwój społeczeństa informacyjnego obejmuje:

• pełną liberalizację rynku
• rozległą infrastrukturę telekomunikacyjną
• spójne i przejrzyste prawodawstwo
• nakłady finansowe na badania i rozwój
• nieskrępowany dostęp do sieci wszystkich operatorów
• szeroki i tani dostęp do internetu
• publiczny dostęp do informacji
• umiejętność wymiany danych bez względu na odległość
• wysoki odsetek zatrudnienia w usługach

Rozwój społeczeństwa informacyjnego w USA - Rozwój społeczeństwa informacyjnego rozpoczął się od realizacji planu odwołującego się do koncentracji badań nad nowymi technologiami w celu obrony przed komunizmem. W latach 1940 do 1960 nastąpił wzrost wydatków w USA na zbrojenia. W roku 1955 powstał Semi - Automatic Ground Environment System (SAGE - skomputeryzowany system obrony powietrznej). Działaniami wspomagającymi rozwój Społeczeństwa Informacyjnego w USA były prace ekspertów skupionych w Research and Development Corporation (RAND) w Kaliforni. Projektowali oni zintegrowany system planowania, programowania i budżetowania (Planning, Programming and Budgeting System - PPBS). RAND stała się z czasem zapleczem intelektualnym Pentagonu oraz komórką planowania społeczeństwa przyszłości. Kolejnym elementem rozwoju Społeczeństwa informacyjnego w USA było stworzenie sieci ARPA-NET. Stworzona została ona w celu wymiany informacji między komórkami badawczymi znajdującymi się w cywilnych i wojskowych instytutach badawczych. Projekt ten został uznany za początek internetu. Później rząd Stanów zjednoczonych stworzył teoretyczne i polityczne uzasadnienie realizowanych projektów. Później departament stanu zabiegał o przeforsowanie na forum ONZ doktryny "swobodnego przepływu informacji" która była uzupełnieniem do doktryny "wolnego handlu" i była opozycją do promowanej przez ZSRR "narodowej suwerenności". Moderatorem rewolucji komunikacyjnej było USA. Organami sterującymi rozwojem amerykańskiego społeczeństwa informacyjnego są ośrodki akademickie.

Rozwój społeczeństwa informacyjnego w Japonii - w 1972 r. stworzono plan mający doprowadzić do powstania nowego typu społeczeństwa oraz wdrożeniu przyjętych założeń.

Wyróżnia się cztery fazy dochodzenia do Japońskiego społeczeństwa informacyjnego:

• I FAZA (1945 - 1970) - dominacja meganauki
• II FAZA (1955 - 1980) - okres organizacji i przedsiębiorstw
• III FAZA (1970 - 1990) - okres usług społecznych i społeczeństw
• IV FAZA (1980 - 2000) - okres prywatnych jednostek i istot ludzkich

Działania japońskiego rządu (Stworzenie pierwszego społeczeństwa informacyjnego firm prywatnych) - zaowocowały przyspieszeniem realizacji przyjętej strategii.

Rozwój społeczeństwa informacyjnego w Europie - Za początek tworzenia społeczeństwa informacyjnego w Europie uznaje się rok 1994. Został wtedy opublikowany Raport Bangenmanna (Europa i Społeczeństwo Globalnej Informacji. Zalecenia dla Rady Europy). Raport stał się przyczyną publicznej debaty na temat społeczeństwa informacyjnego. Zaproponowano w nim 10 inicjatyw w celu rozwoju nowoczesnych technik teleinformacyjnych. Obejmuje on obszary:

• telepraca
• szkolenia na odległość
• sieci łączące uczelnie i jednostki badawcze
• usługi teleinformatyczne dla małych i średnich przedsiębiorstw
• zarządzanie ruchem drogowym
• kontrolę ruchu powietrznego
• sieci na użytek sektora zdrowia
• komputeryzację sektora zamówień publicznych
• transeuropejską sieć administracji publicznej
• infostradę dla obszarów miejskich

W lipcu 1996 roku została opublikowana zielona księga "living and working in Information Society. People First.. Mówi on o konsekwencjach wynikających z transformacji oraz o wpływie nowoczesnych technologii (ICT) na ich życie. W projekcie e Europe - An information society for All (1999) określono cel budowy nowego typu społeczeństwa wykorzystującego możliwości tzw. nowej gospodarki. W roku 1999 opublikowano Zieloną Księgę Public Sector Information: a Key Resource for Europe wskazywał na korzyści dla obywateli i całej gospodarki płynące z wykorzystania technologii telekomunikacyjnych i informatycznych. Całościowy plan budowy społeczeństwa informacyjnego został uchwalony na posiedzeniu w Lizbonie 23-24 marca 2000 r. (strategia lizbońska). W 2000 roku na szczycie w Feira przyjęto plan działań eEurope 2002 - An Information Society for All. W Goetenborgu został przyjęty plan który uznawał konieczność modernizacji i przyspieszenia reform w krajach kandydujących do Unii Europejskiej. Na szczycie w Sewilli został przyjęty plan eEurope 2005 Information Society for All który zobowiązał kraje członkowskie do:

• rozwinięcia usług elektronicznych (e-government, e learning)
• wprowadzenia elektronicznej opieki zdrowia (e-health)
• zapewnienia powszechnego dostępu do internetu

W maju 2005 roku na szczycie Rady Europy został przyjęty program European Information Society 2010 według którego technologie informacyjne są motorem trwałego wzrostu i warunkiem budowy społeczeństwa informacyjnego. Europa chce obecnie stworzyć Globalne Społeczeństwo Informacyjne

Wieloaspektowość definicji społeczeństwa informacyjnego

Kryterium indentyfikacji	Opis
Techniczne	decydujące znaczenie ma rozwój technologiczny
Ekonomiczne	najważniejsze znaczenie dla jego dalszego rozwoju ma wiedza i informacja
Zawodowe	nie tylko stwarza możliwości, ale też wymusza specjalizację pracy i produkcji
Przestrzenne	społeczeństwem informacyjnym jest każde państwo narodowe zdolne do określenia zasobów alokacyjnych i władczych oraz do rozpoznania potrzeb swych obywateli
Kulturowe	kultura współczesna staje się rzeczywistością wirtualną, a świat jest kreowany przez media

[edytuj] Zobacz też

• Internet
• cyberterroryzm
• technologia informacyjna

[edytuj] Bibliografia

• Bell, Daniel (1973). The Coming of Post-Industrial Society: A Venture in Social Forecasting. New York: Basic Books.
• Beniger, James R. (1986). The control revolution : technological and economic origins of the information society. Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Drucker, Peter F. (1969). The Age of Discontinuity.
• Harvey, D. (1989). The condition of postmodernity : an enquiry into the origins of cultural change. New York: Blackwell.
• Ito, Yoichi (1980). The ‘Johoka Shakai’ approach to the study of communication in Japan. Keio Communication Review 1 (marzec, 1980).
• Kumar, Krishan (1995). From Post-Industrial to Post-Modern Society: New theories of the contemporary world.
• McLuhan, Marshall (1967). Understanding Media - Extention of man.
• Machlup, Fritz (1962). The Production and Distribution of Knowledge in the United States. Princeton, NJ: Princeton University Press.
• Masuda, Yoneji (1981). The information society as postindustrial society, Bethesda, MD: World Futures Society. (1981 Institute for the Information Society, Tokyo, Japan.
• Naisbitt. J. Megatrends: ten new directions transforming our lives. Macdonald, 1984.
• Porat, Marc Uri (1977). The Information Economy: Definition and measurement. (v.1 - v.5) Washington DC: United States Department of Commerce.
• Roszak, T. Where the Wasteland Ends: Politics and Transcendence in Postindustrial Society. London: 1973.
• Tofler, Alvin (1980). with Heidi Tofler The Third Wave. New York:Bantam Books.
• Touraine, Alan. (1971). The Post-Industrial Society: Tomorrow's social history: classes, conflict and culture in the programmed society, New York: Random House.
• Webster, Frank (1995). Theories of the information society. London: Routridge.
• Walczak, Marian (2004). Uwarunkowania funkcjonowania bibliotek w społeczeństwie informacyjnym. [1]

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Hakim Bey, "Wojna Informacyjna"