Tadeusz Siemiątkowski
Z Wikipedii
Tadeusz Siemiątkowski (ur. 17 czerwca 1910, zm. 19 marca 1998) – ps. "Mazur", żołnierz ZJ i NSZ
Urodził się 17 czerwca 1910 r. w Warszawie. Studiował na Politechnice Warszawskiej, gdzie należał do akademickiej organizacji Obozu Narodowo-Radykalnego. Był także członkiem tajnej Organizacji Polskiej. Po klęsce Polski w wojnie obronnej 1939 r. od razu przystąpił do działalności konspiracyjnej w ramach Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy, a od IX 1942 r. Narodowych Sił Zbrojnych. Został organizatorem i dowódcą Oddziału Bojowego przy Komendzie Głównej ZJ, a następnie NSZ. Na czele swojego oddziału przeprowadził wiele akcji, które polegały m.in. na likwidowaniu agentów i donosicieli. Duża część z nich dotyczyła także zdobywania broni i środków finansowych. W NSZ miał on stopień podporucznika. Brał udział w powstaniu warszawskim jako zastępca dowódcy kompanii "Warszawianka" NSZ i jednocześnie dowódca 1. plutonu, która to kompania wchodziła w skład zgrupowania AK "Chrobry II". Po klęsce Powstania dostał się do niewoli niemieckiej i został osadzony w obozie dla jeńców wojennych w Murnau. Po zakończeniu II wojny światowej dołączył do Brygady Świętokrzyskiej NSZ stacjonującej w Niemczech. Prawdopodobnie w 1946 r. wrócił do kraju w charakterze emisariusza Brygady. W 1949 r. opuścił Polskę i wyjechał na Zachód. Początkowo przebywał w Szwecji, a w 1951 r. przeniósł się do Kanady. Pracował tam w zawodzie inżyniera konstruktora. Jednocześnie był czynnym działaczem w Kole Byłych Żołnierzy NSZ, Stowarzyszeniu Polskich Inżynierów i w kościele Katolickiej Misji Św. Wojciecha w Montrealu. Należał do zespołu redakcyjnego "Zeszytów do Historii NSZ". Opublikował wiele wspomnień z okresu wojny. Był dwukrotnie odznaczony Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego. Zmarł w Montrealu 19 marca 1998 r.
