Tomasz Sikorski
Z Wikipedii
Tomasz Sikorski (ur. 19 maja 1939 w Warszawie - zm. 12 listopada 1988 w Warszawie) - kompozytor polski, tworzył w stylu dziś określanym jako minimalizm polski (jego najważniejszy reprezentant, czasami włącza się również do tego kierunku późniejsze utwory Góreckiego i Kilara). Inspirował się Borgesem, Kierkegaardem i filozofią egzystencjalną.
[edytuj] Dzieła
- Dwa preludia na fortepiany, 1955
- Wariacje na fortepian i perkusję, 1960 (niewydane)
- Echa II na 2 lub 4 fortepiany, dzwony, 4 gongi, 4 tam-tamy i taśmę magnetofonową, 1961-1963
- Szkice na kwartet smyczkowy, 1962 (niewydane)
- Antyfony na sopran, fortepian, waltornię, dzwony, 4 gongi i taśmę magnetofonową, 1963
- Prologi na chór żeński, 2 fortepiany koncertujące, 4 flety, 4 waltornie i perkusję, 1964
- Concerto breve na fortepian, 24 instrumenty dęte i 4 perkusje, 1965
- Monodia e sequenza na flet i fortepian 1966
- Sequenza I na orkiestrę, 1966
- Sonant na fortepian, 1967
- Intersection na perkusję, 1968 (niewydane)
- Diafonia na dwa fortepiany, 1969
- Homofonia na waltornie, trąbki, puzony, fortepian i gong, 1968-1970
- Muzyka na instrumenty dęte blaszane i tam-tamy, 1969 (niewydane)
- Na smyczki na troje skrzypiec i trzy altówki, 1970
- Collage na chór żeński, instrumenty i taśmę magnetofonową, 1970 (niewydane)
- Musique diatonique na instrumenty dęte i 8 gongów 1970 (niewydane)
- Vox humana na chór mieszany, 2 fortepiany, 12 instrumentów dętych blaszanych, 4 gongi i 4 tam-tamy, 1971-1972
- Przygody Sindbada żeglarza, opera radiowa na 6 głosów mówionych, sopran, tenor, chór żeński i orkiestrę 1971-1972
- Zerstreutes Hinausschauen (Widok z okna oglądany w roztargnieniu) na fortepian, 1971/1972
- Bez tytułu na fortepian i trzy dowolne instrumenty 1972
- Holzwege (Drogi donikąd) na orkiestrę, 1972
- Muzyka nasłuchiwania na 2 fortepiany, 1973
- Muzyka z oddali na chór, instrumenty dęte, fortepian i perkusję, 1974
- Inne głosy na 24 instrumenty dęte, 4 gongi i dzwony, 1975
- Samotność dźwięków na taśmę magnetofonową, 1975
- Choroba na śmierć na głos recytujący, 2 fortepiany, 4 trąbki i 4 waltornie (tekst: Søren Kierkegaard), 1976
- Music in twilight (Muzyka w półcieniu) na fortepian i orkiestrę, 1978
- Hymnos na fortepian, 1979
- Struny w ziemi na smyczki, 1979-1980
- Monofonia na orkiestrę, 1979-1980 (niewydane)
- Lontano na orkiestrę, 1979-1980 (niewydane)
- Osinato na orkiestrę, 1979-1980 (niewydane)
- Autograf na fortepian, 1980
- Modus na puzon, 1980
- W dali ptak na głos recytujący, klawikord i taśmę magnetofonową (tekst: Samuel Beckett), 1981
- Dwa portrety na orkiestrę, 1981-1982 (niewydane)
- Paesaggio d'inverno (Pejzaż zimowy) na smyczki, 1982
- Modus na wiolonczelę, 1982 (niewydane)
- Eufonia na fortepiany, 1982
- Autoportret na orkiestrę, 1983
- Autoritratto na dwa koncertujące fortepiany i orkiestrę, 1983
- Mały koncert na orkiestrę, 1983 (niewydane)
- Recitativo ed Aria na smyczki 1983/1984 (niewydane)
- La notte ("Omaggio a Friedrich Nietzsche") na smyczki, 1984
- Rondo na klawesyn, 1984 (niewydane)
- Moderato cantabile na wiolonczelę, 1986 (niewydane)
- Das Schweigen der Sirenen (Milczenie syren, wg Franza Kafki) na wiolonczelę, 1986 (niewydane)
- Omaggio "in memoriam Jorge Luis Borges" na 4 fortepiany i orkiestrę, 1987 (niewydane)
- Diario 87 na taśmę magnetofonową i głos recytujący, 1987 (niewydane)
[edytuj] Linki zewnętrzne
(pol)
[[1]]
(ang)
[[2]]
[[3]]
