Václav Burian

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Václav Burian w redakcji "Listów", Ołomuniec, 1 lipca 2005 r.

Václav Burian (ur. 28 sierpnia 1959 w Přerovie), czeski dziennikarz, publicysta, tłumacz, krytyk literacki i poeta.

Tłumaczy z języka polskiego, przede wszystkim poezję i eseistykę Czesława Miłosza. Do "aksamitnej rewolucji" 1989 roku publikował niemal wyłącznie w samizdacie. Później redaktor czeskich czasopism kulturalnych: "Arch A5" i "Notes", ołomunieckiego dziennika "Hanacké noviny" oraz pisma "Scriptum", w którym przygotował m.in. specjalny numer poświęcony literaturze polskiej i w którym omawiał m.in. polskie nowości książkowe. Był także redaktorem tygodnika "Literární noviny".

Obecnie współredaguje "Listy" – emigracyjne z początku pismo kulturalno-społeczno-polityczne, założone w 1971 roku w Rzymie przez Jiřego Pelikana, którego redakcja po 1989 roku przeniosła się do Pragi a obecnie mieści się w Ołomuńcu. W 1996 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Františka Palackiego w Ołomuńcu i od tego roku współpracował z tamtejszą polonistyką, katedrą dziennikarstwa oraz politologii.

Znajduje się w składzie kapituły "Nagrody Pelikana" – przyznawanej od 2004 r. przez redakcję pisma "Listy" (jej laureatami byli dotąd: polski premier Tadeusz Mazowiecki oraz czeska pisarka i eseistka mieszkająca w Niemczech Alena Wagnerova).

Własne wiersze i prozy poetyckie ogłaszał w różnych periodykach polskich, m.in. w: "Literaturze na Świecie", "Kresach" i "Przeglądzie Artystyczno-Literackim" (w "Literaturze na Świecie" ukazał się także jego szkic krytyczny oraz wywiad z ostatnim niemieckojęzycznym pisarzem żydowskim mieszkającym w Czechach, Vlastimilem Polákiem). Jego teksty publikował również "Tygodnik Powszechny", którego Burian jest czeskim korespondentem (m.in. w imieniu wieloletniego prezydenta Czechosłowacji i Czech Václava Havla odbierał w Krakowie, przyznaną mu przez to pismo nagrodę im. Św. Jerzego, w 2002 r.). W Polsce ukazał się wybór jego wierszy, były one także tłumaczone na język litewski. Jego polskim tłumaczem jest Leszek Engelking.

Mieszka w Ołomuńcu na Morawach.

[edytuj] Twórczość

Česká a slovenská literatura v exilu a samizdatu (informatorium pro učitele, studenty i laiky) (współautor; Hanácké Noviny, Olomouc 1991)
Sedmkrát sedm kruhů. Jaroslav Šabata. Příběh paradokního politika (wespół z Tomášem Tichákiem; Votobia, Olomouc 1997)
Czas szuflad (Wyd. Miniatura, Kraków 1997, 2005; tłum. Leszek Engelking, ISBN 83-70-81235-X)

[edytuj] Przekłady na język czeski (wybór)

Czesław Miłosz, Miasto bez imienia (wydanie samizdatowe)
Czesław Miłosz, Mapa czasu (1990, jeden z trojga tłumaczy), przekład
Czesław Miłosz, Świadectwo poezji (1992)
Lehčí kaliber (1994, Lżejszy kaliber; wybór polskiej aforystyki)
Czesław Głombik, Neotomizm czeski lat trzydziestych (1995)
Karol Wojtyła, Prameny a ruce. Básně a poetické meditace (1995; Źródła i ręce. Wiersze i medytacje poetyckie; wespół z Ivetą Mikešovą)
Vlastimil Artur Polák, Bílá paní z ghetta (1996, Biała dama z getta; wespół z Olgą Polákovą)
Chone Shmeruk, Historia literatury jidysz (1996)
Andrzej Stasiuk, Jak jsem se stal spisovatelem (pokus o intelektuální autobiografii) (2004)
Janusz Tazbir, Protokoły mędrców Syjonu. Prawda czy falsyfikat (Protokoly sionských mudrců: pravda nebo podvrh?, Wyd. Votobia, Ołomuniec 1996)
Czesław Miłosz, Traktáty a přednášky ve versich (1997, Traktaty i wykłady wierszem, zawiera: Traktat moralny, Traktat poetycki i Sześć wykładów wierszem; komentarz, noty i posłowie)
Czesław Miłosz, Abecadło Miłosza (2005)