Wierzba piaskowa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Wierzba piaskowa
Kwiatostany żeńskie wierzby piaskowej
Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Podgromada	Magnoliophytina
Klasa	Rosopsida
Podklasa	ukęślowe
Nadrząd	Violanae
Rząd	wierzbowce
Rodzina	wierzbowate
Rodzaj	wierzba
Gatunek	wierzba piaskowa
Nazwa systematyczna
Salix arenaria L.
Synonimy
Salix repens subsp. arenaria (L.)Hiit., Salix repens var. argentea (Sm.)Camus

Owłosione srebrzyście liście

Wierzba piaskowa (Salix arenaria) L. – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Przez niektórych botaników uważana jest za podgatunek wierzby płożącej (Salix repens subsp. arenaria). Występuje w Azji i Europie. W Polsce roślina rzadka, dziko rośnie wyłącznie nad Bałtykiem. Uprawiana jako roślina ozdobna i czasami nieprawidłowo nazywana wierzbą argentyńską lub szwajcarską.

Wierzba piaskowa szczepiona na pniu

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój: Mały, płożący się krzew wysokości do 50 cm (wyjątkowo 100 cm).
Pędy: Brązowe gałęzie płożące się i podnoszące na końcach. Pączki oraz młode pędy całe silnie owłosione. Pączki ostro zakończone.

Liście: Eliptycznojajowate, o długości 1,5-2,5 cm i 0,5-1 cm szerokości. Są skórzaste i obustronnie gęsto srebrzyście owłosione. Z obu stron mają srebrzysty kolor, szczególnie intensywny na spodniej stronie. Mają zaokrąglone wierzchołki, gładkie brzegi i 5-8 par nerwów bocznych (słabo widocznych). Przy wysychaniu nie czernieją. Ich uszkowate przylistki długo utrzymują się.

Kwiaty: Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarniawych, dołem jasnych. Kotki żeńskie wyrastają na szypułkach, mają jajowato-podługowaty kształt i długość 1,5-2 cm. Ich owłosione słupki o czerwonych znamionach osadzone są na słupku (krótszym od zalążni). Kotki męskie również mają dwubarwne przysadki. Ich kwiaty z jednym miodnikiem mają pręciki u nasady owłosione, o wolnych nitkach i pylnikach początkowo czerwonych, w czasie dojrzewania żółtych, a po przekwitnięciu brunatnych. Kwitnie od kwietnia do maja, jest rośliną owadopylną i miododajną.
Owoc: Torebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz. Nasiona rozsiewane przez wiatr.
Biotop, wymagania: Wydmy nadmorskie. Chamefit lub fanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Carici-Empetretum.

[edytuj] Zmienność

Czasami można spotkać różniące się od typowej formy mieszańce z gatunkami: wierzba borówkolistna, wierzba czerniejąca, wierzba iwa, wierzba płożąca, wierzba purpurowa, wierzba śniada, wierzba uszata, wierzba wawrzynkowa, wierzba wiciowa. Mieszańce te przeważnie nie są odróżniane od mieszańców bardzo podobnego gatunku - wierzby płożącej.

[edytuj] Zastosowanie

Roślina uprawna : uprawiana jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych. W uprawie przeważnie występują formy szczepione na pniu ( na podkładce wierzby innego gatunku).
- Sposób uprawy : nie wymaga specjalnej gleby, ani specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, konieczne jest jedynie systematyczne przycinanie zwieszających się pędów, by roślina zagęszczała się i ładnie wyglądała.