Wierzba wawrzynkowa
Z Wikipedii
| Wierzba wawrzynkowa | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | wierzbowce |
| Rodzina | wierzbowate |
| Rodzaj | wierzba |
| Gatunek | wierzba wawrzynkowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Salix daphnoides Vill. | |
Wierzba wawrzynkowa, wierzba wawrzynkolistna (Salix daphnoides) - gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Azji i Europie. W Polsce w stanie naturalnym występuje głównie w Karpatach, na niżu rzadko spotykana. Roślina dość rzadka.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Krzew lub drzewo o wysokości do 10 m.
- Pędy
- Roczne gałązki obłe i długie, połyskujące, bez nalotu, koloru czerwonobrunatnego. Starsze gałęzie grube i kruche, pokryte sinoniebieskim woskowym nalotem. Kora po wewnętrznej stronie o cytrynowożółtym kolorze. Pączki wypukłe, duże, zaostrzone.
- Liście
- Lancetowate lub eliptyczno-lancetowate, zaostrzone, z obu stron nagie (czasami tylko główny nerw jest owłosiony). Mają długość 5-10 cm. Podczas suszenia nie czernieją. Nietrwałe duże przylistki o ukośnie sercowatym kształcie.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach ; dołem jasnych, lub czerwonawych, górą czarniawych. Kotki bez szypułek, o szerokojajowatych przysadkach, duże, zwykle po kilka razem. W kwiatach żeńskich słupki siedzące, lub na bardzo krótkich trzonkach, zalążnia słupka przylegająco, gęsto owłosiona, znamię dwudzielne, krótsze od szyjki i wyraźnie łukowato rozchylone. Kotki męskie bezszypułkowe, o szerokości ok. 17 mm i długości do 5 cm, o przysadkach owłosionych głównie na brzegach. Młode kotki całkowicie otulone białymi, jedwabistymi włosami. Kwiaty męskie z 1 wydłużonym miodnikiem, o pręcikach różnej długości, z wolnymi nitkami i żółtymi pylnikami. Kwitnie od marca do kwietnia, przed rozwojem liści. Roślina miododajna i owadopylna.
- Owoc
- Torebka . Nasiona rozsiewane przez wiatr.
- Biotop, wymagania
- Nadmorskie wydmy, brzegi wód. Preferuje gleby piaszczyste. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Salicion eleagni.
[edytuj] Zmienność
Czasami można spotkać różniące się od typowej formy mieszańce z gatunkami: wierzba iwa , wierzba czerniejąca , wierzba krucha, wierzba purpurowa, wierzba płożąca, wierzba rokita wierzba szara, wierzba siwa, wierzba wiciowa.
[edytuj] Zastosowanie
Czasami uprawiana jako roślina ozdobna, lub do nasadzeń krajobrazowych. Używana również do obsadzania piaszczystych nieużytków (np. żwirowisk).
[edytuj] Bibliografia
- 1.Kulesza, W.. Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa : PWRiL, 1955.
- 2.Matuszkiewicz, Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301144394.
- 3.Rutkowski, Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428.
- 4.Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.
