Zawilec gajowy
Z Wikipedii
| Zawilec gajowy | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Ranunculopsida |
| Rząd | jaskrowce |
| Rodzina | jaskrowate |
| Rodzaj | zawilec |
| Gatunek | zawilec gajowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Anemone nemorosa L. | |
| L. | |
Zawilec gajowy (Anemone nemorosa L.) - gatunek byliny należącej do rodziny jaskrowatych. Występuje w Europie i Azji Wschodniej. W Polsce występuje pospolicie na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Pojawia się wczesną wiosną. Ma wysokość 20-30 cm, jest naga i nierozgałęziona.
- Liście
- Występuje jeden liść odziomkowy na długim ogonku i co najwyżej trzy liście łodygowe, osadzone okółkowo. Wszystkie liście są dłoniastodzielne lub dłoniastosieczne. Każdy z odcinków liścia jest podwójnie lub potrójnie wcięty. Brzeg liścia jest piłkowany.
- Kwiaty
- Posiada tylko jeden biały kwiat (rzadko dwa), składający się z 6-8 działek okwiatu obejmujących liczne żółte pręciki. Z zewnętrznej strony działki okwiatu mają różowawy odcień. Kwitnie od marca do kwietnia, jego kwitnienie jest wcześniejsze ze względu na duże zapotrzebowanie na światło. Zapylany jest przez owady, tymczasem nasiona jego są rozsiewane przez mrówki. Nie posiada miodników, ale ze względu na dużą produkcję pyłku kwiatowego stanowi ważne źródło pokarmu dla owadów.
- Owoc
- Szorstkie, owłosione niełupki z wygiętym dzióbkiem, zebrane w zwisający owocostan.
- Kłącze
- Brunatnoczerwone, proste, czołgające się z licznymi nitkowatymi korzeniami.
- Biotop
- Pospolicie występuje w lasach liściastych, mniej licznie w mieszanych i iglastych oraz na łąkach i w zaroślach. Jest geofitem. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Querco-Fagetea [1]
- Roślina trująca
- Podobnie, jak wszystkie gatunki z rodziny jaskrowatych zawiera trującą ranunkulinę o gorzkim i piekącym smaku.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z zawilcem żółtym. [2]
[edytuj] Ciekawostki
W lecznictwie ludowym używano świeżego ziela zawilca dla polepszenia ukrwienia narządów wewnętrznych.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 8301144394.
- ↑ Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428
