Zawilec żółty
Z Wikipedii
Zawilec żółty | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Ranunculopsida |
Rząd | jaskrowce |
Rodzina | jaskrowate |
Rodzaj | zawilec |
Gatunek | zawilec żółty |
Nazwa systematyczna | |
Anemone ranunculoides |
Zawilec żółty (Anemone ranunculoides L.) - gatunek byliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie. W Polsce pospolita na całym niżu, ale występuje rzadziej od zawilca gajowego.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia wysokości 10-20 cm z pojedynczą, nierozgałęzioną łodygą.
- Liście
- Odziomkowe nie pojawiają się do okresu kwitnienia, niekiedy brak ich zupełnie. Liście łodygowe trzy, ustawione okółkowo, trójdzielne aż do nasady z odcinkami 3-wrębnymi i grubo ząbkowanymi.
- Kwiaty
- Z okółka liści szczytowych wystają dwa, rzadziej jeden żółty kwiat. Płatki, w liczbie 5-6, od spodu słabo owłosione. Liczne słupki i pręciki. Kwitnie od marca do maja. Zapylany jest przez owady. Nie posiada miodników, ale wytwarza dużo pyłku.
- Owoce
- Owłosione, szorstkie niełupki, tworzące zwisający owocostan.
- Korzeń
- Kłącze. Geofit ryzomowy.
- Biotop, wymagania
- Łęgi, wilgotne lasy liściaste i mieszane, wilgotne zarośla, gleby gliniaste. Geofit ryzomowy. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Fagetalia sylvaticae [1]
Roślina trująca. Jak wszystkie jaskrowate, wytwarza trujący glikozyd ranunkulinę o piekącym smaku. Działa ona silnie drażniąco na błony śluzowe. Spożyta doustnie powoduje zatrucia.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z zawilcem gajowym, [2]
[edytuj] Przypisy
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 8301144394.
- ↑ Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428