Besëlidhja e Vjetër
Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë
Besëlidhja e Vjetër (Dhjata e Vjetër për ortodoksit) përben pjesën më të madhe kryesore dhe të Biblës të përdorur nga te krishterët. Zakonisht ndahet ne nënndarjet e ligjit, historisë, poezisë (apo librat e diturisë) dhe profecisë. Të gjithë këta libra u shkruan para lindjes së Jezusit të Nazaretit, i cili është figura kryesore e Besëlidhjes se Re të krishtere.
Sipas historianeve, Besëlidhja e Vjetër është krijuar midis qindvjeçarit te 5 p.e.s. dhe qindvjeçarit te 2 p.e.s., megjithëse disa pjesë të saj, si Torah, dhe Kënga e Deboras (Gjykatësit 5) datojnë shumë më herët.
Tabela e përmbajtjeve |
