Turcu
De Uiquipedia
Turcu (türkçe) | |
---|---|
Faláu en: | Bulgaria, Grecia, Iraq, República de Macedonia y Rumania |
Rexón: | Europa Oriental, Asia |
Númberu de falantes: | 100 millones |
Llugar pol númberu: | 19 |
Clasificación xenética: | Altaicu Túrquicu |
Estatus oficial | |
Llingua Oficial de: | Turquía |
Códigu | |
ISO 639-1 | tr |
ISO 639-2(B) | tur |
ISO 639-2(T) | oto |
SIL | TRK |
El turcu (türkçe ou türk dili) ye una llingua pertenciente al greyu túrquicu, consideráu davezu un subgrupu dientro de les llingües altáiques. Anque otres llingües del grupu túrquicu s'asemeyen abondo al turcu (l'azerí, el turkmenu), les diferencies d'orde fonolóxicu, morfosintácticu y lésicu lleguen a ser importantes.
Al turcu faláu en países como Bulgaria, Grecia, Iraq, la República de Macedonia y Rumania conozse-y tamién como "turcu otomanu (Osmanlı Türkçesi). Pal World Agenda en 1999 yeren más de 61 millones los falantes, 46 millones na propia Turquía.
Tien tamién abondos falantes nos países onde viven numberoses comunidaes d'emigrantes turcos: Alemaña, Austria, Bélxica, Suiza y Francia
Tipolóxicamente ye una llingua aglutinante, na que s'usen básicamente sufixos y perpocos prefixos. Ye amás una llingua SOV (Suxetu-Oxetu-Verbu) y fai usu d'un sistema percomplexu d'harmonía vocálica.
Tabla de conteníos |
[editar] Escritura
El turcu conoció munchos sistemes d'escritura, per orde cronolóxicu: l'alfabetu del Orkhon, l'alfabetu uygur y l'alfabetu árabe. Esti caberu ye'l que s'usó pal turcu anatoliu dende'l sieglu XIII al 1 de payares de 1928, data na que se proclamó oficial la nueva escritura llatina decidida por Mustafa Kemal, Atatürk, dientro les sos polítiques al tiempu nacionalistes y modernizadores de la sociedá turca.
L'alfabetu turcu tien 29 lletres: A, B, C, Ç, D, E, F, G, Ğ, H, I, İ, J, K, L, M, N, O, Ö, P, R, S, Ş, T, U, Ü, V, Y, Z
[editar] Pronuncia
[editar] Tableru d'equivalencies
Lletra turca | Équivalent asturianu | Símbolu AFI | |
---|---|---|---|
A, a | a como n'asturianu matu | [ɑ] | |
B, b | como n'asturianu bichu | [b] | |
C, c | siempre como n'italianu giocare, o n'inglés january | [ʤ] | |
Ç, ç | como n'asturianu tochu | [ʧ] | |
D, d | comme n'asturianu dea. | [d] | |
E, e | abierta, como n'asturianu, pelu | [ɛ],[e] | |
F, f | como n'asturianu finxu | [f] | |
G, g | como n'asturianu gatu | [g],[ɟ] | |
Ğ, ğ | como una G mui suave, a la fin de sílaba allarga la vocal precedente p. ex çağdaş pronúnciase chaadax | [ɰ],[j],[ː] | |
H, h | aspirada como n'asturianu oriental ḥueya | [h] | |
I, ı | ensin equivalente n'asturianu. Pronúnciase como n'inglés americanu stranger, o'n rumanu câmp | [ɯ] | |
İ, i | como una i asturiana | [i] | |
J, j | como en francés janvier o'l portugués janela. | [ʒ] | |
K, k | como n'asturianu casa | [k],[c] | |
L, l | como n'asturianu malu. | [l] | |
M, m | como n'asturianu malu | [m] | |
N, n | como n'asturianu nenu | [n] | |
O, o | como n'asturianu horru | [o],[ɔ] | |
Ö, ö | como en francés peur | [œ],[ø] | |
P, p | como n'asturianu paxu | [p] | |
R, r | como n'asturianu muria | [ɾ] | |
S, s | como n'asturianu quesu | [s] | |
Ş, ş | como n'asturianu xuncir | [ʃ] | |
T, t | como n'asturianu torna | [t] | |
U, u | como n'asturianu cantu | [u] | |
Ü, ü | como en francés lune | [y] | |
V, v | como n'inglés village | [v],[w] | |
Y, y | como n'asturianu trabayu | [j] | |
Z, z | como en mirandés rapaza | [z] |
[editar] Gramática
El turcu tien sufixos a esgaya, y namái una clas de prefixos: los superlativos reduplicaos (beyaz = "blancu", bembeyaz = perblancu; mavi = azul, masmavi= mui azul, etc.). Cada palabra pue llevar abondos sufixos: dalgunos creen nueves palabres, otros valen pa indicar la función gramatical
Ente los gramaticales, el sustantivu turcu lleva, bien sufixos de casu, bien sufixos posesivos, bien delles formes pospuestes del verbu olmak (ser, tar), pero toos desixen siempre harmonía vocálica coles formes del sustantivu: p.ex.: Uvieu'da (n'Uviéu) pero Madrid'de(en Madrid). Más exemplos de la sufixación turca:
Turcu | Asturianu |
---|---|
ev | casa |
evler | les cases |
evin | to casa |
eviniz | vuestra casa |
evim | mio casa |
evleri | les cases d'él (d'ella) |
evimden | de mio casa (ablativu) |
evimde | en mio casa |
eve | a casa (dirección) |
evime | a mio casa (dirección) |
evimizde | en nuestra casa |
Evindeyim | Toi en casa d'él (d'ella) |
Evinizdeyim | Toi en vuestra casa |
Evindeyiz | Tamos en to casa |
Los adxetivos turcos nun se declinen d'esta manera, nun siendo cuando tán sustantivaos.
Otru exemplu tenémoslo nesta fras sacada del periódicu Cumhuriyet del 16 d'agostu de 2005:
Türkiye'de modayı gazete sayfalarına taşıyan, gazetemiz yazarlarından N. S. yaşamını yitirdi
onde apaecen tolos casos posibles menos el xenitivu
Türkiye'de "en Turquía" (locativu) modayı "la moda" (acusativu de moda) gazete "periódicu" (nominativu) sayfalarına "a les sos páxines" (dativu; sayfa "páxina", sayfalar "páxines", sayfaları "les sos páxines") taşıyan "que llevó" (participiu de taşı-) gazetemiz "el nuestru periódicu" (nominativu)gazete "periódicu" yazarlarından "de los sos escritores" (ablativu; yazar "escritor") N. S. [nome propiu] (nominativu) yaşamını "la so vida" (acusativu; yaşam "life") yitirdi. "perdió" (pasáu de yitir- "perder")
traducíu:
Morrió ún de los escritores del nuesu periódicu, N.S,, quien llevó la moda a les páxines de los periódicos en Turquía.
El sistema verbal turcu caracterízase pola bayura de distinciones de tiempu, mou y aspectu: Dellos exemplos.
gel- "venir", gelme- "nun venir", geleme- "nun ser quien a venir", gelebil- "poder venir", Gelememiş "paez que nun puede venir" (presente "narrativu") Gelememişti "nun pudieran venir." Gelemeyeceğim "Nun voi poder venir" Gelememiş miydiniz? "¿Qué ye que nun pudistis venir?"
Más exemplos
dövmek = "pegar" a daquién dövülmek = "ser pegáu" (pasivu) dövünmek = "pegase" a ún mesmu (reflexivu) dövüşmek = "pegase" ente varios (recíprocu) dövdürmek= "facer pegar a daquién" (factitivu)
[editar] Lésicu
El turcu emplega dafechu el so calter aglutinante pa formar palabres nueves a partir de nomes y raíces de verbos
Un exemplu a partir d'un sustantivu:
göz "güeyu", gözlük "lentes" gözlükçü "daquién que vende lentes" gözlükçülük "l'actividá de vender lentes"
La mayor parte del cuerpu lésicu turcu ye d'orixen altaicu. Sicasí, desque los turcos se conviertieran al Islam, los empréstamos de voces árabes y perses nun dexaron de medrar. Indagüei, tres la reforma emprendida por Atatürk, l'emplegu d'estes formes tá perespardíu, y el diccionariu de la Academia Turca (Türk Dil Kurumu, TDK) recueye 6500 arabismos y casi 1500 persianismos
[editar] arabismos
cevap, "rempuesta"; aile, "familia"; saat, "hora; kitap, "llibru"; kelime, "palabra", misafir, "parroquianu"; etc.
[editar] persianismos
tembel, "vagu"; rüzgâr, "vientu"; zor, "difícil, abegosu"; etc.
[editar] galicismos
El diccionariu de la TDK recueye casi 5000 galicismos, adaptaos siempre a la ortografía turca:
şoför, "xofer"; asansör "ascensor; kalite "calidá"; etc.
[editar] coincidencies turcu - llingües iberorromániques
Por aciu del superestratu árabe, les llingües iberorrómaniques comparten col turcu dellos vocablos desconocíos n'otres llingües romániques: tr zeytin - "azeituna / aceituna"; tr bornoz - "albornoz"; tr mahzen - "armazém / almacén"; tr hatta - "até /hasta"; etc.
[editar] Frases corrientes
Asturllionés | Turcu |
sí | evet |
non | hayır |
hola | merhaba |
ubrigáu | teşekkür ederim |
por favor | lütfen |
perdón | afedersiniz |
de nada | bir şey değil |
bones nueches | iyi geceler |
adiéus | hoşça kalın |
¿qué hora ye? | saat kaç? |
¿Ú tá l'hotel? | Otel nerede? |
¿D'onde yes? | Nerelisin? |
Soi d'Uviéu | Uviéuluyum |
¿Yes d'Estambul? | istanbullu musun? |
Quiérote | Seni seviyorum |
Voi pa Turquía | Türkiye'ye gidiyorum |
[editar] Dictionary
- Multi Language Turkish DictionaryEnglish German Russian French Spanish Italian Japanese Korean Arabic Chinese
[editar] Enllaces Esternos
- (turcu) Türk Dil Kurumu Academia de la Llingua Turca
Cursu de turcu