Constantius I Chlorus

Van Wikipedia

Gaius Flavius Valerius Constantius (31 maart 250? – 25 juli 306), bekend als Constantius I, was Keizer van Rome van 1 mei 305 tot 25 juli 306. Hij werd Chlorus (de Bleke) genoemd door Byzantijnse historici. Hij was de vader van Constantijn de Grote. Constantius kwam uit Illyria en volgens Constantijn was de familie gerelateerd aan die van Claudius II Gothicus.

Over de jonge jaren van Constantius is niet veel duidelijkheid. Vrijwel alle beschikbare informatie daarover is afkomstig uit de Historia Regum Britanniae van Geoffrey van Monmouth, een niet erg betrouwbare bron. Zie verder hieronder.

Wegens zijn militaire prestaties en zijn kundig en beheerste regering van Dalmatië werd Constantius op 11 maart 293 benoemd door Diocletianus als Caesar onder Maximianus. Maximianus' stiefdochter Flavia Maximiana Theodora was sinds 289 Constantius' vrouw, nadat hij was gescheiden van Helena. Bij de verdeling van de provincies werden Gallië en Brittannië aan Constantius toegewezen.

Een argenteus van Constantius I Chlorus, met op de achterzijde de tetrachen die een offer brengen na een overwinning op de Sarmaten.

Gedurende zijn Caesarschap was Constantius druk met veldtochten tegen allerlei barbaarse stammen en tegen usurpators. In de zomer van 293 verjoeg hij de troepen van usurpator Carausius uit Noord-Gallië. Na Constantius aanval op Boulogne werd deze troonpretendent gedood. In 296 versloeg hij een andere usurpator, Allectus, in Britannia.

In 298 overwon Constantius de Alamannen, een Germaanse stam die zich in het gebied van de Main ophield. Tijdens de vervolging van de christenen in 303 stelde hij zich humaan op. Waar zijn medekeizers hier zeer streng in waren, beperkte Constantius zijn acties tot het verwoesten van een paar kerken. Op 1 mei 305 werd hij Augustus (keizer); zijn Caesar werd Severus II. Constantius stierf echter reeds het jaar daarop in Eboracum, tijdens een veldtocht tegen de Picten en Schotten. Zijn zoon werd de nieuwe Caesar van de nieuwe keizer Severus II. Laatstgenoemde kon niet lang van zijn keizerschap genieten; de usurpator Maxentius doodde hem in de strijd.

[bewerk] De legende volgens Geoffrey van Monmouth

Geoffrey van Monmouth schrijft in zijn Historia Regum Britanniae dat Constantius Romeins senator was. Volgens diezelfde bron dwong Constantius Spanje tot overgave aan de Romeinse heerschappij, en dat hij zijn hele leven werkte aan het uitbreiden van de Romeinse macht. Ongeveer in 296 werd Constantius naar Brittannië gestuurd, om daar de rebellerende stammen te bevechten. Dit verhaal is strijdig met dat Old King Cole, waarvan wordt vermeld dat hij de rebellie stopte voorafgaand aan de overgave aan Rome. Het is mogelijk dat de koningschappen elkaar wat overlapten, omdat Cole de koning was die Rome het bestuur aanbood.

[bewerk] Externe link

• M. DiMaio Jr., art. Constantius I Chlorus (305-306 A.D.), in DIR (1996).

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Constantius Chlorus op Wikimedia Commons.