Hop (plant)

Van Wikipedia

Hop

Vrouwelijke hopplant

Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:	Fabiden
Orde:	Rosales
Familie:	Cannabaceae (Hennepfamilie)
Geslacht:	Humulus

soort

Humulus lupulus
l. (1753)

Hop (Humulus lupulus) is een plant uit de Hennepfamilie (Cannabaceae). Het wordt onder meer gebruikt als medicinaal middel en als bestanddeel van bier. Ook is er voor de siertuin de cultivar 'Aureus' met goudgele bladeren.

Hop is een kruidachtige linksom windende klimplant die ook in het wild voorkomt in Nederland en België. De karakteristieke 'bellen' die in augustus/september aan de vrouwelijke plant groeien en haar bloemen zijn, zijn het voor ons mensen meest nuttige deel. Op deze hopbellen bevinden zich de klieren die een olieachtige, bittere stof produceren.

De bitterstoffen uit hop (het lupuline uit de vrouwelijke hopbellen) zijn een bestanddeel van bier. Aanvankelijk werd dit in bier als conserveringsmiddel gebruikt door zijn antiseptische werking, maar men is langzamerhand aan de bittere smaak gewend en beschouwt het inmiddels als een essentieel onderdeel van bier en zeker van pils, de Engelse bitters en een aantal Belgische speciaalbieren. Hoppige pils-soorten zijn Amstel 1870 in Nederland, Cristal Alken en Stella in België en Beck's, Jever en DAB in Duitsland. Het Belgische hogegistingsbier XX Bitter is een aanklacht tegen de verzoeting van ons smaakpatroon, dat zijn neerslag vindt in steeds poverder gehopte (pils)bieren. Voor Lambiek gebruikt de brouwer overjaarse hop, waarvan de vluchtige bitterstoffen vervlogen zijn, maar die al de andere hop-eigenschappen nog heeft.

Inhoud

1 Het verbouwen van hop
- 1.1 Locaties
- 1.2 Teelt
2 Effecten van hop
3 Bronnen en referenties
4 Externe links

[bewerk] Het verbouwen van hop

[bewerk] Locaties

In totaal wordt er anno 2005 naar schatting zo'n 80.000 ton hop per jaar geoogst, van 55.000 hectare land, verspreid over de hele wereld. In Vlaanderen wordt hop verbouwd in de streek rond Aalst en Asse, en in de Westhoek rond Poperinge, maar door de sterke concurrentie van het buitenland neemt het areaal hier gestadig af. De Belgische hop is voornamelijk bitter, terwijl de Boheemse fijner, aromatischer is. In Nederland werd vroeger ook hop verbouwd, bijvoorbeeld in Schijndel en in Peize (Drenthe) dat in de zestiende tot achttiende eeuw bekend stond als hop-dorp, maar behalve een 'museumtuin' midden in het dorp en vele naamsverwijzingen is daar niets meer van over. Sinds 1997 wordt voor de Gulpener Bierbrouwerij weer hop verbouwd in het Zuid-Limburgse Reijmerstok.

In Duitsland wordt weinig hop meer verbouwd (toch nog met meer dan 18.000 hectaren het grootse hopproducerende land ter wereld). De beste hop komt inmiddels vrijwel exclusief uit het voormalige Oostblok rond Hongarije en Tsjechië. Voor zelfbrouwers zijn zakken hop te koop bij de drogisterijen die aan zelfbrouw-producten doen.

In de noord-westelijke staten van de Verenigde Staten, met name in de staat Washington, wordt veel hop verbouwd. Hier wordt geëxperimenteerd met nieuwe soorten die minder lange stengels produceren waardoor de teelt en oogst eenvoudiger en goedkoper kunnen worden. De gewone hop heeft stengels die groeien tot een hoogte van zes tot negen meter, de nieuwe varianten komen niet hoger dan twee meter.

[bewerk] Teelt

Hop is één van de snelst groeiende planten in het plantenrijk. Hij haalt gemiddeld een groeisnelheid van 10 cm per dag. Zijn maximale hoogte is een meter of acht. Een hopplant kan zo'n 12 tot 20 jaar oud worden.

Een nieuwe toepassing voor de hopteelt zijn de hopscheuten. De scheuten, vergelijkbaar met taugé, worden gestoken op het ogenblik dat ze nog onder de grond zitten, en worden beschouwd als een delicatesse.

Een complicerende factor bij de teelt van hop is het feit dat de kwaliteit van de werkzame stof afneemt zodra de vrouwelijke bloem is bevrucht. Daarom is het in teelt-gebieden wettelijk vastgelegd dat mannelijke planten zo snel mogelijk moeten worden vernietigd. De zaadjes bevatten nl. (na bevruchting) bepaalde lipiden, vetstoffen zeg maar, die ervoor zorgen dat de schuimlaag afbreekt. In Engelse bieren is dit het geval, hier is deze regel immers niet van toepassing.

Het oogsten van de hop vindt plaats tegen het einde van augustus à begin september.

[bewerk] Effecten van hop

Hop werkt medicinaal: het is rustgevend en slaapverwekkend en wordt dus ook vaak met dit doel in thee verwerkt. Hop bevat bovendien fenolen, die sterk lijken op het vrouwelijk hormoon oestrogeen, en daardoor ongemakken bij vrouwen in de menopauze bestrijden. Er wordt zelfs beweerd dat bierdrinkende oudere mannen hierdoor meer vrouwelijke hormonen bevatten dan hun vrouwelijke leeftijdsgenoten. Menohop is een preparaat dat na onderzoek door de Gentse Universiteit, op de markt werd gebracht.

Mannelijke plant

vrouwelijke hopplant

[bewerk] Bronnen en referenties

Bronnen en referenties:

Voor een deel van bovenstaande tekst of een eerdere versie daarvan is gebruikgemaakt van de folder "Wat u moet weten over hop", een uitgave van Kasteel Croy te Laarbeek.