Sint-Adelbertabdij
Van Wikipedia
De Sint Adelbertabdij is een Benedictijnerabdij in Egmond-Binnen. De overblijfselen van de heilige Adelbert van Egmond rusten onder het altaar van de abdijkerk. De Hollandse graven Dirk II, Aarnout, Dirk III, Dirk V, Floris I en Floris II werden begraven in de abdij.
De Sint Adelbertabdij is de oudste abdij van Holland, gesticht aan het begin van de 10e eeuw gesticht door graaf Dirk I van Holland. De abdij ontwikkelde zich in de Middeleeuwen tot een belangrijk religieus en cultureel centrum in Holland, met een omvangrijke bibliotheek. Het adellijk geslacht Egmont is voortgekomen uit de advocati (voogden) van de abdij.
In 1573 werd de abdij op bevel van Willem van Oranje verwoest door de Geuzen onder leiding van Diederik Sonoy. Met de bezittingen van de abdij werd de oprichting van de universiteit van Leiden gefinancierd. De ruïnes van de abdij, in de 1660er jaren geschilderd door Jacob van Ruisdael, bleven liggen tot rond 1800.
Pas in 1935 werd begonnen met de herbouw van het klooster. Hiervoor had architect A.J. Kropholler een ambitieus plan opgesteld dat slechts gedeeltelijk werd uitgevoerd. In de periode 1948-1953 werd het gebouw uit 1935 door B.J. Koldewey uitgebreid met een woongedeelte en een kerk.
[bewerk] Zie ook
- Abdij van Rijnsburg en Abdij van Loosduinen, twee andere abdijen in het graafschap Holland die tijdens de Tachtigjarige Oorlog werden verwoest.
- Dirk VI in verband met de Echternachse kwestie.
