Kluizenarij Onze-Lieve-Vrouwe van de Besloten Tuin
Van Wikipedia
 |
|
|
|
De Kluis van Onze Lieve Vrouwe van de Besloten Tuin is de jongste van de Nederlandse kluizenarijen. Zij is in 2001 gesticht in de voormalige parochiekerk van Warfhuizen in de provincie Groningen. De kluis in Warfhuizen bouwt voort op de traditie van de Limburgse en Brabantse kluizenaars die ontstond in de tijd van de contrareformatie. De laatste broeder van die traditie is in 1930 gestorven in de Kluis op de Schaelsberg. In tegenstelling tot de meeste kluizen in het buitenland hadden deze kluizen een openbare kapel die vaak een rol speelde in de plaatselijke volksdevotie.
Sinds het Tweede Vaticaanse Concilie het kluizenaarsideaal heeft willen doen heropleven is er in de jaren daarna nieuwe (summiere) regelgeving gekomen. In het kerkelijk wetboek, (de Codex Iuris Canonici) wordt voor kluizenaars een striktere vorm van afzondering verlangd. Zodoende is er in Warfhuizen een afgesloten gebied (clausuur) waarbinnen de broeder die er woont (Broeder Hugo) werkt en bidt. In de kerk is dit zichtbaar door het imposante clausuurhek dat het priesterkoor van het schip scheidt.
Zoals in de contemplatieve kloosters wordt in Warfhuizen het Officie onderhouden. De invloed van de Limburgse traditie is merkbaar aan verschillende toevoegingen uit de volksdevotie, zoals het hardop gebeden rozenkransgebed en verschillende litanieën die op verschillende tijden van de dag worden gezongen. De verering van de Heilige Antonius Abt, van wie een reliekschrijn aanwezig is in het hoogaltaar, neemt daarbij een bijzondere plaats in.
Ook de inrichting van (vooral het publieke gedeelte van) de kerk verraadt het voortborduren op 17e eeuwse voorbeelden door barokke elementen. Daarbij is vooral het Mariabeeld ("Onze Lieve Vrouwe van de Besloten Tuin") opvallend. Het is een Onze-Lieve-Vrouw van Smarten van de Sevillaanse beeldhouwer Miguel Bejarano Moreno, één van de beeldhouwers die zich gespecialiseerd hebben in het maken van beelden voor de beroemde processies in de Goede week in Andalusië. De beeltenis trekt veel Mariavereerders naar Warfhuizen, in het bijzonder mensen die zich zorgen maken over hun kinderen, getuige het intentieboek. Aan deze devotie is een broederschap (m/v) verbonden die het gebed voor het welzijn van Kerk en bisdom ten doel heeft. Driemaal per jaar komt men samen om in de kluiskerk de vespers te zingen.
Naast de oude zuidelijke kluizenaarstraditie zijn er in de liturgie nog enkele andere invloeden merkbaar. Het feit dat er enkele vrijwilligers Russisch-orthodox zijn, heeft ertoe geleid dat 's avonds na de Completen het Jezusgebed wordt gezongen (in het Grieks.) Verder is vooral in het gebruikte dialect van het Gregoriaans de invloed van de kartuizertraditie merkbaar.
