Trek-duwtrein
Van Wikipedia
Een trek-duwtrein is een trein die bestaat uit een locomotief, een aantal rijtuigen en een stuurstandrijtuig.
Wanneer de trein op het eindpunt is aangekomen, en wordt gereedgemaakt voor de volgende rit in de andere richting hoeft niet de locomotief naar het andere einde van de trein gerangeerd te worden (het zogenaamde kopmaken). In plaats daarvan kan de locomotief aan het achtereinde van de trein blijven, en vanuit de cabine van het stuurstandrijtuig door middel van de stuurstand bediend worden. Dit is vooral van belang voor treindiensten waarbij tijdens de rit van rijrichting wordt veranderd, als hierbij geen locomotief hoeft te worden verwisseld wordt een hoop tijd bespaard.
De variant hierop met aan beide uiteinden van de trein een locomotief wordt wel een 'trek-trektrein' genoemd. Het nadeel daarvan is dat er dus twee locomotieven nodig zijn, terwijl er steeds maar een tegelijk gebruikt wordt. Met een stuurstandrijtuig kan dus een locomotief uitgespaard worden.
In Nederland wordt de trek-duwtrein sinds 1974 toegepast op de Beneluxdienst Amsterdam – Brussel. Ook op de dienst Schiphol – Eindhoven - (Maastricht) en Roosendaal – Arnhem rijden nu trek-duwtreinen. Sinds 1985 komen in Nederland trek-duwtreinen ook voor in de vorm van dubbeldekstreinen.
Vooral in Duitsland komen trek-duwtreinen veel voor.