Al-Kaida
Z Wikipedii
Al-Kaida (albo Al-Qaeda, po arabsku القاعدة dosłownie baza) to sunnicka organizacja posługująca się metodami terrorystycznymi, stworzona w 1988 roku przez Osamę bin Ladena. Początkowo Al-Kaida miała na celu przeciwstawiać się radzieckiej inwazji na Afganistan, przekształciła się w panislamskie ugrupowanie, której głównym celem stało się zwalczanie wpływów Izraela, USA i szeroko pojętego Zachodu w krajach muzułmańskich.
Przypuszcza się, że obecnie Al-Kaida liczy kilka tysięcy członków zakonspirowanych na całym świecie, głównie w krajach arabskich i muzułmańskich. Organizacja współpracuje z wieloma organizacjami fundamentalistów islamskich. Charakterystyczną cechą Al-Kaidy jest jej luźna, zdecentralizowana struktura, zabezpieczająca przed zniszczeniem organizacji z chwilą rozbicia którejkolwiek jej części.
Osama bin Laden twierdził, że organizacja posiada trzy niezależne, niepowiązane ze sobą sieci ekonomiczne, w tym przynajmniej jedną opartą o przepływy finansowe z ręki do ręki bez udziału banków. Nie wiadomo, czy to prawda, jednak po ataku na WTC wszelkie konta bankowe na całym świecie należące do osób i instytucji choćby tylko podejrzanych o współpracę z Al-Kaidą zostały zablokowane. [wg filmu Fahrenheit 9/11 Michaela Moor'a rząd saudyjski nie zamroził kont 15 porywaczy samolotów z 11 września, nawet nie zezwolił na przesłuchanie ich rodzin]
Duża część bojowników walczących przeciw siłom USA w Iraku przyznaje się do związków z Al Kaidą. Szefem organizacji w tym kraju był Abu Musab al-Zarkawi a po jego śmierci jest nim Abu Hamza al-Muhadżir.
Mimo zeznań świadczących o istnieniu Al-Kaidy polityczni sceptycy wskazują na brak jakiegokolwiek dowodu, który mógłby uwiarygodnić istnienie organizacji terrorystycznej o charakterze globalnym, podobnej do tej opisywanej przez Biały Dom oraz większość amerykańskich mediów. Zwracają oni uwagę, iż tajne bazy Osamy Bin Ladena oraz sposób organizacji grupy stanowią taką samą rzeczywistość jak bronie masowego rażenia Saddama Hussajna. Według Adama Curtisa, autora filmu dokumentalnego brytyjskiej telewizji publicznej BBC The Power of Nightmares: The Rise of the Politics of Fear, globalny terroryzm, w tym głównie Al-Kaida, jest sztucznym wytworem specjalistów od fikcji propagandowych (m.in. Rendon Group i Hill&Knowlton) mającym na celu uczynić opinię publiczną bardziej przychylną planom neokonserwatystów pragnących umocnienia wpływów USA na Bliskim Wschodzie.
Spis treści |
[edytuj] Cele
Początkowo wspierała ekstremistyczne ugrupowania islamskie walczące z armią radziecką podczas wojny afgańskiej, w 1991 przekształciła się w organizację terrorystyczną, zasięgiem obejmując na początku XXI w. kilkadziesiąt krajów. W latach 1989-1991 jej kwatera główna znajdowała się w Pakistanie, potem w Sudanie, od 1996 w Afganistanie.
Według deklaracji wojny ogłoszonej przez Osamę ben Ladena celem Al-Kaidy jest radykalizacja istniejących ugrupowań islamskich i utworzenie ich w miejscach gdzie nie występują; zniszczenie Stanów Zjednoczonych, których obecność i polityka zagraniczna postrzegana jest jako główne przeszkody w reformowaniu muzułmańskich społeczeństw; popieranie muzułmańskich wojowników w Afganistanie, Algierii, Bośnii, Kosowie, Pakistanie, Somalii, Tadżykistanie i Jemenie. Dąży do usunięcia wojsk amerykańskich z terytorium Arabii Saudyjskiej, na którym znajdują święte miejsca islamu.
W 1998 bin Laden ogłosił powstanie Światowego Frontu Islamskiego na Rzecz Walki z Żydami i Krzyżowcami (Al-Jabhah al-Islamiyyah al-`Alamiyyah li-Qital al-Yahud wal-Salibiyyin), w skład którego weszły egipskie organizacje terrorystyczne Gamaat al-Islamiya i Egipski Dżihad.
[edytuj] Współpracujący z Al-Kaidą:
- All-Hurra ([Polska])
- Komitet Doradczy ds. Reform (Sudan/Afganistan)
- Asbat al Ansar (Liban)
- Harakat ul-Ansar/Mujahadeen (Pakistan)
- Al-Badar (Pakistan)
- Zbrojna Grupa Islamska/GIA (Algieria)
- Grupa Saafi na rzecz Prozelityzmu i Walki/GPSD (Algieria)
- Talaa'l al-Fateh (Egipt)
- Groupe Roubaix (Francja)
- Harakat ul Jihad (Pakistan)
- Jaish Mohammed (Pakistan)
- Jamiat-ul-Ulema-e-Pakistan (Pakistan)
- Jamiat Ulema-e-Islam (Pakistan)
- Hezbollah (Liban)
- Hezb ul-Mujahideen (Pakistan)
- Al-Gama'a al-Islamiyya/Grupa Islamska (Egipt)
- al-Hadith (Pakistan)
- Hamas (Autonomia Palestyńska)
- Bayt al-Imam (Jordania)
- Islamska Święta Wojna (Autonomia Palestyńska)
- Islamski Ruch Uzbekistanu (Uzbekistan)
- al-Jihad (Bangladesz)
- al-Jihad (Egipt)
- grupa al-Jihad (Jemen)
- Laskar e-Toiba (Pakistan)
- Libańska Liga Partyzancka (Liban)
- Libijska Grupa Islamska (Libia)
- Islamski Front Wyzwolenia Moro (Filipiny)
- Ruch Partyzancki (Kaszmir)
- Abu Sayyff (Filipiny)
- Al-Ittihad (Somalia)
- Związek Ulemów Afganistanu (Afganistan)
[edytuj] Struktura Organizacji
W Al-Kaidzie istniała struktura pionowa o charakterze formalnym: bin Laden jako emir-generał zajmował pozycję najważniejszą; podlegali mu przywódcy ugrupowań wchodzących w skład organizacji. Nieformalną strukturę poziomą tworzyły 24 grupy. Oprócz bin Ladena istotną rolę pełniła w Al-Kaidzie „shura majlis”, czyli rada konsultacyjna. Podlegały jej cztery komitety: do spraw wojskowych, religijnych, finansowych i mediów. Ich członkowie, starannie wyselekcjonowani (zwłaszcza komitetu wojskowego), realizowali specjalne zadania z polecenia bin Ladena i jego dowódców operacyjnych. Szczególną wagę przywiązywano do zachowania rygorystycznych środków bezpieczeństwa i tajności na wszystkich szczeblach organizacji, w celu utrzymania efektywności operacji.
Od czasu zamachów bombowych na ambasady amerykańskie w Kenii i Tanzanii odnotowano znaczący rozwój organizacji, jednak podstawowa struktura rady konsultacyjnej i czterech komitetów pozostała nienaruszona. Liczebność Al-Kaidy szacowana była na 3000 – 5000 mężczyzn, z których większość walczyła w Afganistanie u boku talibów przeciwko Sojuszowi Północnemu. Ludzi tych określano mianem Brygady 055. Dysponowała ona obozami w Khost, Mahavia, Kabulu, Dżalalabadzie, Kunarze, Kandaharze oraz magazynami w Tora Bora i Liza. Bin Laden werbował do swojej organizacji przede wszystkim osoby z dużym doświadczeniem wojskowym.
Komórki operacyjne i wsparcia, podległe Al-Kaidzie zostały rozpoznane i zneutralizowane we Włoszech, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, USA, Tanzanii, Kenii, Jemenie i Albanii, ale w ich miejsce utworzono nowe. Wykryto je także w prawie 50 innych krajach, w tym: w Somalii, Erytrei, Sudanie i na Filipinach. Operacyjne komórki Al-Kaidy składały się z komandosów działających pod kierunkiem Mohammada Atefa, alias Abu Hafs. Byli to głównie ludzie gotowi do akcji samobójczych. Organizacja posiadała także służbę bezpieczeństwa, na czele której stał Mohammad Mousa.
[edytuj] Zamachy
Organizacji przypisuje się m.in. następujące zamachy:
- 1993 – eksplozja furgonetki-bomby w podziemnym garażu World Trade Center
- 1996 – zabicie 19 amerykańskich żołnierzy w Arabii Saudyjskiej
- 1998 – zamach na amerykańskie ambasady w Nairobi (Kenia) i Dar es Salaam (Tanzania). Po zamachach na ambasady Amerykanie dokonali ataków rakietowych na bazy Al Kaidy w Sudanie i Afganistanie i wymusili na władzach w Chartumie wydalenie bin Ladena, który udał się do Afganistanu, gdzie wspierał rząd talibów.
- 2000 – uszkodzenie w Jemenie amerykańskiego niszczyciela USS Cole
- 11 września 2001 – zamach na World Trade Center i Pentagon.
- 15 listopada 2003 – Zamach w Stambule Dwa samochody-pułapki prowadzone przez zamachowców-samobójców eksplodują przed dwiema synagogami w Stambule (Turcja). Ginie 25 osób, a ponad 300 odnosi rany. Al-Kaida przyznała się do ataku, rząd turecki oświadczył, że zamachowcy mieli "zagraniczne powiązania".
- 11 marca 2004 – zamach na pociągi pasażerskie w Madrycie
- 7 lipca 2005 – zamachy w metrze i komunikacji miejskiej w Londynie
- 24 lipca 2005 – zamach bombowy w egipskim kurorcie Szarm el-Szejk
- 9 listopada 2005 – zamachy bombowe w hotelach w stolicy Jordanii Ammanie
