Aleksander Błok
Z Wikipedii
Aleksander Aleksandrowicz Błok (ros. Александр Александрович Блок) (ur. 28 listopada 1880 w Sankt Petersburgu, zm. 7 sierpnia 1921 w Piotrogrodzie) – rosyjski poeta symbolista, dramaturg.
Spis treści |
Rodzice poety żyli w separacji, ojciec był profesorem prawa Imperatorskiego Uniwersytetu w Warszawie, zmarł w Warszawie i na prawosławnym cmentarzu na Woli został pochowany. Matka, córka rektora Uniwersytetu w Petersburgu – Andrzeja Biekietowa, zajmowała się literaturą, po roku małżeństwa uciekła z Warszawy w połogu.
Pierwsze wiersze Aleksander Błok zaczął pisać w wieku pięciu lat. W 1898 roku wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Petersburskiego, a w 1901 rozpoczął naukę na Wydziale Filologicznym, który ukończył w 1906. W 1903 roku, w wieku lat 23 ożenił się z Lubow Mendelejewą, córką wybitnego chemika. W tym samym roku debiutował w piśmie symbolistów "Nowyj put'" (Новый Путь).
W czasie wojny służył jako podoficer służby inżynieryjno-budowlanej. Od maja 1917 był naczelnym redaktorem literackich protokołów Nadzwyczajnej Komisji Śledczej, powołanej przez Rząd Tymczasowy.
Poszukujący harmonii we wczesnej twórczości poeta, w jej fazie dojrzałej skierował się ku kulturze i cywilizacji w postaci buntu przeciw współczesności. Rozwinął wiersz toniczny, wprowadził system powtórzeń zdań, zwrotów, dźwięków. Twórczość Błoka w sposób zwarty realizowała program estetyczny rosyjskich symbolistów, co dało mu miejsce zarówno odrębne, jak wybitne.
[edytuj] Fascynacje:
Błok traktował kultowo malarstwo prerafaelickie, jego mistrzami byli Fra Angelico i Giovanni Bellini – ideał sztuki bezpośredniej i nastrojowej. Identyfikował harmonię z kobiecością, symbolikę taką zawarł w Przepięknej Pani. Inspirowany baśniowym malarstwem Wiktora Wasniecowa (Васнецов) i cerkiewno-ruskimi obrazami Gregorija Niestierowa (Нестеров). Przemożny wpływ miała na Błoka muzyka (Modest Musorgski), ale melodię liryki kształtowały też romanse cygańskie i sentymentalne pieśni uliczne.
[edytuj] Dzieła
[edytuj] Poezja i poematy
- Wiersze o Przepięknej Pani 1904
- Niespodziewana radość 1906
- Nocny fiołek 1906
- Śnieżna maska 1907
- Wolne myśli 1907
- Dramaty liryczne 1908
- Ziemia pod śniegiem 1908
- Wiersze włoskie 1909
- Odwet 1910
- Nocne godziny 1911
- Carmen 1914
- Ante lucem (b.d.)
[edytuj] Cykle
- cykl Pęcherze ziemi 1904-1905
- cykl Miasto 1904-1908
- Faina 1906-1908
- Jamby 1907-1914
- Ojczyzna 1907-1916
- Harfy i skrzypce 1908-1916
- Straszny Świat 1909-1916
- trzytomowy zbiór liryki 1911-1912
[edytuj] Dramat
- Buda jarmarczna 1906
- Nieznajoma 1907 (monodram)
- Król na placu 1908
- Pieśń przeznaczenia 1908
- Róża i krzyż 1913
[edytuj] Publicystyka
- Ostatnie dni caratu 1920
- Inteligencja i rewolucja
[edytuj] Publicystyka literacka
- O współczesnej sytuacji symbolizmu rosyjskiego 1910
- kierownictwo działu krytycznego periodyku Złote runo 1907-1908
