Eustachy Rzymski
Z Wikipedii
św. Eustachy znany również jako Eustachiusz (zm. prawdopodobnie ok. 118 r.) – święty katolicki i prawosławny, męczennik, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.
Spis treści |
[edytuj] Legendy
O jego życiu wiadomo niewiele i są to tylko legendy. Przed nawróceniem na chrześcijaństwo miał nazywać się Placidus (Placyd) i być generałem cesarza Trajana. Podczas polowania na jelenia pomiędzy Tibur a Praeneste zobaczył w rogach jelenia krzyż Jezusa. Po tym zdarzeniu nawrócił się i ochrzcił razem ze swoją rodziną, wtedy też przyjął imię Eustachy. Spotkała go seria nieszczęść sprawdzających jego wiarę: stracił majątek, jego służący poumierali na zarazę, podczas podróży morskiej została porwana jego żona, a gdy przechodził przez rzekę z dwoma synami, jego dzieci zostały porwane przez wilka i lwa. Podobnie do Hioba Eustachy lamentował, ale nie stracił wiary. Wkrótce po tym odzyskał swoją rodzinę i wcześniejszą pozycję. Ponieważ odmówił złożenia pogańskiej ofiary został razem ze żoną i synami skazany przez cesarza Hadriana na śmierć. Najpierw został rzucony lwom na pożarcie, ale ponieważ one nie wyrządziły mu szkody, został upieczony w rozżarzonym byku (lub wole) z brązu. Historię św. Eustachego spopularyzowała Złota Legenda Jakuba de Voragine.
[edytuj] Patronat
Wzywano go do obrony przed ogniem, jako orędownika w rozwiązywaniu trudnych sytuacji. Jest patronem strażaków, myśliwych, leśników, traperów, osób torturowanych i Madrytu.
[edytuj] Dzień obchodów
W Cerkwi prawosławnej 2 listopada. W Kościele katolickim jego wspomnienie obchodzono 20 września, ale tylko do 1969 r. kiedy papież Paweł VI usunął niektórych świętych z kalendarza (tych, których istnienie budziło wątpliwość).
[edytuj] Atrybuty
Jego atrybutami są: byk, krzyż, róg, jeleń.
[edytuj] Relikwie
Jego relikwie miały być przechowywane do XII wieku w rzymskim kościele Sant’Eustachio (jest to jeden z kościołów Rzymu, z którymi związany jest tytuł kardynała diakona). Następnie zostały one przeniesione do Saint-Denis pod Paryżem. Niestety relikwiarz został uszkodzony a część kości spalona przez Hugenotów w 1567 r. To co pozostało znajduje się w paryskim kościele Saint-Eustache.
