Karabin AWS
Z Wikipedii
| AWS | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | ZSRR |
| Rodzaj | karabin automatyczny |
| Historia | |
| Prototypy | 1931 - 1936 |
| Produkcja seryjna | 1936 - 1940 |
| Wyprodukowano | 65 800 egz. |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,62 mm |
| Nabój | 7,62 x 54 mm R |
| Magazynek | 15 nab. (wymienny, jednorzędowy) |
| Wymiary | |
| Długość | 1260 mm |
| Długość lufy | 627 mm |
| Masa | |
| broni | 4,08 kg (nezaładowanej) 4,82 (4,40?) kg (załadowanej) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 840 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 600 - 800 strz/min |
| Szybkostrzelność praktyczna | 25 strz/min (ogniem pojedynczym) 40 strz/min (seriami) |
| Zasięg max. | 1500 m |
AWS (AWS-36, Автоматическая винтовка Симонова образца 1936 года) - radziecki karabin automatyczny kalibru 7,62 x 51 mm R skonstruowany w latach 30. XX wieku przez Siergieja Gawriłowicza Simonowa.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W pierwszej połowie lat 20. Siergiej Simonow pracował w zakładach produkujących karabin Fiodorowa. Po zaprzestaniu produkcji tej broni w 1925 roku Simonow rozpoczął prace nad karabinem automatycznym pozbawionym głównej wady karabinu Fiodorowa - nietypowej amunicji. Skonstruowany w 1926 roku karabin automatyczny Simonowa strzelał typową amunicją 7,62 x 54 mm R. Przedstawiony prototyp został jednak odrzucony przez GAU (Gławnoje Artilierskoje Uprawlienije - Główny Zarząd Artylerii).
W następnych latach Simonow próbował dopracować swój karabin. Rezultatem tych prac był przedstawiony w 1931 kolejny prototyp. Przeszedł on w następnych latach pomyślnie próby poligonowe, a następnie testy w jednostkach. W 1936 roku ostateczną wersję karabinu oficjalnie wprowadzono do uzbrojenia Armii Czerwonej i rozpoczęto produkcję seryjną.
Eksploatacja seryjnych AWS wykazała że broń ta jest obarczona poważnymi wadami. Z powodu błędów konstrukcyjnych (zbyt duża odległość pomiędzy gniazdem magazynka, a komorą nabojową lufy) karabin często się zacinał. Zbyt słaba okazała się także konstrukcja magazynka i jego gniazda co powodowało częste awarie. Okazało się także że pomimo zastosowania hamulca wylotowego odrzut AWS jest podczas strzelania seriami zbyt duży i utrudnia prowadzenie celnego ognia.
W 1938 w ZSRR ogłoszono konkurs na nowy karabin. Doświadczenia z AWS spowodowały że miał to być karabin samopowtarzalny. Jego zwyciężcą został skonstruowany przez Fiodora Tokariewa karabin SWT. Zaprojektowane przez Simonowa karabiny: automatyczny (AWS-38) i samopowtarzalny (SWS-38), zostały odrzucone pomimo że SWS-38 w czasie prób był bardziej niezawodny od SWT, a jego konstrukcja powodowała że był prostszy i tańszy w produkcji.
Po rozpoczęciu w 1940 roku produkcji karabinu SWT (dokładnie wersji SWT-40) produkcję AWS zakończono. Wyprodukowane egzemplarze wycofano z uzbrojenia liniowych jednostek piechoty i przekazano formacji tyłowym i flocie. Po niemieckim ataku 22 czerwca 1941 roku improwizowane oddziały piechoty tworzone z żołnierzy tych formacji wzięły udział w walce używając międzi innymi karabinów AWS. Karabiny AWS były między innymi używane przez jednostki sformowane z marynarzy Floty Czarnomorskiej broniące Sewastopola. Niewielka liczba wyprodukowanych egzemplarzy sprawiła że AWS dość szybko ponownie zniknął z uzbrojenia. Do końca wojny niewielkie ilości tych karabinów były używane przez oddziały tyłowe Armii Czerwonej. Niewielka ilość tych karabinów znajdowała się także na uzbrojeniu Ludowego Wojska Polskiego. Egzemplarzy zdobycznych używał także Wehrmacht (pod oznaczeniem Selbstladegewehr 257(r)).
[edytuj] Opis techniczny
Karabin AWS był bronią automatyczną. Automatyka broni działała na zasadzie odprowadzania gazów prochowych, tłok gazowy o krótkim skoku, zamek ryglowany ryglem poruszającym się pionowo. Broń strzelała z zamka zamkniętego. Mechanizm spustowy z możliwością strzelania ogniem pojedynczym i seriami. Zasilanie z pudełkowych magazynków o pojemności 15 naboi . Przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika krzywiznowego (ze szczerbiną) z nastawami do 1500 m. Część egzemplarzy była wyposażona w celownik optyczny.
[edytuj] Bibliografia
1. Ireneusz Chloupek, Nieoczekiwana kariera, Komandos 12/2001. ISSN 0867-86-69
[edytuj] Linki zewnętrzne
|
Fiodorow • Mosin wz. 1891/30, wz. 38, wz. 44 • SWT • AWS |
|
|
Karabiny maszynowe i inna broń zespołowa |
|
|
rkm DP i DPM • ckm Maxim wz. 1910 • ckm DS-39 • ckm SG-43 • wkm DSzK • kbppanc PTRD • kbppanc PTRS |
|
