Polskie tabulatury organowe
Z Wikipedii
Tabulatury organowe w Polsce są jednymi z najważniejszych przykładów takiego rodzaju muzyki organowej na świecie. Pomiędzy 1520 i 1700 na terenie Polski powstało co najmniej 20 tabulatur. Pierwsza, która zachowała się w postaci kompletnej, to tabulatura Jana z Lublina, jedna z najstarszych i największych na świecie.
Najważniejsze wśród polskich tabulatur organowych (w kolejności chronologicznej):
- Tabulatura Jana z Lublina (1537-48)
- Krakowska tabulatura z klasztoru Św. Ducha (1548)
- Łowicka tabluatura (również znana jako Tabulatura Marcina Leopolity lub Tabluatura Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego) (ok. 1580)
- Gdańska tabulatura (1591)
- Toruńska tabulatura (Johannesa Fischera z Morągu) (1591-1604)
- Żmudzka tabulatura z Kroż (również znana jako Tabulatura Adama z Wągrowca) (ok. 1618)
- Oliwska tabulatura, Pierwsza (1619) (Na Litwie funkcjonuje pod nazwą Tabulatury z Braunsberg - Braniewskiej)
- Pelplińska tabulatura (1620-80)
- Wileńska tabulatura (również znana jako Album Sapiehy) (ok. 1626)
- Ostromeczewska tabulatura (również znana jako Zeszyt Połocki, lub silva rerum) (ok. 1640)
- Warszawska tabulatura (ok. 1680)
