Spółgłoska zadziąsłowa
Z Wikipedii
Klasyfikacja spółgłosek |
---|
Spółgłoski wargowe |
Spółgłoski dwuwargowa |
Spółgłoski wargowo-zębowe |
Spółgłoski przedniojęzykowe |
Spółgłoski językowo-wargowe |
Spółgłoski międzyzębowe |
Spółgłoski zębowe |
Spółgłoski dziąsłowe |
Spółgłoski zadziąsłowe |
Spółgłoski z retrofeksją |
Spółgłoski środkowojęzykowe |
Spółgłoski przedniopodniebienne |
Spółgłoski podniebienne |
Spółgłoski tylnojęzykowe |
Spółgłoski miękkopodniebienne |
Spółgłoski języczkowe |
Spółgłoski gardłowe |
Spółgłoski nagłośniowe |
Spółgłoski krtaniowe |
Spółgłoski o podwójnej artykualcji |
Spółgłoski wargowo-podniebienne |
Spółgłoski wargowo-miękkopodniebienne |
Spółgłoski zadziąsłowo-miękkopodniebienne |
Koartykulacja |
labializacja |
palatalizacja |
welaryzacja |
faryngalizacja |
Zobacz też: sposób artykulacji, miejsce artykulacji, narząd artykulacji |
Spółgłoski zadziąsłowe to spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylną częścią wałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe. Spółgłoski zadziąsłowe, zwłaszcza w polonistyce, bywają określane jako spółgłoski szumiące.
[edytuj] Przykłady
- /ʃ/ (= pol. sz)
- /ʒ/ (=pol. ż, rz)
- /tʃ/ (=pol. cz)
- /dʒ/ (=pol. dż)
Spotyka się czasem warianty "zmiękczone" (palatalne, np. /ʒʲ/ w Žižka lub angielskim vision, /dʒʲ/ w dżip, /tʃʲ/ w rosyjskim часы lub angielskim chair, /ʃʲ/ (rosyjskie щ = /ʃtʃʲ/lub /ʃʲ:/ , angielskie sh w ship). Niektórzy badacze uznają te warianty za właściwe spółgłoski zadziąsłowe, określając ich twarde odpowiedniki jako "spółgłoski laminalne z retrofleksją".