จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาวโยเดีย คือชาวไทยที่ถูกต้อนไปอยู่พม่าในคราวเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 ตำนานกล่าวว่าราชสำนักอังวะให้เชลยชาวโยเดีย (พม่าเรียกคนไทยในอยุธยาว่า โยเดีย) ตั้งถิ่นฐานที่ตำบลระแหง มีการขุดคลองโยเดีย มีตลาดโยเดีย มีประเพณีก่อพระเจดีย์ทราย ต่อมาพระเจ้าปดุงทรงย้ายราชธานีจากอังวะมาอมรปุระ ถิ่นฐานของชาวโยเดียจึงมาขึ้นกับอมรปุระ จนถึงแผ่นดินพระเจ้ามินดง ทรงย้ายราชธานีมายังมัณฑะเลย์ มีหลักฐานว่ามีเชลยโยเดียมีหน้าที่ถวายงานครัว งานส่งน้ำไปยังราชสำนัก และงานละครตามจารีตอยุธยา เช่น การถ่ายทอดศิลปะรามเกียรติ์ให้แก่ชาวพม่า ปัจจุบันนี้ ย่านระแหงก็ยังมีชาวพม่าเชื้อสายโยเดียอยู่ พวกเขารู้ว่าบรรพบุรุษมาจากไหน เพียงแต่กาลเวลา ทำให้หลงลืมภาษาไทยจนหมดสิ้น
 |
กลุ่มชาติพันธุ์ ตระกูลภาษาไท-กะได |
|
|
ภาษาไหล-เกยัน |
หลี · เจียมาว · เกลาว · ลาติ · ลาติขาว · จาเบียว · ลาคัว · ลาฮา |
ภาษาคำ-ไต |
เบ · ไต · แสก · ลักเกีย · ไอจาม · ต้ง · คัง · มู่หลาม · เมาหนาน · สุย |
|
กลุ่มภาษาคำ-ไต > กลุ่มภาษาไต |
|
|