มหาภารตะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

มหาภารตะ (อักษรเทวนาครี: महाभारत) บางครั้งเรียกสั้นๆ ว่า ภารตะ นับเป็นหนึ่งสองของมหากาพย์ที่ยิ่งใหญ่ของอินเดีย (มหากาพย์อีกเรื่องคือ รามายณะ)โดยประพันธ์เป็นโศลกภาษาสันสกฤต

ตามตำนานเล่าว่าผู้แต่งมหากาพย์เรื่องนี้คือ ฤๅษีกฤษณะ ไทวปายนะ วยาสะ นับเป็นมหากาพย์ที่ยาวที่สุดในโลก มีเนื่อหาซับซ้อน เล่าเรื่องอันยืดยาวที่เกี่ยวข้องกับปกรณัม และหลักปรัชญาของอินเดีย ทั้งนี้ยังมีเรื่องย่อยๆ แทรกอยู่มากมาย เช่น ภควัทคีตา ทมยันตี, เป็นต้น ทั้งนี้ ถือว่าเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ที่สำคัญของศาสนาฮินดูด้วย

[แก้] บรรพ

มหาภารตะประกอบด้วยบรรพ (ภาค หรือบท) ทั้งหมด 18 บรรพ ดังนี้

1. อทิบรรพ - บทนำ การกำเนิดเจ้าชายต่างๆ
2. สภบรรพ - ชีวิตในราชสำนัก การเล่นสกา การเนรเทศเหล่าปาณฑพ
3. อรัณยกะบรรพ (เรียก วนบรรพ หรือ อรัณยบรรพ ก็มี) - ช่วง 12 ปีของการเดินป่า
4. วีรตบรรพ - ช่วงที่พำนักในราชสำนักของท้าววิรตะ
5. อุทโยคบรรพ - เตรียมการรบ และพระกฤษณะสาธยายคำสอนภควัทคีตาแก่อรชุน
6. ภิษมบรรพ - ช่วงแรกของมหาสงคราม มีภีษมะเป็นแม่ทัพฝ่ายเการพ
7. โทรณบรรพ - ภีษมะบาดเจ็บหนักจนดำเนินการรบต่อไปไม่ได้ โทรณาจารย์จึงเป็นแม่ทัพฝ่ายเการพแทน
8. กรรณบรรพ - โทรณาจารย์สิ้นชีวิตในการรบ กรรณะดำรงตำแหน่งแม่ทัพฝ่ายเการพคนถัดมา
9. ศัลยบรรพ - การต่อสู้ช่วงหลัง เนื่องจากกรรณะถูกอรชุนสังหาร ท้าวศัลยะจึงเป็นแม่ทัพแทน
10. เสาปติกบรรพ - อัศวัตถามาและและเการพที่เหลือทำลายกองทัพปาณฑพขณะหลับไหล
11. สตรีบรรพ - คานธารีและหญิงคนอื่นๆ โศกเศร้ากับความตายของเหล่านักรบ
12. ศันติบรรพ - ยุธิษฐิระขึ้นครองอำนาจ และคำสอนจากภีษมะ
13. อนุษสนบรรพ - คำสอนครั้งสุดท้ายของภิษมะ
14. อัศวเมธิกบรรพ - ยุธิษฐิระทำพิธีอัศวเมธ
15. อาศรมวาสิกบรรพ - ท้าวธฤตราษฎร์, นางคานธารี และนางกุนตี ออกจากอาศรม และสุดท้ายถึงแก่ความตายในป่า
16. เมาสลบรรพ - ความพินาศของเหล่ากษัตริย์ยาทวะ วาระสุดท้ายของพระกฤษณะและนครทวารกา
17. มหาปรัสถานิกบรรพ - ช่วงแรกของเส้นทางสู่ความตายของยุธิษฐิระและพี่น้อง
18. สวรรคโรหนบรรพ - พี่น้องปาณฑพกลับสู่สวรรค์