جرالد فورد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جرالد فورد (Gerald Rudolph Ford, Jr.) (متولد ۱۴ ژوئیه ۱۹۱۳ در نبراسکا متوفی به سال 2006، 27 دسامبر)
در سال ۱۹۷۳ از سوی ریچارد نیکسون جایگزین «آگنو» در سمت معاون رئیس جمهور شد. فورد معتقد بود که نیکسون در رسوایی واترگیت دخالتی نداشته است، اما در عین حال مقاومتهای وی در مقابل دادگاه عالی آمریکا را نیز مورد نکوهش قرار میداد. پس از کناره گیری نیکسون، فورد در سال ۱۹۷۴ سوگند ریاست جمهوری ادا کرد و سی وهشتمین رئیس جمهور آمریکا شد. او در واقع اولین رئیس جمهور آمریکا است که بدون شرکت در هرگونه انتخاباتی به کاخ سفید راه یافت. وی پس از حضورش در این کاخ اعلام کرد که «کابوس طولانی ملی به پایان رسید» و خواستار گشایش و آسان گیری در انجام امور سیاسی در کشورش شد. این ایده از سوی دموکراتها مورد استقبال قرار گرفت. فورد به دلیل اقدامات نیکسون از جامعه آمریکا عذرخواهی کرد. فورد در سال ۱۹۷۶ تلاش کرد تا شانس خود را برای یک دور دیگر حضور در کاخ سفید در انتخابات این سال آزمایش کند. اما وی در رقابت با جیمی کارتر مغلوب شد و از ادامه کار بازماند.
[ویرایش] بیشتر
[[1]]
رئیسجمهورهای آمریکا | |
---|---|
واشنگتن | ج. آدامز | جفرسون | مدیسون | مونرو | ج.ک. آدامز | جكسون | ون بورن | و. هریسون | تایلر | پولک | تیلر | فيلمور | پیرس | بوکانان | لینکلن | جانسون | گرانت | هیس | گارفیلد | آرتور | کلیولند | هریسون | کلیولند | مککینلی | ت.روزولت | تافت | ويلسون | هاردینگ | كوليج | هوور | ف.روزولت | ترومن | آيزنهاور | کندی | ل. جانسون | نیکسون | فورد | کارتر | ریگان | ج.ه.و.بوش | کلینتون | ج.و.بوش |