معادله
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
معادله (واژه فارسی: هَمچَند[نیاز به ذکر منبع]) در ریاضیات بیان برابری دو چیز با استفاده از نماد‌هاست. در تمام معادله‌ها علامت تساوی (=) دیده می‌شود. هر معادله دو طرف دارد که در دو طرف علامت تساوی ظاهر می‌شوند.
در ریاضی معادله معمولاً بیان برابری دو عبارت است که در یکی یا هردوی آن‌ها متغیر یا متغیرهائی وجود دارند.
معادله‌هائی که فارغ از ارزش (یا مقدار) متغیرها همواره درست باشند، اتحاد نامیده می‌شوند. مثلاً معادله
- x − x = 0
اتحاد است چون x هر چه باشد این برابری همواره درست است. ولی معادله
- x + 1 = 2
اتحاد نیست چون فقط اگر مقدار x عدد ۱ باشد این برابری برقرار است. مقادیری از متغیرها را که باعث برقراری رابطه برابری در معادله می‌شود، "جواب معادله" می‌نامند. مثلاً در مثال قبل عدد ۱ جواب معادله است. پیدا کردن جواب معادله را "حل معادله" می‌نامند. برای حل معادله باید ضریب‌ها و قسمت عددی عبارت یک طرف باشد و اعداد در طرف دیگر تساوی باشد.هر عدد یا هر چیزی از یک طرف به طرف دیگر برود قرینه خواهد شد و در نهایت معادله را حل خواهیم کرد.ضمناً در معادله می‌‌توان هر دو طرف را در یک عدد:ضرب،تقسیم،جمع و تفریق کرد. مثال:2X+5=3X-2 حل1X=7
