Alexander Fleming

Z Wikipedii

Alexander Fleming (ur. 6 sierpnia 1881 w Lochfield koło Darvel w East Ayrshire, Szkocja, zm. 11 marca 1955 w Londynie, Wielka Brytania), szkocki bakteriolog i lekarz. Odkrywca wpływu pleśni pędzlaka na gronkowce (1929), co było kamieniem milowym w odkryciu penicyliny. W czasie wojny przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby tam kontynuować swoją pracę badawczą. W 1945 roku otrzymał Nagrodę Nobla (razem z Howardem Floreyem i Ernstem Chainem).

Sir Alexander Fleming urodził się w Lochfield w hrabstwie Ayshire 6 sierpnia 1881. Uczęszczał do Louden Moor School, Darvel School i Kilmarock Academy, po czym przeniósł się do Londynu na politechnikę, którą ukończył w 1897 roku. W 1901 roku Fleming zaczął studiować medycynę w szkole w Londynie. Pracował wtedy w grupie badawczej Almrotha Wrighta i wykazywał szczególne zainteresowanie bakteriologią. Podczas wojny między Wielką Brytanią a Niemcami w 1914 roku, Alexander dołączył jako kapitan do Korpusu Medycznego Brytyjskiej Armii Królewskiej, gdzie brał udział w kuracjach mających na celu zmniejszenie liczby żołnierzy umierających z powodu zakażeń. Kiedy skończyła się I wojna światowa, Fleming powrócił do pracy w Szpitalu Świętej Marii. Pewnego dnia w 1928 roku, Fleming miał wyrzucić stare naczynia z kulturami bakterii, kiedy zauważył rosnącą na tej kolonii niebieską pleśń, która zdawała się zabijać te szkodliwe bakterie. Po wielu kolejnych eksperymentach Alexander Fleming odkrył penicylinę G, która działa wyjątkowo silnie bakteriostatycznie, a łagodnie dla człowieka. Niestety badania zostały wstrzymane z powodu braku środków finansowych. W 1945 roku Alexander Fleming otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. Słynnym jego powiedzeniem było: "To natura wyprodukowała penicylinę, ja ją tylko odkryłem." Resztę życia Fleming przepracował w Szpitalu Świętej Marii. W 1943 roku został wybrany członkiem Towarzystwa Królewskiego, rok później otrzymał tytuł szlachecki. W 1948 roku nadano mu tytuł Profesora Bakteriologii Uniwersytetu Londyńskiego. Fleming zmarł na zawał serca 11 marca 1955 roku, pochowany został w Katedrze Św. Pawła.

Uważa się także,że Alexander robił doświadczenia na bakteriach,wyjechał na jakiś czas za granicę i zapomniał o tym, a gdy wrócił, zauważył że bakterie zniknęły.