Angelo Rotta
Z Wikipedii
Angelo Rotta (ur. 9 sierpnia 1872 w Mediolanie, zm. 1 lutego 1965 w Watykanie), włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, arcybiskup.
Święcenia kapłańskie przyjął 10 lutego 1895, podjął następnie pracę w dyplomacji Stolicy Apostolskiej. Papież Pius XI mianował go tytularnym arcybiskupem Thebae w październiku 1922 i powierzył misję internuncjusza w Ameryce Środkowej. Sakrę biskupią Rotta odebrał 1 listopada 1922 z rąk kardynała Pietro Gasparriego. Od 1925 pracował jako nuncjusz w krajach bałkańskich, w maju 1930 został nuncjuszem na Węgrzech.
W czasie II wojny światowej protestował przeciwko prześladowaniom osób narodowości żydowskiej, wykorzystując drogę dyplomatyczną. Działał także nieoficjalnie, współpracując m.in. z Raoulem Wallenbergiem, Henrykiem Sławikiem, Zdzisławem Antoniewiczem, ks.Prałatem dr.Miklósem Beresztóczym, biskupem w Vác — ks.dr. Árpádem Hanauerem, a przede wszystkim Prymasem Jusztiniánem kardynałem Serédi, jak również Perem Angerem oraz ks. Gennaro Verolino; wydał zgodę na wystawienie kilku tysięcy fałszywych dyplomatycznych paszportów. Został za to uhonorowany tytułem "Sprawiedliwy wśród narodów świata" przez Instytut Yad Vashem.
Po wojnie kontynuował pracę w dyplomacji watykańskiej do 1957, kiedy przeszedł na emeryturę. Zmarł w wieku 92 lat w lutym 1965.
Wśród duchownych, którym udzielił sakry biskupiej, był arcybiskup Aten Giovanni Battista Filippucci (w marcu 1927).
