Ballada (muzyka)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ballada - jedna z wielu form muzycznych. Początki ballady sięgają średniowiecza i muzyki dworskiej. Ballady śpiewane były przez trubadurów przy akompaniamencie instrumentu lub zespołu. Często były bardzo rozbudowane i zawierały setki wersów. Najczęściej snuły epicką opowieść o miłości lub wielkich czynach.

W czasach romantyzmu ballada wróciła jako miniatura. Znana była w dwóch formach:

ballada wokalno-instrumentalna: w sferze tekstowej zwykle oparta na poezji znanych twórców epoki. Ballady pisywali Johann Wolfgang Goethe i Fridrich Schiller, a także Adam Mickiewicz. Do najbardziej znanych twórców ballad wokalnych należeli Franz Schubert, Robert Schumann, a przede wszystkim mniej znany kompozytor Frederick Loewe. Niekiedy ballada wokalna urastała do znacznych rozmiarów, gdzie do każdej strofy tekstu komponowano oddzielną pieśń.
ballada instrumentalna: na instrument solowy, zwykle fortepian. Forma o swobodnej formie, w stylu narratywna. Do najbardziej znanych ballad należą te komponowane przez Fryderyka Chopina. Ballady komponowali także Ferenc Liszt, Johannes Brahms i Edvard Grieg.

Znane ballady:

Fryderyk Chopin: Ballada F-dur op. 38, Ballada g-moll op. 23, Ballada As-dur op. 47, Ballada f-moll op.52
Johannes Brahms: Ballada na fortepian op. 10
Edvard Grieg: Ballada na fortepian G-dur wariacja na temat norweskiej pieśni op. 24
Maurice Ravel: Ballade de la reine morte d'aimer na głos i fortepian.

Ballada, choć już w nieco innej formie stała się często stosowaną formą w jazzie i rocku. Szczególnie ballady rockowe cieszą się popularnością i grane są nawet przez muzyków grających zwykle ciężkie odmiany rocka (hard rock, heavy metal). Cechują się łagodnym, stonowanym i nastrojowym brzmieniem oraz często lirycznym tekstem. Do najbardziej znanych ballad rockowych należą: