Club Social y Deportivo Colo-Colo

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Colo Colo Santiago

Pełna nazwa

Club Social y Deportivo
Colo-Colo

Przydomek

Los albos, El cacique,
Eterno Campeón

Data założenia

19 kwietnia 1925

Stadion

Estadio Monumental David Arellano
Santiago, Chile

Liczba miejsc

62000

Prezes

Cristian Varela

Trener

Claudio Borghi

Liga

Campeonatos Nacionales de
Fútbol en Chile :Primera División

Clausura 2006

3 miejsce w grupie 1
(do drugiej rundy
awansują 2 drużyny)





Stroje podstawowe





Stroje dodatkowe

Club Social y Deportivo Colo-Colo jest najbardziej popularnym klubem w Chile. Zdobył najwięcej tytułów mistrza kraju (24 razy) i jest jedynym chilijskim klubem który zdobył Copa Libertadores 1991. Drużyna używa białe koszulki, czarne spodenki i białe getry i znana jest pod przydomkami: "albos" (biali), "Cacique", orazd "Eterno Campeón" (Wieczny Mistrz).

[edytuj] Osiągnięcia

Mistrzostwo Chile (24): 1937, 1939, 1941 (niepokonani), 1944, 1947, 1953, 1956, 1960, 1963, 1970, 1972, 1979, 1981, 1983, 1986, 1989, 1990, 1991, 1993, 1996, 1997 (Clausura), 1998, 2002 (Clausura), 2006 (Apertura)
Puchar Chile (Copa Chile)
- Puchar Chile (13): 1933, 1938, 1940, 1945, 1958, 1974, 1981, 1982, 1988, 1989, 1990, 1994, 1996
Copa Libertadores
- Zdobycie pucharu (1): 1991
Recopa Sudamericana
- Zdobycie pucharu (1): 1992
Copa Interamericana
- Zdobycie pucharu (1): 1991

[edytuj] Historia

Założycielami Colo Colo było 11 piłkarzy, którzy w 1925 oddzielili się od klubu Magallanes FC: bracia Arellano, David i Francisco, Juan Quiñones (zaprojektował stroje i kolory klubowe), Luis Contreras (pomysłodawca nazwy klubu), Ruben i Nicolás Arroyo, Clemente Acuña, Guillermo Garcés, Rubén Sepúlveda, Eduardo Stavelton oraz Luis Mancilla.

Albos mieli w swojej historii wielkie drużyny, dwukrotnie grające w finale Copa Libertadores. W 1991 finał osiągnął zespół składający się z samych chilijczyków, prowadzony przez chorwackiego trenera Mirko Jožicia. Grając dynamiczną i ofensywną piłkę piłkarze Colo Colo zdobyli Copa Libertadores jako pierwszy zespół z Chile. Finał 5 czerwca 1991 był zarówno dla kibiców, jak i dla zawodników Colo Colo, dniem pamiętnym. Finałowym przeciwnikiem był obrońca trofeum, słynna Olimpia Asunción. W pierwszym, wyjazdowym meczu udało się osiągnąć korzystny remis 0:0. Jednak tego dnia Colo Colo było nie do powstrzymania - 2 gole Luisa Pereza oraz kończąca bramka Leonela Herrery dały imponujące zwycięstwo 3:0 nad bardzo silnym rywalem. Ten wielki sukces osiągnęła drużyna w składzie: Daniel Moron (bramkarz) ; Lizardo 'Chano' Garrido; Miguel Ramirez, Javier Margas; Gabriel Mendoza, Eduardo Vilches, Jaime Pizarro; Marcelo Barticciotto; Patricio Yañez, Luis Perez, Ruben Martinez. Trener: Mirko Jožić.

W 2005 doszlo do poważnej zmiany - klub jako spółka akcyjna o nazwie Blanco y Negro S.A. (nazwa od barw klubu - biało-czarni SA) po raz pierwszy był notowany na giełdzie papierow wartościowych w Santiago de Chile.

W roku 2006 Colo Colo dotarł do finału Copa Sudamericana, gdzie po zaciętej walce uległ meksykańskiej rewelacji Pachuca.

[edytuj] Barwy i odznaka

Widniejący na klubowej odznace wódz indiański Mapuche symbolizuje odwagę, dzielność i mądrość. Walcząc z Hiszpanami nigdy nie poddał się ani nigdy nie przegrał. Biało-czarne barwy zespołu uzewnętrzniają filozofię założycieli klubu: "Biała koszulka jest symbolem prostoty reguł i czystości intencji, a czarne spodenki symbolem zdeterminiowanej walki o zwycięstwo."

[edytuj] Kibice

Fanatyczni kibice Colo Colo, zwani "Hinchada" lub "Barra," znani są też jako "La Garra Blanca" (Biały Szpon). Jest to największa grupa kibiców w Chile i wspiera swoją drużynę w każdym meczu, śpiewając od pierwszego do ostatniego gwizdka. Wielu z nich staje się po każdym meczu przyczyną wszelakich zamieszek, prowadzących często do zniszczenia publicznej lub prywatnej własności. Wielu z nich po schwytaniu przez policję okazuje się być uzbrojonymi, m.in. w broń palną i noże, których używają w walkach z bandami kibiców "nieprzyjaznych" klubów.

[edytuj] Znani piłkarze

George Robledo
Francisco Valdés
Carlos Caszely
Iván Zamorano
Lizardo Garrido
Roberto Rojas
Marcelo Barticciotto
Patricio Yañez
Matías Fernández
Humberto Suazo

[edytuj] Znani trenerzy

[edytuj] Aktualny skład

Nr.	Ojczyzna	Gracz	Pozycja
1	Argentyna	Sebastián Cejas	Bramkarz
2	Chile	Alvaro Ormeño	Pomocnik
3	Chile	Luis Mena	Obrońca
4	Chile	Davis Henríquez	Obrońca
5	Chile	Miguel Riffo	Obrońca
6	Chile	Miguel Aceval	Obrońca
7	Chile	Alexis Sanchez	Napastnik
8	Chile	José Luis Jerez	Pomocnik
10	Argentyna	Miguel Caneo	Pomocnik
11	Chile	Gonzalo Fierro	Napastnik
12	Chile	Raúl Olivares	Bramkarz
13	Chile	Manuel Pereira	Napastnik
15	Chile	Moisés Villaroel	Pomocnik
16	Chile	Carlos Cisternas	Pomocnik
17	Chile	Arturo Sanhueza	Pomocnik
18	Kolumbia	Andrés González	Obrońca
19	Chile	Felipe Florez	Napastnik
21	Chile	Benjamín Ruiz	Pomocnik
23	Chile	Arturo Vidal	Obrońca
24	Chile	Alejandro Vásquez	Pomocnik
25	Chile	Alex Varas	Bramkarz
26	Chile	Humberto Suazo	Napastnik
27	Chile	Cristóbal Jorquera	Pomocnik
28	Chile	Rodrigo Meléndez	Pomocnik
29	Chile	Juan Arenas	Pomocnik
30	Chile	Rodrigo Tapia	Napastnik
	Chile	Gerson Acevedo	Pomocnik