FreeBSD

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

FreeBSD

Rodzina	BSD
Aktualna wersja	6.2 15 stycznia, 2007
Producent	The FreeBSD Project
Licencja	BSD
Jądro	monolityczne
Oficjalna witryna	www.freebsd.org

Daemon – maskotka FreeBSD

Ekran powitalny FreeBSD

FreeBSD – popularny uniksowy system operacyjny, wywodzący się z systemu BSD (4.3BSD do wersji 2.0, potem 4.4BSD Lite2) powstałego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Podobnie jak NetBSD, jest bezpośrednim derywatem 386BSD, systemu będącego pierwszą próbą stworzenia Uniksa typu BSD dla PC. Początkowo znany pod nazwą Unofficial 386BSD Patchkit.

Inicjatorami projektu byli Nate Williams, Rod Grimes i Jordan Hubbard. Nazwę FreeBSD wymyślił David Greenman ^[1] z firmy Walnut Creek CDROM, które od początku wspierało projekt. Oficjalną maskotką FreeBSD, podobnie jak całej rodziny BSD, jest daemon, oficjalnym hasłem jest The power to serve (ang. Potęga aby służyć).

Pierwsza wersja systemu ukazała się 30 listopada 1993. Obecnie dostępne i wspierane są 3 wersje stabilne: 2 tzw. legacy 4.11 będąca ostatnim wydaniem z bardzo udanej linii 4.x, 5.5 – z wprowadzającej wiele technicznych nowości linii 5.x (m.in. UFS2, devfs, SMPng, KSE, GEOM, MAC) oraz zalecana wersja 6.2.

W 2005 podjęto decyzję o przejściu na bardziej regularne wydania. Od tej pory nowe wersje ukazywać się będą co 6-8 miesięcy, aby rozwój systemu stał się bardziej przewidywalny dla podmiotów zeń korzystających. Decyzja ta podyktowana była przeciągającymi się pracami nad rewolucyjną w wielu dziedzinach linią 5.x, która długo nie mogła osiągnąć wymaganej stabilności.

[edytuj] Kalendarium rozwoju

19 czerwca 1993 - inicjacja projektu
30 listopada 1993 - FreeBSD 1.0 (na bazie 386BSD i 4.3BSD Net/2)
lipiec 1994 - FreeBSD 1.1.5.1 (ostatnie z serii 1.x.x)
22 listopada 1995 - FreeBSD 2.0 (oparte na kodzie 4.4BSD Lite, bez kodu AT&T)
16 października 1998 - FreeBSD 3.0 (uaktualnienia z 4.4BSD Lite2, pierwsza wersja ELF)
29 listopada 1998 - FreeBSD 2.2.8 (ostatnie z linii 2.x i ostatnia w formacie binariów a.out)
24 czerwca 2000 - FreeBSD 3.5 (ostatnia wersja z linii 3.x)
13 marca 2000 - FreeBSD 4.0
20 kwietnia 2001 - FreeBSD 4.3 - pierwsza stabilna wersja linii 4.x
19 stycznia 2003 - FreeBSD 5.0
6 listopada 2004 - FreeBSD 5.3 - pierwsza stabilna wersja linii 5.x
25 stycznia 2005 - FreeBSD 4.11 (ostatnie z linii 4.x)
4 listopada 2005 - FreeBSD 6.0
8 maja 2006 - FreeBSD 6.1
25 maja 2006 - FreeBSD 5.5 (ostatnia wersja z linii 5.x)
27 grudnia 2006 - FreeBSD 6.2 RC2 (ostateczna wersja testowa przed wydaniem)
15 stycznia 2007 - FreeBSD 6.2

(Więcej szczegółów na temat wydań poszczególnych wersji w kalendarium Informatyki)

[edytuj] Dostępność

Jest darmowym systemem operacyjnym dostępnym z pełnym kodem źródłowym. Źródła całego systemu wraz z historią (istnieje możliwość pobrania najstarszych wersji) - nie tylko jądra - dostępny jest w centralnym repozytorium opartym na CVS. Nad rozwojem projektu czuwa zamknięta grupa programistów tzw. Core Team, który nadzoruje pracę oficjalnych deweloperów (committers) i innych programistów.

Rozprowadzany na zmodyfikowanej licencji BSD, pozwalającej na integrację kodu do projektów zamkniętych pod warunkiem załączenia informacji o autorach.

[edytuj] Informacje techniczne

System zgodny z normą POSIX. Powłoka - każda zgodna z normą POSIX, domyślnie dostarczany z csh (de facto tcsh) i sh (oparte na ash). System plików - FFS, UFS, UFS z rozszerzeniem softupdates, UFS2 (w wersjach nowszych od FreeBSD 5.0). W pracach znajduje się obsługa systemu plików XFS. Nienatywnie obsługiwane są także inne systemy plików, np. linuksowy ext2, ZFS (od wersji 7-CURRENT) oraz FAT. Format binariów - obecnie ELF, do wersji 2.2.8 a.out. Jądro monolityczne, aczkolwiek z możliwością dołączania i odłączania modułów podczas pracy systemu.

FreeBSD charakteryzuje się dużą ilością nowinek w porównaniu z innymi systemami wywodzącymi się 4.4BSD: NetBSD i OpenBSD. Początkowo inicjatorzy projektu FreeBSD postanowili skupić się na stworzeniu systemu dla najpopularniejszej architektury sprzętowej i386. Z czasem jednak zaczęły się ukazywać także wersje dla architektur PC98, DEC Alpha, Sun UltraSPARC, AMD64, a w przygotowaniu znajdują się wersje dla IA-64 Itanium, ARM i PowerPC.

W trybie ABI można uruchamiać programy skompilowane dla Linuksa, SCO oraz SVR4 (Solaris). Binaria dla systemów BSDI, NetBSD i OpenBSD są uruchamiane w niezmienionym trybie.

[edytuj] Porty

FreeBSD znane jest z tzw. systemu portów. To stale rozwijane rozwiązanie pozwala na wygodną instalację i zarządzanie oprogramowaniem spoza systemu z wykorzystaniem źródeł, tj. w tradycyjny dla systemów uniksowych sposób - z uwzględnieniem rekursywnych zależności pomiędzy poszczególnymi programami.

Procedura instalacji programu składa się z następujących kroków:

wybór opcji instalacyjnych przez użytkownika (może być dokonany ręcznie lub automatycznie)
sprowadzenie źródeł z Internetu (jeśli są niedostępne lokalnie),
sprawdzenie ich integralności,
wprowadzenie niezbędnych poprawek wymaganych przez FreeBSD (patch),
konfiguracja i zapis preferencji użytkownika,
- ewentualna instalacja innych portów niezbędnych do skompilowania danego programu np. bibliotek (rekursywne wykonanie procedury),
kompilacja,
- ewentualna instalacja portów niezbędnych do uruchomienia programu
  (rekursywne wykonanie procedury),
instalacja w systemie,
rejestracja plików należących do programu z ich sumami kontrolnymi,
przypisanie do portu bibliotek i innych programów, które są niezbędne do jego działania,
usunięcie plików roboczych zbędnych po instalacji.

Porty tworzą hierarchiczną strukturę podzieloną na funkcjonalne kategorie. Szkielet portu powstaje na bazie pliku Makefile zgodnego z BSD make. W założeniu każdy port posiada swego opiekuna, którym mogą być zarówno pojedynczy programiści jak i całe zespoły odpowiedzialne w ramach FreeBSD za nadzór np. dużych środowisk GNOME i KDE. Oparte o CVS - podobnie jak sam system - repozytorium portów FreeBSD zawiera ponad 16 tysięcy programów przystosowanych do działania na tym systemie. Użytkownicy mogą aktualizować swoje kopie drzewa za pomocą klienta CVS, cvsup i innych rozwiązań jak oparte na binarnych łatkach portsnap.

Na bazie portów projekt udostępnia prekompilowane pakiety z domyślnymi opcjami dla wszystkich aktualnie wspieranych wersji i architektur sprzętowych FreeBSD. Pakiety rozprowadzane są poprzez Internet oraz na nośnikach optycznych, ich funkcjonalność jest identyczna do tych znanych w dystrybucji linuksowych. Programy instalowane przy pomocy portów i pakietów przechowywane są w przestrzeni odseparowanej od właściwego systemu, co pozwala na zachowanie integralności obu warstw oprogramowania.

Porty FreeBSD stały się bazą lub zainspirowały rozwój zbliżonych rozwiązań wykorzystywanych w systemach OpenBSD, NetBSD (pkgsrc) oraz Linux Gentoo (portage).

[edytuj] Zastosowania

Ze względu na swą wydajność i niezawodność (niemal wzorcowa implementacja stosu TCP/IP) często stosowany jako serwer lub zapora sieciowa. FreeBSD obsługuje wiele z najbardziej obciążonych serwisów w Internecie (Yahoo!, Apache.org, New York Internet, Netcraft). Równie dobrze spełnia swoją rolę jako system operacyjny na biurko.

Ze względu na liberalną licencję fragmenty jego kodu znalazły się w takich projektach jak Microsoft Windows, a ostatnio Mac OS X oraz Mac OS X Server, który powstał w oparciu o mikrojądro Mach i rozwiązania zaczerpnięte z FreeBSD oraz NetBSD (Darwin). Również wiele zamkniętych urządzeń (np. sprzętowe zapory firmy Nokia) działa w oparciu o FreeBSD.