Kresowa Brygada Kawalerii

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kresowa Brygada Kawalerii – związek taktyczny kawalerii Wojska Polskiego.

Spis treści

1 Okres międzywojenny
2 Udział w wojnie obronnej 1939 r.
3 Obsada i skład brygady 1 września 1939
4 Zobacz też

[edytuj] Okres międzywojenny

Kresowa Brygada Kawalerii powstała 1 kwietnia 1937 z przeorganizowania 2. Brygady Kawalerii. Jej dowództwo stacjonowało w Brodach. Skład:
20. Pułk Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego – Rzeszów;
22. Pułk Ułanów Podkarpackich – Brody;
6. Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Żółkiewskiego – Żółkiew;
13. Dywizjon Artylerii Konnej – Kamionka Strumiłowa;
4. Szwadron Pionierów – Lwów;
Szwadron Łączności – Lwów.

[edytuj] Udział w wojnie obronnej 1939 r.

Brygada pod dowództwem płk. Stefana Hanki-Kuleszy wchodziła w skład Armii "Łódź". W pierwszych dniach września pozostawała w odwodzie Armii. Jeszcze przed wejściem do walk poniosła duże straty atakowana przez lotnictwo niemieckie.

Rankiem 3 września wyładowała się z transportu kolejowego pod Szadkiem i wzmocniła obronę 10. Dywizji Piechoty, tworząc Grupę Operacyjną "Sieradz" gen. bryg. Franciszka Dindorfa-Ankowicza. 4 września rozpoczęła działania wojenne, atakując niemiecką 24. Dywizję Piechoty gen. por. Friedricha Olbrichta na zachód od miasta Warta. Po pierwszym kontakcie z wrogiem wycofała się z niewiadomych przyczyn, odsłaniając północne skrzydło obrony Armii. W rezultacie dowództwo Brygady przejął płk dypl. Jerzy Grobicki. Następnego dnia broniła linii rzeki Warty, walcząc pod Sieradzem. W tym czasie do Brygady dołączył 1. Pułk Kawalerii KOP, który wcześniej walczył nad Wartą. Brygada oskrzydlona przez nieprzyjaciela odeszła do rejonu Szadka, a następnie nad rzekę Ner i do rejonu Chlebowa. 7 września Brygada zaczęła odchodzić znad Neru na pozycję pod Zgierzem do osłony 10. Dywizji Piechoty. Mając przed sobą Niemców, przedarła się śmiałym atakiem przez szosę Aleksandrów–Ozorków i wieczorem przeszła do lasów w rejonie Emilianowa. Następnie dołączyła do kolumn 10. Dywizji Piechoty, odchodzącej na Głowno. 8 września podczas odwrotu i ataków wroga jej pododdziały pogubiły się i Brygada poszła w rozsypkę. Resztki Brygady 10 września pprzeprawiły się przez Wisłę pod Otwockiem i za rzeką przeszły do obrony. Następnie weszły w skład Frontu Północnego gen. dyw. Stefana Dęba-Biernackiego i brały udział w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, gdzie zostały rozbite i skapitulowały. Natomiast 1. Pułk Kawalerii KOP i 22. Pułk Ułanów weszły w skład Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. bryg. Władysława Andersa, którą osłaniały od strony Wisły w czasie działań na Mińsk Mazowiecki. W czasie przebijania się na południe do granicy węgierskiej zostały rozbite wraz z pozostałymi oddziałami Grupy Operacyjnej Kawalerii 26 września w walkach pod Sądową Wisznią.

[edytuj] Obsada i skład brygady 1 września 1939

Dowództwo i sztab:
- dowódca Brygady – płk Stefan Hanka-Kulesza (do 4 września), następnie płk dypl. Jerzy Grobicki;
- szef sztabu – ppłk dypl. Antoni Gustaw Witkowski;
- kwatermistrz – rtm. dypl. Maksymilian Tuski;
- komendant Kwatery Głównej – mjr rez. Władysław Piniński;
Szwadron Sztabowy – dowódca por. rez. Jan Grela;
20. Pułk Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego – dowódca płk dypl. Andrzej Kunachowicz;
22. Pułk Ułanów Podkarpackich – dowódca płk dypl. Władysław Płonka;
6. Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stefana Żółkiewskiego – dowódca ppłk dypl. Stefan Mossor;
4. Batalion Strzelców – dowódca mjr Wincenty Mischke;
13. Dywizjon Artylerii Konnej – dowódca ppłk Ludwik Grzesło;
61. Dywizjon Pancerny – dowódca kpt. Alfred Wilhelm Wójciński;
93. Bateria Motorowa Artylerii Przeciwlotniczej – dowódca kpt. Zygmunt Tomasz Malinowski;
2. Szwadron Kolarzy – dowódca por. Władysław Bober;
4. Szwadron Pionierów – dowódca rtm. Jerzy Jasielski;
2. Szwadron Łączności – dowódca por. Bolesław Zbigniew Kobielski;
2. Samodzielny Pluton ckm – dowódca NN;
2. Pluton Konny Żandarmerii – dowódca NN;
służby:
- Poczta Polowa nr 145
- Sąd Polowy nr 42 – szef kpt. Piotr Sąsiadek
- Drużyna Parkowa Uzbrojenia nr 641
- Park Intententury nr 641
- 82 Pluton Sanitarny Konny – dowódca por. lek. Stanisław Stefan Bajer
Zgrupowanie taborów:
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 41
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 42
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 43 – dowódca por. rez. Stefan Fiszer
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 44
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 45
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 46
- Warsztat Taborowy nr 641
pododdziały przydzielone:
- 1. Pułk Kawalerii KOP (dołączył do Brygady 5 września) – dowódca ppłk Feliks Kopeć;
- 42. Samodzielna Kompania Czołgów Rozpoznawczych – dowódca kpt. Maciej Grabowski;
ośrodek zapasowy w Żółkwi – dowódca ppłk Stefan Władysław Gołaszewski